สรุป ผมยังไม่ได้คำตอบเรื่อง ตอนลงทุนใครลงทุนเลย

ตรงนี้สำคัญ จะเป็นปัจจัยในการคิดทางออกได้

เพราะโลกยุคนี้ คนลงทุนคือเจ้าของ คือคนเป็นใหญ่

ถ้าแฟนลงทุนแต่แรกทั้งหมด ก็คือแฟนเป็นเจ้าของ น้องท่านเป็นแค่ลูกน้อง ก็ต้องคิดค่าแรงเป็นเงินเดือน

ถ้าลงทุนด้วยกัน ต้องแบ่งผลตอบแทนตามสัดส่วน

แล้วทีนี้ จะทางเลือกอื่นเพิ่มเติม ก็ตามเม้นบนที่ผมตอบไป

ไอเรื่องเงินทุนผมไม่แน่ใจนะ แต่เริ่มแรกก็ขายได้ตัว2ตัว มันเปนขายเสื้อผ้าอะครับท่าน เสื้อผ้ามือสอง แรกๆก็น้องผมเป็นคนส่ง แพ็คของ ไรพวกนี้ พอเริ่มดีก็ออกงานประจำมาทำทั้งคู่เลย

อันนี้ละงงอยู่ได้ยังไง เหมือนเด็กอยู่กับพ่อแม่ยังไงยังงั้น ช่วยงานบ้านมีข้าวให้กินมีค่าขนมให้นิดหน่อย แต่ก็ยอมอยู่ทั้งที่ทำงานหนัก

เรื่องตัวธุรกิจมันไม่ผิดอะไรที่เขาไม่แบ่งถ้าเขาลงทุนเต็มๆ คนฝั่งเราแค่เข้าไป"ช่วย"เหมือนเป็นคนงานค่าแรงน้อยคนหนึ่ง แต่ถ้าร่วมลงทุนด้วยนี่ยิ่งหนักงานนี้

ปัญหาคือคนฝั่งเราเองที่ไม่ได้ทำงานแล้วไปช่วยเขาทำงานได้เงินเล็กๆน้อยๆแค่พอกินไม่พอเก็บ อนาคตก็จะแปลกๆนะ เอาแบบง่ายๆลองคุยให้น้องหางานประจำทำเถอะว่างก็ค่อยไปช่วยแบบนั้นจะดีกว่า

เหมือนความเห็นข้างบนครับ เอาให้แน่ก่อนว่าเงินลงทุนรายละเอียดใครอะไรยังไงเท่าไหร่ ถ้าแฟนเค้าออกเองหมด ให้น้องท่านไปหางานทำเถอะครับ เงินดีขนาดนั้นให้แฟนจ้างคนมาช่วยแพ็คของดีกว่า แต่ถ้าออกเงินกันคนละครึ่ง รายได้ต้องหารครึ่ง ส่วนเงินจะเอาไปทำอะไรก็เรื่องของเค้า

ถ้าเริ่มทำด้วยกันจริง และถ้าช่วยหมดทุกอย่างจริงๆ จะรุ้โครงสร้างทั้งหมด จดและจำไว้ เกิดอะไรขึ้นมาทำต่อเองสบายๆ

ที่ว่าทำครึ่งๆ ทำครึ่งๆเรื่องสำคัญ เรื่องโครงสร้างการเจรจาไหม ถ้าแบบนี้ ต้องเจรจาเงินให้มันสมเหตุผลหน่อย

แต่ถ้าทำครึ่งๆ แค่ แพ็คของ ส่งของ จัดการลูกน้อง อันนี้เค้าจ้างใครมาทำแทนตรงนี้ก็ได้ เพราะมันใช้แค่แรง ไม่ได้สำคัญมากขนาดนั้น

แต่ถ้าครึ่งๆเรื่องการจัดการบริหาร อันนี้ ต้องแบ่งรายได้ให้ สมเหตุผลหน่อย ไม่ถึงขนาดครึ่งๆหรอก แค่ 60-40 ก็โอเคละ

ทำไม ผู้ ญ ถึงกล้าอ้างแบบนั้น ทำไม ผู้ ญ ดูเหมือนว่าตัวเค้าจัดการเรื่องหลักๆเอง ตัดสินใจเอง ว่า จะไปทางไหน

ถ้าแบบนี้เหมือนน้องท่านเป็นแค่แรงงานแหละ เพราะทุกอย่างเค้าจัดการ