ถ้าให้ set zero เลยผมไม่เห็นด้วย มันไม่ใช่ความผิดของเด็กพวกนี้ที่เขาเกิดมาไม่ว่าจะจากการโดนเอามาทิ้งหรือจะด้วยเหตุผลอะไรก็แล้วแต่ อยากให้ภาครัฐจริงจังกับการจับไปทำหมันแล้วจัดสรรพื้นที่ให้อยู่มากกว่า เด็กพวกนี้จะอยู่อย่างมากซักกี่ปีเชียว

กฎหมายคุ้มครองหมาอ่ะมี แต่กฎหมายควบคุมคน้ลี้ยงหมาไม่มี หมาจรแค่ปลายเหตุ ต้นเหตุคือคนไม่คุมหมา

แก้ปัญหาที่ปลายเหตุ เข้าใจว่ารักสัตว์ แต่รักผิดวิธี ทั้งขวางทางจราจร ทั้งขี่ทั้งเยี่ยว มาดูมาเก็บมั้งปะ แถมส่งเสียงดัง

ทำไมเมืองนอกเค้าเก็บฉีดยาหมด เพราะเค้าให้ค่าของการลดความเสี่ยงอันตรายต่อประชาชนของเค้าให้น้อยที่สุด

ไม่มีหรอก ทำบุญปลอมๆแบบบ้านเรา ขนาดฝรั่งไม่รู้จักเรื่องบุญนะ แค่ทำจิตอาสา อาสาสมัครทั่วไป ปลูกฝังตั้งแต่เด็กๆ

เห็นบ้านเค้าเจริญเอาๆ

ใครที่บอกว่าไม่ set zero แต่ทำหมันก็พอ ถามหน่อยว่า พวกนี้มันจะอยู่ก่อความวุ่นวายอีกกี่ปีถึงจะตายเองหมด

โคตรไม่เห็นด้วย โครงการเหมือนช่วยเพื่อนร่วมโลก(สุนัข) แต่ในการช่วยนี้ก็ยังสานต่อปัญหาให้เพื่อนร่วมโลกอีกกลุ่ม่นึง(มนุษย์)

ยังไงผมก็ยังสนับสนุนการจัดการวิธีอื่น ไม่ว่าจะ set zero เลย หรือว่าจะวางแผนยอมสละงบระยะยาวส่วนนึง ให้กันงบ ล็อคเผื่ออนาคตไว้เลย จับหมาจรไปศูนย์เลี้ยงดูแล้วจับทำหมันหมด แล้วเลี้ยงแค่ให้หมดเซ็ตนี้ ถ้าหลังจากจับเซ็ตแรกไปหมดแล้ว ถ้าเจอหมาจรอีก ให้สามารถset zero ได้เลย จะได้ไม่มีปัญหาอีกต่อไป

ปัญหาหมาจร จากที่ผมเจอชัดๆเลย
1.กัดคนไปทั่ว ซอยบ้านผมมักจะมีคนมาสร้างบ้าน แล้วก็จะมีคนงานปั่นจักรยาน หรือเดิน เข้า-ออกซอย เพื่อไปหาของกิน พวกหมาจรพวกนี้ก็จะกัดหรือวิ่งกวด วิ่งไล่
2.คุ้ยขยะ คือ จะยังไงก็หาวิธีคุ้ยขยะจนได้อะ กัดถุง ฉีกถุงขาดหมด
3.ขี้ เยี่ยว ส่งกลิ่นเหม็น และสร้างสิ่งสกปรก
4.ถ้าป่วยก็จะเป็นแหล่งรวม เชื้อโรคต่างๆ โดยไม่มีใครดูแลหรือจัดการช่วยเหลือ
5.อันนี้ส่วนตัวเลย ผมไม่สามารถพาสุนัขผมออกไปเดินเล่นในซอยบ้านได้เลย แค่เปิดประตูบ้านออกไป จะพาสุนัขออกออกจากบ้าน แค่พวกหมาจรเห็น ก็วิ่งมาเห่า ขู่ สุนัขผมถึงประตูหน้าบ้านผมเลย (อันนี้สันนิษฐานว่า เพราะสุนัขผมดูต่างจากพวกหมาจร หรือไม่คุ้นกับพวกมัน พันธุ์ซามอยด์)

ผมว่าไทยเราตอนนี้แก้ปัญหาที่ปลายเหตุ

ต้องไปแก้ตั้งแต่ต้นเหตุหลายๆอย่าง

เช่น เปลี่ยนทัศนคติคนไทยซักทีว่าหมาต้องเลี้ยงปล่อยๆ ใส่ปลอกคอเดี๋ยวมันเจ็บ มันขออาหารก็ให้มันเพราะมันน่าสงสาร

ให้ขนมบ่อยๆจนมันเคยตัวมันก็คิดว่ามันเป็นเจ้าของเราแทน ซึ่งแน่นอนว่าไม่ใช่ทุกตัวก็ตามนิสัยไปเหมือนคนเรานั่นแหละ แต่ก็ทำให้หลายๆบ้านพอหมาก้าวร้าวก็คุมไม่ได้ สุดท้ายก็เอาไปปล่อยเป็นหมาจร

จริงๆหมามันฝึกได้ แต่แค่คนไทยยังไม่มีความรู้เรื่องนี้แล้วมักจะเลี้ยงปล่อยๆให้หมามันตามใจมากกว่าจนปัญหามันบานปลายหลายอย่าง

ควรหางบไปสร้างที่เลี้ยง แล้วทำหมัน ให้หยุดวงจรการเกิด

แล้วให้ผู้ต้องการเลี้ยงสัตว์ทุกชนิด ลงทะเบียน และเสียภาษี เพื่อกรองคนที่รับผิดชอบได้จริงๆ

สัตว์จะได้ไม่อดอยาก และไม่เป็นภาระกับคนทั่วไป แก้ปัญหาได้สองจุดเลย

เดียวไปกัดคน เยี่ยวขี้ หน้าบ้าน

แล้วก็บอกว่า ไม่ใช่หมาผม ผมไม่ได้เลี้ยง ขนาดให้อาหารทุกมื้อน่ะ

ส่วนตัวผมเลี้ยงหมาระบบปิด ผมมองว่าทางออกนี้ผิด

ต้องเริ่ม set zero ใหม่ หรือไม่ก็จับทำหมันก่อน ค่อยๆ ไล่ไปตามชุมชนมากกว่า

เห็นแล้วสงสารนะ อยากให้จัดการแบบญี่ปุ่น ที่เปลี่ยนวิธีจากการุณยฆาต มาเป็นการปลูกจิตสำนึกแทน ทุกวันนี้แทบไม้มีหมาจร แมวจรเลยมั้ง แถมไม่ต้องไปฆ่าเค้าอีก

ผมไม่เห็นด้วยในการสนับสนุนให้มีหมาจรเลย และการSet zeroก็แก้ปัญหาไม่ได้จริงถ้ายังไม่มีระบบจัดการที่จะป้องกันคนนำสุนัขไปทิ้งได้ การให้คนลงทะเบียนอาจจะต้องให้สิทธิประโยชน์ต่างๆเช่นวัคซีนฟรี ไม่งั้นคนที่ขาดความรับผิดชอบก็จะไม่เห็นความจำเป็นที่จะต้องลงทะเบียนเพื่อจะผูกมัดตัวเองไว้ ส่วนเรื่องปลูกจิตสำนึกผมไม่กล้าคาดหวังจริงๆ

ผมให้อาหารหมาแมวประจำ และบริจาคมูลนิธิทุกเดือน
ผมสงสารมันอะ หนักอะไรใครปะ

ถ้าติดตามจริงๆจะรู้ว่าตอนนี้จำนวนมันลดลงไปมากแล้ว ด้วยโครงการจับทำหมันจากองค์กรต่างทั้งภาครัฐและเอกชน ให้โอกาสสิ่งมีชีวิตอื่นๆได้ใช้ชีวิตบ้างเถอะ อีกไม่นานก็หมด อย่าใจหมาจะฆ่าแกงกันนักเลย อายุเฉลี่ยมัน7ปีเท่านั้นเอง ทนๆหน่อย

โครงการนี้อ่ะดี แต่มันไม่ได้ดีทั้งหมด เพราะ การติดไม่ได้ช่วยให้ความรับผิดชอบของคนลดลงเลย
แต่ก็นั่นแหละ ตัวโครงการไม่ได้มุ่งหวังเรื่องความรับผิดชอบของคนอยู่แล้ว

แต่เป็นโครงการช่วยเหลือสัตว์ที่ยังไม่มีที่พึ่งพิงในปัจจุบัน ซึ่งใครไคร่ติดก็รับผิดชอบสังคมรอบข้างด้วยนะ ไม่ใช่จะสำลักบุญอยู่คนเดียวแต่คนรอบข้างเดือดร้อนจากการคิดว่าว่าเราทำบุญอันนี้ไม่เอา

ขอบคุณทุกการช่วยเหลือเพื่อนร่วมโลกครับ

ว่ากันต่อเรื่องปัญหาสัตว์จร ปัญหาสัตว์จรก็มีการแก้ไขมาเรื่อยๆ แต่จุดหลักคือความรับผิดชอบของคนเลี้ยง

set zero ไป ก็มีมาใหม่อยู่ดี พูดตรงๆว่าหมาจร แมวจรทุกวันนี้ ก็มาจากคนที่ไร้ความรับผิดชอบเรื่องสัตว์กันทั้งนั้น เราก็คงต้องเซ็ทซีโร่กันไปเรื่อยๆอะ

ทางการเขาก็พยายามจะทำหมันให้มากเท่าที่จะทำได้แล้วแหละ

มีพวกให้ข้าวให้น้ำ แต่พอหมาสร้างปัญหาบอกไม่ใข่หมากูโผล่มาหละ

สมัยเรียนเคยเดินๆอยู่ริมทาง สักพักอยู่ดีๆเหมือนมีอะไรติดที่ขา ก้มมามองอ้าวมากัดขาอยู่ ดีตอนนั้นใส่กางเกงยีนหนามาก ผมโดนกัดประจำช่วงนั้น

มีป้าคนนึงเอาอาหารมาเทตรงนี้ทุกวัน เลยบอกไปหมาของป้ามันกัดผมนะ เพื่อนผมก็จะโดนหลายทีแล้วเวลาเดินผ่านต้องถือไม้มาไล่ด้วย
ป้าแกบอกไม่ใช่หมาแก แค่เอาอาหารมาให้เฉยๆ ผมเลยบอกย้ายจุดได้มั้ยตรงนี้ติดถนน คนเดินเยอะ แกก็บอกสะดวกตรงนี้เพราะจอดมอเตอร์ไซค์เทได้เลย

คนดูแลหมาจร ที่รับผิดชอบดีๆก็มีให้เห็นมาก (% น่าจะเยอะกว่าตำรวจดี)

แต่ไอพวกไม่รับผิดชอบ สักแต่สงสาร แต่พอเกิดปัญหา เงียบปาก

ทำคนที่เค้าต้องการช่วยจริงๆ พลอยซวยไปด้วย

เรื่อง Set zero ผมก็ไม่เห็นด้วยเหมือนเดิม มนุษย์ไม่ใช่เจ้าของโลกครับ แค่ฉลาดและมีระบบจัดการ แต่สิทธิ์ในการฆ่าสัตว์สิ่งอื่นทำได้หรอครับ (เด่วต้องมีพวกหมู ไก่ กุ้ง หมึก ไม่มีหัวใจอีก)

ทำไมไปไม่ set zero ยุง แมลงสาบ ปลวก บ้างวะ เบื่อพวกแม้งมากกว่าอีก 5555555

ทำไมถึงอยากให้ SET ถ้าลงท้ายว่ารักสัตว์