สมัยก่อน ผมก็ตะหงิดเกี่ยวกับ plot hole ของโอดะหลายๆจุด โดยเฉพาะเรื่องฮาคิ
ที่ทำให้ช่วงแรก ตัวละครหลายคนพูดประโยคแปลกๆออกมาหลายครั้ง

- เอส vs สโมคเกอร์ แกเป็นควันฉันไฟ พลังพิเศษกินกันไม่ลงหรอก คือจะบอกว่าหัวหน้าหน่วยหนวดขาวจะไม่รู้เรื่องนี้เลยเรื่องฮาคิเหรอ ยิ่งระดับแก ควรซัดพี่ควันง่ายๆด้วยซ้ำ
- ลูฟี่ vs ทีช ในคุกอิมเพลดาว ลูฟี่เลือดออก คือระดับพี่เข้ ไม่น่างงด้วยซ้ำ ว่าทำไมยางเลือดออกได้ แต่อจดันให้ฉากนี้พี่เข้ งงออกมาได้

ถ้าแกวางแผนเรื่องฮาคิมาแบบดีๆ มันไม่น่าพลาดให้ตัวละครหลุดคำพูดแบบนี้ออกมาได้น่ะครับ

หรือที่โดนแซะบ่อยสุดก็แขนแชงค์ ที่ลองนึกภาพ Big Mom, Kaido, หนวดขาว ไม่มีทางโดนปลากากๆกัดแขนขาดได้แน่ๆ แม้จะต้องไปช่วยคนก็ตาม แต่โอดะเองก็ไม่นึกว่าจะดังขนาดนี้ ผมก็เลยไม่ว่าอะไรแล้ว แถมโดน บก กดดันอีก ทั้้งที่ไม่อยากทำ

ยิ่งพอเกิดเหตุการณ์กับ อจ Berserk หรือ Hunter
ตอนนี้ขอแค่ได้อ่านจนจบก็สบายใจแล้วครับ เอาจริงๆตอนล่าสุดมันก็สนุกมากๆนะ อาจจะดูแปลกๆ แต่เดี๋ยวก็น่าจะหาทางลงได้ และยังสนุกไปกับมัน
 

เป็น 4 emp ครับตอนนั้น  

ถึงจะพูดแบบนั้นแต่ก็คุมการปะติดปะต่อเรื่องมาได้เรื่อยๆอยู่นะครับ

คือปมที่อ่านทิ้งไว้เมื่อหลายปีก่อน เริ่มมาเฉลยปีนี้อ่ะ แบบต่อให้มันดูเวอร์วังยังไงก็ยังคงอยู่ในเส้นเรื่องเดียวกันที่

วางแผนมานานหล่ะ ไม่ใช่โป้งป้างเปลี่ยนปุ๊ปปั๊ป  

การปะติดปะต่อเรื่องยังโอเคอยู่ อันนี้เห็นด้วยครับ เส้นเรื่องหลักยังตรงอยู่

แต่ประเด็นยิบย่อยระหว่างทาง มันเละเทะแล้วครับ อย่างเคสนี้ผมแถให้ก็ได้ ว่าผลปีศาจผลนี้ ถ้ายังไม่ตื่น จะมีคุณสมบัติเป็นผลยางธรรมดา ต้องตื่นแล้วเท่านั้นถึงจะเปลี่ยนคุณสมบัติ แต่คำถามคือ แล้วเงื่อนไขการตื่นล่ะ อีฟี่โดนซัดปางตาย จู่ ๆ ตื่นเฉย โคตรไม่เมคเซนส์ เลอะเทอะจัด ๆ

แต่ก็นั่นแหละ ความสมเหตสมผลของการ์ตูนเรื่องนี้มันเหลือศูนย์ตั้งแต่วินาทีที่โอดะวาดให้ลูฟี่ชนะคาตาคุริแล้ว

 

ผมว่าคุณสองคนอ่ะ มั่วแล้วครับ ทุกอย่างมันถูกวางมาไว้หมดแล้ว
เพียงแต่ว่าโอดะเค้าจะเฉลยออกมาเมื่อไร เท่านั้นเอง เช่น พ่อลูฟี่ มันออกมาตั้งแต่เล่มแรกๆละ แต่เพิ่งมาเฉลยเอาหลังจากผ่านมาเกือบสิบปี ไหนจะเรื่องต้นกำเนิดซันจิ เช่นกัน โตอีสบูล แต่เล่ม 25 บอกเกิดนอธบูล แต่ข้ามเรดไลน์มาโตที่อีสบูล แสดงว่าตระกูลวินสโม้คที่มีพลังวิทยาศาสตร์หรือเป็นตระกูลที่ยิ่งใหญ่ขนาดข้ามเรดไลน์หรือต้นกำเนิดซันจิ มันอยู่ในการวางโครงเรื่องมาตั้งนาน แล้ว เพียงแต่เพิ่งมาเปิดเผยตอนหลังเท่านั้นเอง หรือแม้แต่โซโลที่โตมาที่ ม.ชิโมสึกิ กับมีความเกี่ยวข้องกับวะโนะคุนิ มันก็ถูกวางแผนมาตั้งนานแล้ว คุณเข้าใจมั้ยครับ ว่าวันพีชเนี่ยมันมีวิธีการเดินเรื่องแบบนี้มานานแล้ว ตั้งแต่ต้นแล้ว มันเป็นสไตล์การเขียนการเล่าเรื่องอาจารย์โอดะแก การเล่าตรงๆเดินตรงๆมันจะไปสนุกอะไรละ แต่ละคน แต่ละอาจารย์ต่างก็มีวิธีเล่นเรื่องคนละแบบกัน ไม่ใช่สเกลใหญ่จนคุมไม่อยู่ ไม่ใช่เลย ทุกอย่างผ่านการวางแผนมาแล้วอย่างดี มันอยู่ในหัวโอดะแกหมดแล้ว ถ้าคุณคิดดูให้ดีๆก็จะรู้ ลูฟี่-พ่อลูฟี่-กาฟ /ซันจิ-วินสโม้คพลังวิทยาศาสตร์-ควีน/โซโลดาบ-ชิโมสึกิ-วะโนะคุนิ ล้วนเกี่ยวข้องกันมาตั้งแต่แรกอยู่แล้ว
เพียงแต่ว่าตัวละครมันเยอะมากเรื่องมันเยอะมาก ต้องเล่าเรื่องต่อๆๆๆๆๆๆๆกันไปเรื่อยๆกว่าจะวนกับมาหาตัวละครหลักแบบพระเอก มือขวา มือซ้ายมันก็เลยนานแค่นั้นเอง ไม่ใช่ว่าเรื่องมันใหญ่จนคุมไม่อยู่ทุกอย่าง ถูกวางไว้ในหัวอาจารย์แกหมดแล้ว เพียงแต่ว่า
ที่คุณรู้วึกว่ามันเริ่มไม่สนุกเท่าตอนอีสบูล เพราะคุณโตเกินกว่าจะอ่านการ์ตูนแล้วไง แค่นั้นเอง เรื่องวันพีชมันก็เขียนและเล่าเรื่องแบบนี้มาตั้งแต่ต้นแล้ว แต่เพราะตอนอีสบูลคุณยังเด็กไงก็เลยอ่านแล้วสนุก ตอนนี้โตแล้วเลยอ่านไม่สนุก ทั้งๆที่วิธีการเขียนการเล่าเรื่องมันก็แบบเดิมๆมาตั้งแต่แรกแล้ว เค้าถึงบอกไงว่า การอ่านหนังสือจะเปลี่ยนไปตามอายุคนอ่าน ตอนเด็กอ่านการ์ตูนสนุก แต่อ่านนิยายสนุกมั้ยละ ไม่สนุกเพราะนิยาย วรรณกรรม หรืออัตชีวประวัติต่างๆมันเขียนให้คนโตคนมีอายุเค้าอ่านกัน กับกัน ถ้าให้คนโตมาอ่านการ์ตูนที่เด็ก 15-18 อ่านกัน จะสนุกมั้ยละ มันก็ไม่สนุกเท่าอ่านนิยาย อ่านวรรณกรรม อ่านอัตชีวประวัติ เซอร์อเล็ก คล๊อป หรอกครับ

เพราะฉะนั้นอย่าโทษว่า การ์ตูนมันไม่สนุกเพราะคนเขียนเรื่องมันเลอะเทอะครับ แต่เพราะคุณเริ่มจะเลยวัยที่จะอ่านการ์ตูนแล้วมากกว่า ยิ่งเป็นการ์ตูนที่เขียนมานานเป็นยี่สิบปีแบบวันพีชด้วยแล้ว
ยิ่งทำให้คุณเบื่อครับ ไม่สังเกตุเหรอว่าทำไมคนส่วนใหญ่ที่เริ่มอ่านวันพีชมาตั้งแต่แรกๆอายุ 14-15 จะรู้สึกว่า ตอนสู้กันบนเกาะเริ่มไม่สนุกเท่ากับเนื้อเรื่องหลังจบเกาะแล้ว เพราะความชอบมันเริ่มเปลี่ยนจากการเล่าเรื่องแบบการ์ตูนสู่การเล่าเรื่องแบบนิยายหรือวรรณกรรมแล้วไงครับ ตอนเด็กมันสนุกเพราะเรื่องราวบนเกาะเกาะเดียวกับการสู้กันกับตัวร้ายที่อยู่บนเกาะแค่นั้นไงครับ แต่ตอนหลังพออายุเริ่มเยอะแล้ว การสู้กันบนเกาะไม่สนุกเท่ากับเนื้อเรื่องที่มันเดินไปภายนอกเกาะหรือทั่วโลกวันพีช มันเป็นเพราะวิสัยทัศน์เริ่มจะมองที่มุมกว้างขึ้นกว่าเดิมแล้วด้วยอายุที่โตขึ้น ไม่ใช่โฟกัสที่การต่อสู้กับศัตรูบนเกาะกลุ่มเดียว เหมือนตอนเด็กๆ