ปรึกษาหน่อยครับพอดี ผมอายุ 24 คืองี้ครับตอนเรียนมหาลัยจะมีเพื่อนสนิทในคอนโด 7 คน กินนอนอ่านหนังสือด้วยกัน พอเรียนจบมาแล้ว ก็จะไปรวมตัวกันที่บ้านเพื่อนคนนึงทุกๆวันศุกร์นั่งเล่นกลับบ้านเช้า จนแฟนบ่นว่าถ้าตัวเองอายุ 30 ยังจะไปนั่งเล่นกันอยู่ปะ ผมเลยตอบไปว่า อยากซื้อบ้านในหมู่บ้านเพื่อนเลยด้วยซ้ำ แฟนผมโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ ว่าโตสักทีใช้ชีวิตตัวเองได้แล้ว คือผมปกติมั้ยครับ เรื่องทุกอย่างในชีวิตผมเป็นผู้ใหญ่พอสมควร มีงานดีๆทำไม่สร้างความเดือดร้อนให้ใครใจเย็ส แต่คือผมติดเพื่อนมาก

ผมตอนเรียนมหาลัยมีเพื่อนเช่าบ้านอยู่ด้วยกันตั้งแต่ปี1 10กว่าคนมีทั้งรุ่นเดียวกัน รุ่นน้องวนเวียนกันสนิทกันหมด
แต่พอเรียนจบมันก็ห่างๆกันไปเพราะงานอ่ะติดต่อกันนานๆทีตอนจบใหม่ๆก็เป็นแบบท่านแหละ
รวมตัวกันตลอดทุกอาทิตย์ หลังจากนั้นเป็นทุกเดือน พอทุกคนเริ่มมีหน้าที่การงานจะเริ่มเข้าใจกันเองละว่าขอทำงานก่อนดีกว่าว่ะ

ท่านน่าอิจฉามากครับที่มีกลุ่มเพื่อนสนุกๆแบบนั้นจนปัจจุบัน

ส่วนตัวผมเพื่อนมหาลัยก็สนุกมากแต่พอจบแล้วก็แยกย้าย จนเหงาหงอยไม่มีเพื่อนเลยจนทุกวันนี้อยู่กับแฟนล้วนๆ คิดถึงวันวานเสมอ

ผมว่ามันใช้เป็นแรงผลักดันได้นะครับ

เพื่อนผมที่การงานธุรกิจอยู่ตัวแล้วก็เห็นมันไปเจอกันทุกอาทิตย์ ผมยังอยากไปด้วยเลย

แล้วแต่คนครับ

ผมนี่ตรงข้ามกับท่านเลย

โดนเพื่อนแซะว่าไม่เอาเพื่อนฝูงเลยด้วยซ้ำ

ผมเป็นคนทำงาน ใช้ชีวิตตัวเอง เที่ยวกับแฟน กับครอบครัว

ไม่รบกวนคนอื่นแล้วไม่ชอบให้คนอื่นมารบกวน

“เพื่อนกันมันส์จังเลย”

ดีเเล้วครับ ของผมเรียนจบแยกย้ายแทบไม่ติดต่อกันเลย เหลือเเต่เพื่อนมัธยม

ผมอายุเยอะกว่าท่านนิดนึง ก็ยังเจอเพื่อนมัธยมทุกอาทิตย์ 7-8 คน ไปกินข้าว ตีแบต นั่งดื่มที่บ้านกัน บางอาทิตย์เจอกันวันเว้นวันเลย จนมีคนถามว่าทำไมเจอกันบ่อยจัง มันก็แค่เรื่องของความสนิทสนมและความสบายใจ เท่านั้นเอง แค่ต้องแบ่งเวลาให้คนอื่นด้วยเท่านั้น

เหมือนไม่มีเพื่อนไปแล้วครับ

อายุยังน้อยครับติดเพื่อนไม่แปลก พอท่านอายุมากขึ้นท่านจะห่างๆไปเอง พอเริ่มแก่4ทุ่มกินเบียร์กันก็ง่วงแล้วแยกย้ายกันนอน

ผมจะ40 มีนัดเจอเพื่อนฝูงไปเที่ยวโรงแรมต่างจังหวัดอย่างดีกะว่านานๆเจอทีจะเมาถึงเช้า สรุปเที่ยงคืนต่างคนต่างแยกย้าย

เพราะแก่แล้วมันกินหนักไม่ไหวง่วง55

มีเพื่อนสนิทๆก็ดีนะ แต่บางคนเหมือน ยึดติดกับความรู้สนุก สมัยเรียน จนชีวิตไม่มููฟออนต่อจริงๆนะ(แล้วถ้า ถึงจุดนึง เพื่อนๆ มูฟออนไปต่อ เหลือเราคนเดียว มันจะเศร้าๆนะ)
เพราะเคยเจอ รุ่นน้องคนนึง ได้งาน ที่กทม. ดีๆแล้ว ก็ลาออกกลับไป อยู่แถวๆ ม.ที่ตจว. เพื่อจะได้ hangout กับเพื่อนต่อ จนสุดท้ายก็ต้องแยกย้ายอยู่ดี

แฟนท่านแหล่ะ เป็นฝ่ายที่ไม่เข้าใจ

ผมว่าถ้ายังทำความเข้าใจไม่ได้ ก็อยู่กันยากนะ

ส่วนตัวผมว่าท่านไม่เห็นผิดอะไรตรงไหน

แฟนท่านใจแคบไปหน่อย

ไม่พร้อมมีแฟน ไม่พร้อมมีครอบครัวก็คุยกับแฟนตรงๆครับไม่มีอะไรผิดหรอก เขาทำใจได้มั้ย ไม่ได้ก็อย่าไปเสียเวลากันและกัน

ยังไม่แต่งงานก็ดีนะ มันก็ยังมีจุดที่เราไม่ต้องใส่ใจหรือทุ่มเทนะ

แต่ถ้าจะแต่งงานมีครอบครัว ด้วยความคิดว่า เราสามารถจะไปสนุกบ้านเพื่อนกลับเช้า ผมว่าปัญหามันรอระเบิดเลย

เสียโอกาสชีวิต บางคนได้งานดี เมียดี แต่ติดความสนุกกับเพื่อนไม่ไปไหน เพื่อนซึ่งอยู่ๆก็มาบอกวันดีคืนดีจะย้ายไปที่อื่น หรือได้โอกาสดีที่ปฏิเสธไม่ลง เราก็เคว้งจะกลับไปหางานดีๆเมียดีๆแบบเดิมดันไม่มีแล้ว

รุ่นน้องท่านแปลกจริงอ่ะ