กลับกันดีกว่า แล้วท่านต้องการอะไรครับ ?

ท่านเองก็คงอายุมากกว่าหรือรุ่นๆเดียวกันแล้วถูกไหม ?

ท่านอยากมีครอบครัวอยากแต่งงานเป็นตัวเป็นตนเพื่อชัดเจนกับที่บ้านไหม ?

ถ้าทั้งหมดที่ผมถามคือใช่ ท่านก็ต้องลองนำสิ่งที่ท่านคิดไปคุยครับ แฟนกัน ต้องรับฟังกันคนละครึ่ง ถึงแม้จะตรงข้ามกับสิ่งที่ตัวเองต้องการก็ตาม พอเปิดใจคุยกันแล้วก็จะวิเคราะห์ออกว่าอนาคตของคำว่าแฟนมันเป็นไปได้แค่ไหน ซึ่งยังไงเราก็ต้องยอมรับมัน

ส่วนที่ถามว่ารู้สึกยังไง ผมเฉยๆครับ การถามและตอบ บางทีมันอาจเป็นแค่แนวคิด ณ เวลานั้นๆเฉยๆก็ได้ เขาอาจจะไม่ได้แอนตี้การแต่งงานหรือการไม่มีลูกก็ได้ เพียงแต่เขาอาจมีกำแพงในใจอย่างรายได้หรือความมั่นใจก็ได้ หากเรารู้ว่าการมองอนาคตมันไม่มั่นใจตรงไหนก็เติมเต็มกันไปก็จะช่วยให้ภาพเปลี่ยนได้ครับ ดีซะอีกคิดเยอะๆก่อนตัดสินใจกัน จะได้ไม่เสียใจภายหลัง

แต่ที่ผมถามความต้องการท่านก่อน เพราะผมอยากให้ท่านแคร์ความรู้สึกตัวเองก่อนครับ หากท่านพร้อมแล้วต้องการแล้ว แต่เขาอาจจะไม่เลยจริงๆ ผมก็สนับสนุนให้ท่านได้ทำตามใจตัวเองนะ ชีวิตเราใช้เถอะครับ แค่ทำให้ถูกต้อง  

คงทั้ง 2 อย่างท่าน เพราะตอนนี้ผม เรียน ป.โท อยู่ ทางบ้านบอกว่าถ้าจะแต่งก็ให้เรียนจบก่อน ผมก็ถามฝ่ายหญิง ว่าถ้าเรียนจบแล้ว จะแต่งงานเลย แต่ทางนั้นบอกว่ายังไม่อยากแต่ง รอนั้นนี่ก่อน ส่วนเรื่องมีลูกถ้าแต่งก็อยากมีเลย เพราะอายุก็มากขึ้น
แต่ทั้งผมกับแฟนคือไม่ได้อยู่กันก่อนแต่ง ต่างคนต่างอยู่บ้านกับพ่อแม่ตัวเอง ส่วนเรื่องจดทะเบียนยิ่งแล้วใหญ่เลย เธอไม่อยากจดแล้วเปลี่ยนนามสกุล แต่ผมอยากให้เปลี่ยนมาใช้นามสกุลผม หรือผมบังคับเธอมากเกินไป