[RE: คิดถึงตอนเด็กๆ มัธยมขาสั้น วัยชกต่อยมากๆ]
maseto พิมพ์ว่า:
-Sาชัuชุดขาว- พิมพ์ว่า:
ตอน ม.ต้น นี่อย่างห้าวเลย
ท้าต่อยกับห้องอื่นโครตบ่อย แพ้บ้างชนะบ้าง แต่ไม่เคยแบบไปหลายคนแล้วต่อยตีกันนะ ตัวตัวทั้งนั้น เรื่องก็โครตไร้สาระ แซงคิวกันซื้อข้าว แย่งสนามบอลกัน เล่นอัไรแปลกๆแล้วโดนเอาไปฟ้องครู
แต่จำได้อยู่คนนึง ท้าต่อยกับมันเกิน 10 ครั้ง แพ้ทุกครั้ง จนวันนึงมันบอกว่า วันนี้กูให้มึงต่อยกูเลย กูให้มึงชนะ กูไม่อยากต่อยกับมึงละ กูเบื่อ...
หลังจากนั้นกลายเป็นเพื่อนกันเฉย เวลามันไปซัดกับคนอื่น ก็้ไปยืนดู จนคิดว่า กูไปท้ามันทำไมวะ ตัวโครตใหญ่ เป็นเด็กจากค่ายมวยอีก ไม่เห็นแววชนะเลยสักนิด
เพื่อนท่านชื่อรินดาแมนป่าวเนี่ย
555+ มันเป็นใครไม่รู้ครับ แต่ยุคนั้น ผมให้เพื่อนๆเรียกผมว่า เฉินห้าวหนาน ห้าวไปทั่ว เปรี้ยวตีนมาก แพ้มากกว่าชนะ แต่ไม่เคยเข็ดหลาบ ดีที่เด็กสมัยนั้น ต่อยกันแค่หอมปากหอมคอ ล้มไม่มีซ้ำ ไม่มีรุม เอาแค่แพ้ชนะ
โตมารู้สึกโชคดีชิบ ที่ฟันไม่เคยร่วงตอนนั้น เพราะเคยเห็นน้องคนนึงเป็นนักมวยเก่า อายุเพิ่ง 25 26 ฟันหลอไป 4-5ซี่ ถามว่าฟันยางไม่ช่วยเหรอ มันบอกช่วยแค่หมัดพี่ ถ้าโดนศอก เข่า หรือตีนเข้าไป ฟันยางช่วยแค่ไม่หมดปาก