พูดถึงในกรณีที่ไม่ใช่คน กทม หรือคนภาคกลาง ยกตัวอย่างคนใต้ เหนือ อีสาน
มีลูกแล้วสอนให้ลูกพูดภาษากลาง พูดภาษาถิ่นตัวเองไม่ได้
อันนี้อยากแชร์ความเห็นเฉยๆนะครับ ไม่ได้ว่าแบบไหนผิด แบบไหนถูก
ผมคนใต้ พี่สาวผมสอนลูกพูดกลาง พูดใต้ไม่ได้เลย ทั้งที่ตัวเองใต้
สามีก็ใต้ คิดว่าจริงๆแล้วจำเป็นต้องสืบสานภาษาถิ่นตัวเองไหม
หรือยังไง เคารพความคิดทุกท่านครับ มาแชร์กัน

พลาดโอกาสอะไรไปหลายอย่างนะครับ สมัยนี้ไม่ใช่ข้อด้อยแล้ว
กลับกัน คนที่พูดภาษาถิ่นได้คือได้เปรียบมากในหน้าที่การงาน
ผมเองโตมาทั้งที่พูดภาษาถิ่นแบบดาดๆ
รู้สึกแย่มากเวลาไปคุยภาษากลางกับลูกค้า ที่พูดภาษาถิ่นกับเรา

ถ้ามีผมก็จะสอนให้พูดได้ 2 ภาษานะทั้งภาษาถิ่นละภาษากลาง เพราะพ่อกับแม่ผมก็สอนทั้งภาษาโคราชละภาษากลาง มันทำให้ไปต่างอำเภอคุยกับคนอื่นรู้สึกเข้ากับเขาได้ง่ายขึ้น

สื่อสารกับคนอื่นรู้เรื่องก็พอ จะสำเนียงไหนก็พูดไปเถอะ

ก่ะแล่วแต๊

ผมว่ามันอยู่ที่สภาพแวดล้อมมากกว่าอะ ไม่น่าต้องสอน ถ้าอยู่ภาคใต้ก็น่าจะพูดได้เอง ตอนเด็กๆผมไปอยู่กับคุณย่าที่ใต้ทุกๆปิดเทอมก็ฟังออกนะ แต่ตอนนี้ฟังฟังอีสานเก่งกว่าเพราะเพื่อนร่วมงาน

ญาติผมคนเหนือแต่ไปอยู่กรุงเทพก็เลือกจะพูดกับลูกด้วยภาษากลางนะ เวลาเด็กมาเยี่ยมญาติต่างจังหวัดที

แกก็พูดภาษาถิ่นไม่ได้ ยังบอกให้สอนหนูสิอยู่เลย ที่พูดกลางใส่ลูกก็เพราะมันง่ายสำหรับเข้าสังคมแหละ

เด็กมันโตที่กรุงเทพ ไม่ได้ใช้ภาษาถิ่นอยู่แล้ว แต่โตมาทำงานถ้าต้องทำงานต่างจังหวัด

แล้วได้ภาษาถิ่นมันก็จะง่ายในการสื่อสาร คุยภาษาเดียวกันมันช่วยให้คู่สนทนาเปิดรับฟังเรามากขึ้น

เหมือนเราใกล้ชิดกันเป็นบ้านใกล้เรือนเคียง ไม่ถือเนื้อถือตัว

อีสานทั้งบ้าน แต่ผมกับน้องพูดไม่เป็น

ผมพูดภาษาถิ่นไม่ได้ครับ แต่ฟังออก

เนื่องจากโตมาโดยใช้ภาษาของเชื้อชาติ (ตปท) ครับ แล้วพอเรียนภาษาไทยในโรงเรียนก็เป็นภาษากลางแล้ว แล้วเป็นคนพูดน้อยด้วย เลยแทบไม่เคยใช้ภาษาถิ่นเลย (พ่อแม่เองก็เพิ่งจะพูดไทยได้ตอนโตแล้ว ไม่เคยได้เรียนด้วยครับ)

โตมาเลยพูดไม่ได้ครับ ได้แค่บางคำที่จะพูดบ้าง (คำสั้นๆ)

ผมพูดอีสานไม่ได้ แต่ฟังเข้าใจ เพราะตอนเด็กแม่/ยายพูดกลางกับผม(พูดลาวอยู่ดีๆหันมาหาหลานพูดไทย )

น้องอีกคนพึ่งหัดพูดตอน16 แต่เพื่อนๆบอกพูดไทยเหอะ ฟังไม่ออก

ผมเกิดและโตที่อีสานครับ

ตอนเด็กแม่ก็หัดให้พูดภาษากลางครับ ด้วยความที่ว่า พูดเป็นแล้ว เวลาไปใช้ทางการจะได้พูดได้แข็งๆ

ส่วนภาษาอีสาน ไป รร. เดี๋ยวมันก็พูดได้เอง ไม่ต้องหัดยาก

ซึ่งมันก็เป็นแบบนั้นจริงๆ ไป รร. สภาพแวดล้อมมันพาไปก็พูดเป็นเอง

ถ้าภาษาถิ่นสอนให้พูดได้ก็ดีครับ ให้ฟังรู้เรื่องก็จบ ให้มันเป็นภาษาไทยอะ แต่ขอพูดกลางได้นะ สำเนียงไปทางไหนผมไม่ว่า

แต่คนเชื้อจีน มอญ พม่า เขมร ที่อาศัยอยู่ในไทย โดยได้สัญชาติไทยแล้ว ผมคงไม่อยากให้เขาสอนลูกพูดภาษาพวกนี้ ยกเว้นต้องไปทำงานใน พม่า ลาว เขมร หรือสายข่าวว่าไปอย่าง

ผมคงเป็นคนที่มีแนวคิดไปขวาๆด้วยละ เน้นกลืนเชื้อชาติให้ได้ จะได้ไม่มาแบ่งก๊กเชื้อชาติ อย่างน้อย เชื้อสาย ไทย จีน ลาว เขมร มอญ พม่า อยู่รวมกันไม่ยาก ต่างจากคนผิวดำทางแอฟริกา

ฝั่งแม่ผมก็จีนนะ อาเหล่ากง พูดไทยแทบไม่ได้เลย ดีที่ อยู่ยุค จอมพล ป ที่ใช้การกลืนชาตินิยม ไปแบบไม่ต้องมีความรุนแรงมาก ลูกหลานเขาพูดจีนไม่ได้ละ ต่อให้พูดได้ก็ไม่ใช่จีนกลาง

พ่อแม่ผมคนอีสาน คนงานที่บ้านก็พูดอีสานกันหมด
พ่อกับแม่ไม่ได้สอนนะ แต่ผมฟังออกหมด ยกเว้นศัพท์ที่มันเฉพาะจริงๆจะ งง หน่อย
เคยลองพูดอยู่ โคตรแปลกเลย แม่บอกฟังแล้วตลก 5555

เพื่อนผมพ่อแม่พูดภาษากลางกับลูกกันหมด แต่โตมามันก็พูดอีสานกันได้เกือบทุกคนนะ

เฉยๆ

เดียวเด็กโตขึ้น ถ้าอยากพูดเค้าก็ไปหัดเอาเองได้

หรือตอนเรียน ถ้าเพื่อนๆพูดภาษาถื่นหมด ก็ซึมซับเอง