[RE: คนที่เคยบวชวัดป่า ตอนสึกออกมาท่านผอมลงมากไหมครับ]
ผมสูง 175
ก่อนบวชน้ำหนัก 75 กิโลกรัม
กินมื้อเดียวไม่ค่อยใช่ประเด็นครับ
ประเด็นแม่งคือผมไปจังช่วงที่เขาออกธุดงกันทั้งวันพอดีอีก
ไม่มีอยุ่วัดซักคน เลยต้องตามเขาไปด้วย แม่เจ้า
วันละ 30 กิโล จากพิษณุโลกไปภูทับเบิกแล้วกลับมากำแพงเพชร
15 วัน วันละ 30 กิโล ขึ้นเขา ลงเขา
มาสิ้นสุดก้าวคนละก้าว มาเจอแม่ แม่ผมถึงกับร้องไห้เลย
เพราะว่าผม ผอมเหลือแต่กระดูกครับ แล้วหน้าไหม้ ตีนไหม้ แขนไหม้ หัวไหม้ ตีนบวมหมด
พอกลับมาถึงวัดผมช่างน้ำหนักเหลือ 60 กิโลครับ แม่เจ้าาาาาาาาาา
เจอเมียเมียถึงกับน้ำตาซึมเลย ว่าทำไมผมผอมขนาดนี้
เจอเพื่อนเพื่อนนี่งงเลย
คือแบบตอนจบออกมา เส้นเลือดเต็มหน้าผาก เต็มขมับไปหมด
มือ ตีน มีแต่เส้นเลือด คือผอมแบบผอมมากๆๆอะครับ
เดือนนึงถึงกับสู่สภาพเดิมได้ครับ
ผมไปบวชนี่ไม่ได้อินเลยนะ ผมเกลียดศาสนาด้วยซ้ำ
ผมเรียนจบปุ๊ปพ่อผมส่งผมวัดเลย
ถ้าไม่ออกธุดงน้ำหนักน่าจะทรงๆนะ
เพราะว่าพระกิจกรรมเยอะกว่าที่คิด
บิณฑบาตรเดินเจ็บตีน เดินแบบเกร็งๆเกือบ 2 ชั่วโมงทุกวัน
กวาด ถู วัด วันละ 2 เซ็ต เซ็ตละ 1 ชั่วโมง
ทำวัตรเช้าเย็น รวมๆวันละ 4 ชั่วโมงได้
คือกิจกรรมมันเยอะครับ ยังไงก็เผาผลาญกับที่กินไปพอดี
แต่ตอนผมไม่มีกิจกรรมผมนอนหลับครับ เอาแรง เพราะปกติผมกินเยอะและเล่นเวทประจำ
ช่วงแรกๆที่กินน้อย ผมหน้ามืดบ่อยครับ ผมเลยเน้นนอนเยอะๆเอา
แต่กินอาหารมื้อเดียว กินรวมในบาตร เหนเขาเรียกว่าธรรมยุทธ
ก็เลือกแต่อาหารไม่มัน เนื้อ แป้ง ไฟเบอร์ ให้สัดส่วนพอดีกัน
ไก่ย่างหมูปิ้งนี่ผมกินบ่อยสุดละ ผักสด ผัดมะละกอ สะเดา น้ำพริก
ประทำใจสุดของชีวิตการเป็นพระก็คือ อาหารอร่อยมากทุกวัน ไม่รุ้อร่อยเพราะเราเดินออกหาอาหารเหนื่อยหรือว่ายังไงไม่รุ้ แล้วก้เวลาว่างเยอะ เอะอะนอนเอะอะนอน นอนแม่งวันนึงเกือบ 12 ชั่วโมงอะ