น้ำสุกกะเคลื่อน(น้ำแตก) ต้องอาบัติ สังฆาทิเสส นะ จากเท่าที่ตอนบวชละศึกษามา ตอนที่บวชนี่ก็ต้องคอยข่มใจไว้อยู่ เคยคอยขิงเพราะนึกถึงน้อง นน. ที่เมื่อก่อนดังใน SS

ทางร่างกายมันจัดการเอาออกเองได้ หลักๆ คือทางจิตใจมากกว่า ถ้าไม่คิดถึงมันก็ไม่ได้ทรมานร่างกายขนาดนั้น

ผลลัพธ์เมื่อเปลี่ยนกฏให้ชักว่าวได้ => พระชักว่าวเป็นกิจวัตร => พอวันไหนกรึ่มๆอยากชักแต่ไม่ขึ้น ก็เริ่มหาตัวช่วย

สุดท้ายกลายเป็นไปหาสิ่งกระตุ้น สื่อลามกเข้ามาเพื่อช่วย build แล้วก็อาจจะเลยเถิดไปเรื่อยๆ..ก็อาจไปจบที่สีกาแบบพระกาโปก

ผมว่ากฏตอนนี้โอเคอยู่แล้วคือห้ามชักว่าว ใครทนไม่ไหวแอบชักในกุฏิ หรืออั้นจนสุดเขื่อนแตกฝันเปียก ส่วนใหญ่มันก็ไม่มีใครรู้อ่ะ

ชักเสร็จรู้สึกผิดศีล มันก็สุดอยู่แค่นั้น..วันหลังอาจจะทำหรือไม่ทำอีก ถึงจะไม่ถูกต้องในกฏ แต่ไม่ก้าวข้ามมากไปกว่านั้น..

มันก็เหมือนกฏโรงเรียนห้ามเด็กดูดบุหรี่อ่ะ ถ้าบอกไปจัดโซนนิ่งจุดสูบบุหรี่มันก็ไม่ไปรบกวนคนอื่นใช่ป่ะ ปอดใครปอดมัน

แต่จุดประสงค์คือไม่อยากให้เด็กมันรีบก้าวไปสิ่งเสพย์ติดตัวที่แรงกว่านั้น (สูบบุหรี่ได้ อย่างอื่นก็ตามมา)

รอมันได้วุฒิภาวะกว่านั้นก่อน รู้ว่าอะไรดีไม่ดี ก็ค่อยตัดสินใจเอาเอง ณ วันนั้น

รับกฎไม่ได้ก็ไม่ต้องมาบวชดิ ใครบังคคับอะ ?

ไม่ชัก เดี๋ยวก็ฝันเปียก มันเป็นกลไกของร่างกาย

พระทุกรูป ต้องเคยฝันเปียก

แล้วก็ต้องไป ปลงอาบัติ

ตอนบวชวันแรกมันก็ปกติ พอไม่ได้เอาออกผ่านไปเดือนนึง มันคัดสุดท้ายแตกตอนนอนหลับ ไม่รู้จะกลั้นยังไงก็พยายามไม่ชักแล้ว มันก็แตกอยู่ดี

กิเลสมันเป็นธรรมชาติ บวชคือต้องกำจัดกิเลส คือให้อยู่แบบฝืนมันให้ได้นั่นแหละ
ทำไม่ได้ก็ไม่ต้องบวชครับ

บวชพระเพราะอะไร?

ขอแค่ยืนฉี่ได้ก็ัยังดี

ความ ง เกิดที่จิตก็ดับที่จิตสิ จะไปปั่นจรวจทำไม ส่วนเรื่องน้ำกามเคลือนมันเป็นกลไลของร่างกาย ไม่ใช่ว่าไม่ ชว สักสิบปีมันจะล้นออกปากซะเมื่อไหร่

ถ้าเราใช่ศาสนาพุทธรููปแบบเดียวกับญี่ปุ่นก้อจบเเล้ว แต่งงานได้ กินเหล้าได้ รับเงินเดือนตามปกติไปเลย

ไม่มีเซกซ์ก็ผิดธรรมชาติครับ

เป็นนักบวช เพื่อละกิเลส พ้นจากความอยาก

ถ้าบอกว่าการละความอยาก คือ การฝืนธรรมชาติไม่ควร ก้ไม่ต้องเป็นนักบวชใช่มั้ยล่ะ

ถ้าต้องการหรือตั้งใจจะงด มันทำได้นะครับ

ตอนผมบวช(ถึงจะบวชไม่นาน) แต่สึกออกมาแล้วผมก็ปฏิบัติต่อ ทำได้ปีนึงเต็มๆครับ (ไม่ชักไม่มีอารมณ์เรื่องนี้เลย เพราะไม่เข้าไปดูสิ่งกระตุ้นสักอย่างครับ)

กฎนี้ไม่ได้ผิดธรรมชาติหรืออะไรใดๆครับ ของมันอยู่ที่ใจที่ตั้งใจจะทำหรือไม่ครับ

ต้องถามว่าไปบวชเพื่ออะไรก่อนนะครับ ถ้าเพื่อทำให้ตัวเองหลุดพ้นจริงๆ
ก็ต้องเจอกับความทุกข์เป็นด่านแรก

-ทุกข์ เหตุการณ์ที่ทำให้เสียใจ
-สมุทัย ตัณหา ความอยากไม่อยาก
-นิโรธ ตัดกิเลส ตัดตัณหาทิ้ง
-มรรค แนวปฏิบัติ

ซึ่งก็ผิดตั้งแต่ตรงนี้แล้วถ้าคิดว่าจะบวชแล้วชักว่าวได้

แต่สมัยนี้คนไปบวชเป็นอาชีพซะงั้น ซึ่งก็ตรงกับพุทธทำนาย 16 ประการ
สุบินนิมิตข้อที่ 11 : นำพระธรรมมาขายกิน และพระสงค์ก็เป็นจุดเริ่มต้นที่ทำให้เสื่อมตามพุทธทำนายครับ