เพื่อนมหาลัยผมนี่เรียกว่าไม่มีเลยครับ อยู่กับมัธยมล้วนๆเมื่อก่อนไปไหนไปหมดอยู่ถึงเช้าตลอดพอทำงานกันแล้วปีนึงเจอกันแค่ 1-2 ครั้งครับ ต่างจังหวัดด้วยมีผมมาอยู่กทมคนเดียวที่เหลืออยู่ต่างจังหวัดกันหมด เหงาๆเลยครับ

ผมก็ 30 แล้ว ยังนัดไปเล่นเกมส์กันที่บ้านทุกอาทิตย์กันอยู่เลย เล่นวินนิ่งกินเบียร์ดูบอล 55555

อย่าไปสนใจเลย

ผู้หญิงไม่ค่อยมีเพื่อนคบนานๆ เพราะเขาจ้องจะแทงข้างหลังกันตลอดเวลา

เลยมักจะหาคบเพื่อนใหม่ สังคมใหม่ไปเรื่อยๆไม่เหมือนผู้ชาย ก็เลยไม่เข้าใจ

เอาแต่หัวกระทู้นะ ส่วนเรื่องส่วนตัว บอกแค่ว่า ตกลงกับแฟนกันก่อนดีกว่าไม่งั้นยาว

หน้าที่การงานและครอบครัวมันจะบังคับให้ห่างจากเพื่อนครับ แต่ไม่ได้หมายความว่าจะเจอกันไม่ได้ เพียงแต่น้อยกว่าเวลาไม่มีพันธะ เอาแบบพอประมาณคือเจอในวาระสำคัญครับ แต่ถ้าเรารู้ว่าเพื่อนอยู่ใกล้บ้าน มันนัดกันง่ายกว่า

ผมเองก็เป็นนะตอนเพื่อนร่วมงานต้องแยกย้ายไปคนละที่ แต่ทำไงได้ ก็ต้องปล่อย ไม่งั้นชีวิตจะไม่มีจุดเปลี่ยน ต้องปรับตัว
ส่วน ประถม ม.ต้น ม.ปลาย และ ป.ตรี อันนั้นแล้วแต่บุญแต่กรรมจริงๆ
อย่างเคสที่ยกว่ายอมทิ้งการงานที่กรุงเทพมาอยู่ใกล้เพื่อนแล้วแยกย้ายอยู่ดี อันนี้เสียดายแทน มันมีวิธีทำให้ได้เจอกันอยู่มากกว่าไปหาบ่อยๆ ซึ่งจะกลายเป็นเบื่อไปแทน

วันไหน ห้าว กินซักต1 ตี2 อีกวันนี่จะตายเอาให้ได้

เพื่อนระยะยาวกว่าแฟน ครับ