ทนเจ็บได้มากกว่า อึดกว่า ออกอาวุธได้ตรงเป้ากว่า

สมัยมัธยม ไปศอกเพื่อนจนตาแตก เพราะทะเลาะกัน ตากนั้นก็โดนหาเรื่องตลอด แต่ตอนนี้ก็เพื่อนๆกันล่ะ ไปร้านเหล้าวันก่อนยังผลัดกันเลี้ยงเลย

โตมามันก็ไม่คิดอะไรแล้วจริงๆ มีแต่บางคนที่อันธพาลคุยยาก พวกนี้ก็คนละโลกครับ

สมัยเป็นนักเรียน คนที่ต่อยเก่งคือพวกที่เรียนมวยมา พวกนี้เขาฝึกฝนร่างกายมาในระดับนึง

มายุคนี้ใช้วัดอะไรไม่ได้ล่ะ มีมีดมีปืนกันหมดแล้วมั้ง ยังไม่รวมถึงหมาหมู่นอกกติกา

ศอกกับเข่าล้วนๆ ตัวชี้วัด
จะมีต่อยสองแบบ ว่ายน้ำกับกำหมัดแน่นๆแล้งทิ่งไหล่แรงๆ
ถ้าแบบว่ายน้ำมาเจอแบบ2 ร่วงแน่นอน
ส่วนว่ายน้ำเจอว่ายน้ำแข่งกันที่ความอืดกับใจไม่ค่อยมีน็อค
ส่วนแบบที่2ต่อยกันไม่เกิน2นาทีรู้เรื่อง
ม.ต้นส่วนใหญ่ว่ายน้ำหมดแหละ ม.ปลายจะมีคนเป็นงานแข็งๆหน่อบ
ส่วนมหาลัยเลิกคิดแล้วมันไม่มีตัวๆมือเปล่าแล้ว

ถ้าตอนเรียน พวกที่ลือว่าต่อยเก่งๆ คุณสมบัติ คืออออออ
1.ใจถึงแต่พึ่งได้รึเปล่าไม่รู้ (ไม่ค่อยกลัวการจะมีเรื่องกับใครหน้าไหนเท่าไหร่)
2.อึด ปอดใหญ่ เหนื่อยยาก (ต่อยกันว่ายน้ำทั้งนั้น ใครเหนื่อยก่อนร่วงก่อน)
3.นิสัยภายนอกแรงๆหน่อย กร่างๆ(นิ่งๆก็มีแต่น้อย)

สมัยนั้นถ้าไม่ใช่ว่ายน้ำ(หมัดมั่วๆ)ใส่กัน ก็ต่อยกันไม่กี่หมดก็ออกมาดูวงนอกแล้ว ไม่เคยเกิน 3 นาทีสักคู่

สมัยประถม ใส่หน้ารัวๆครับ รัวๆหมัดเน้นหัวไว้ก่อน เด็กต่อยกันตามประสามวยวัด

ถ้าเกิดจำจนต้องมีเรื่อง มีปัญหากับใครจริงๆ ไม่มีใครมาหมัดๆหรอกครับ จับห่าไรได้ก็ คืออาวุธหรือบ้าหน่อยก็ลูกปืน

ทิ้งศักดิ์ศรีออกไปให้หมด แล้วเตะเข้ากลางระหว่างขา โจทย์ล้มแล้วค่อยกระทืบซ้ำ หรือวิ่งหนีครับ

% การรอดชีวิต จะเพิ่มขึ้น

ไวกว่าชนะ

หนีไวกว่า เอาผมไม่ลงหรอก

จากประสบการณ์ รอให้คู่ต่อสู้โถมเข้าหา แล้วถีบลิ้นปี ถ้าโดนหรือใกล้เคียง โอกาสชนะสูงครับ จุกและช้าลงเห็นๆ คนไม่ฝึกมวย ลิ้นปี่กับลำตัวไม่แข็งครับ

ตอนเด็กตัวเท่าๆกันคือวัดที่ใจล้วนๆเลย มันจะมีฝ่ายที่ใจเด็ดต่อยแบบจริงจังไม่ยอมแพ้แน่ๆ กับอีกฝ่ายที่ได้สักพักก็ยอมแพ้ร้องไห้

ผมว่าร่างกายดี โคดได้เปรียบ ผมเป็นนักบอลโรงเรียน แข็งแรงอย่างกับควาย โค๊ชแม่งแทบไม่ให้เตะบอล มีแต่วิ่งกับซิทอัพ ซิกแพคแน่นๆเลย แต่เราไม่รู้ตัวหรอกว่าเราแข็งแรงแค่ไหน จนมีเหตุว่าเพื่อนมีเรื่อง เราก็ออกตัวปกป้อง เพราะเพื่อนมันเด็กเรียน ก็ซัดกัน ตอนนี้คือรู้เลย ว่าร่างกายเรามันคนละระดับกับเพื่อนที่เรียนเยอะมาก มันต่อยเรานี่คันๆเลยไม่มีกระเทือน เราถีบทีเดียวกระเด็น จบ เลิก นอนจุกแม่งตรงนั้นอะ

แพ้เป็นพระ ชนะเป็นเจ้าอาวาส