ยอมรับว่านี่คือการฟังความข้างเดียว
ผมเองเจอคนลักษณะท่านในที่ทำงาน แต่เข้าสังคมกับคนไม่เก่ง สุดท้ายเขาเองก็แพ้ภัย

ซึ่งผมขอเดาว่าท่านอาจมีนิสัย self-esteem สูง ซึ่งไม่ผิดครับ แต่กระแสสังคมที่ท่านอยู่มันไม่ตอบโจทย์วิถีของท่าน

คือมันเป็นทุกที่ ถ้าทำงานเก่ง อยู่ไม่เป็นก็ลำบากใจครับ

ยิ่งถ้าเจอสังคมเลียไข่เจ้านาย ยิ่งปวดหัวครับ

เป็นกำลังใจให้นะครับ ระบายได้ปรึกษาได้ แต่อย่าลืมศึกษา และ ทบทวนตัวเราสม่ำเสมอ

มีแค่หัวหน้าประเมินคับ เพื่อนร่วมผมไม่มีประสิทธิประเมินผม ตำแหน่งผมสูงกว่า Sr. พวกนั้นยัง Asist ฝึกหัดอยู่เลยแค่ทำงานร่วมกัน

สรุปสั้นประมาณว่า หน้าที่คือ ผมเป็นวิศวะซ่อมบำรุง เสียผมถึงซ่อม กับถึงกำหนด pm

แต่ทีนี้ทางทีมที่คุมการผลิต เห็นผมว่างจะให้ผมมาช่วยคุมไลน์ผลิต แต่ตอนผมซ่อมเครื่องจักรวุ่นอยู่คนเดียวต้องซ่อมต้องเคลียงานที่มันรอที่เครื่อง ไม่มีใครช่วยผมสักคน

ซึ่งตามหน้าที่ของผมคือ ดูแลพาร์ทอะไหล่ ซ่อม วางแผนการซ่อมบำรุง ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับไลน์ผลิตเลย

ถ้าผมซ่อมเครื่องไม่ได้ เครื่องเสียเป้าผลิตตกนั้นคือความผิดของผม แต่ทุกวันนี้ทุกอย่างเป็นไปตามแผนจนผมว่างแล้ว

ผมไม่เข้าเลยครับ

Outing ก็ไม่ไม่ไป เพราะไม่ชอบ

แต่งานผมและคนที่ทำงานด้วยไม่มีปัญหานะ

จะเข้าสังคมหรือไม่สุดท้ายก็ต้องแยกแยะเรื่องงานกับเรื่องส่วนตัวให้ได้ครับ และควรมีความเป็นมืออาชีพด้วย เรื่องการเข้าสังคมไม่ควรกระทบงานครับ (หมายถึงทั้งเพื่อนร่วมงานและหัวหน้าท่านด้วยนะ)

อย่างเคสแรก ผมไม่รู้ว่าท่านพูดในแบบที่ท่านโคว้ตไว้เป๊ะๆไหม โอเคคู่กรณีอาจจะทำผิด แต่ในสถานการณ์นี้ผมว่าเราสามารถใช้คำพูดอื่นที่แสดงถึงความเป็นมืออาชีพได้มากกว่านี้ครับ

ส่วนเคสสอง เพื่อนร่วมงานคุณและหัวหน้าคุณก็ควรจะมีความเป็นมืออาชีพมากกว่านี้ วันหยุดก็ส่วนวันหยุด ท่านสามารถอิกนอร์ได้เต็มที่เลยครับ

ถ้าไม่ไปสร้างปัญหาให้คนอื่นต่อ ก็ไม่มีปัญหาครับ

ผมว่าบางงานมันก็จำเป็นนิดหน่อยนะครับ

คือตอนอยู่ที่ทำงานผมก็คุยเล่นแซวทำนู้นนี่กับแทบทุกคนอะ เฮฮาตลอด

แต่นอกเวลางานปุ๊ป ใครชวนไปไหนไม่ไปเลย ไลน์ไม่คุยไม่โทร

ถ้าไม่คุยกับใครเลย ทำบรรยากาศเสีย ต่อให้ท่านไม่ผิดแบบเคสนี้ ท่านก็เจอปัญหาอยู่ดี

ทุกวันนี้ผมก็ไม่เข้าสังคมกับคนอื่นๆ ในบริษัท ผมบอก ผจก โครงการเลยว่าผมขอทำคนเดียว วางแผน ดีลงาน ซื้อของ เบิกของ ทำเองคนเดียวเลย ทั้งที่ทีมอื่นรุมกันไปเหมือนเจ้าภาพงานทอดผ้าป่า งานไม่เสร็จ งานมีปัญหา เพราะผมเบื่อที่จะต้องมาอธิบายแผนงาน 3 รอบ (ผู้ว่าจ้าง ผู้รับเหมา คนอื่นๆ ของบริษัท) สบายใจกว่า ทุกวันนี้คนอื่นๆในบริษัทก็ต้องมาเกาะขอโอทีจากงานที่ผมรับผิดชอบ เพราะแทบไม่ต้องทำอะไร แค่โผล่หน้าไปถ่ายรูปแล้วส่งเข้าไลน์กลุ่ม

ควรมีสังคมครับ แต่ของพวกนี้มันต้องใช้ศาสตร์นิดนึง

พยายามมีสติ อย่าใช้อารมณ์

การทำงานเป็นทีมไม่เป็น มันก็ยากนะ เวลาเหนื่อยก็เหนื่อยคนเดียว เวลาผิดก็ผิดคนเดียว เวลาแย่ก็แย่คนเดียว คุณก็ต้องรับตรงนี้ให้ได้
แล้วสิ้นปีต้องรับการพิจารณาแบบเดี่ยว ๆ ได้

การทำงานแบบนี้มันยากตรงบริหารคนนี่แหละ

เกลียดตรงเวลารีบทำให้เสร็จแล้วนั่งพัก จะหาว่าว่างไม่ได้ทำอะไรเหรอ สุดท้ายต้องพยายามทำช้าๆ

ที่น่าเบื่อคือจะเจอคนที่คิดว่าความคิดตัวเองถูกไปซะหมด ในแง่การทำงานและความคิดอื่นๆในเชิงปัจเจกบุคคล

งานตัวเองพอไปได้ แต่งานสาวนี่เข้าไปช่วยอย่างไว

เออ อ่านของท่านแล้วสะกิดใจเลยเรื่องวัฒนธรรมองค์กร

บางครั้งเราหวังดีอยากให้องค์กรมีวัฒนธรรมดีๆ แต่ไปขัดกะวัฒนธรรมดั้งเดิมของเขา เราจะดูมีปัญหาซะเปล่า