ผมแต่งงานแต่ไม่มีลูก ทุกวันนี้ หยุดเที่ยวเตร่หมดทุกอย่าง แค่มีความรู้สึกว่า เราไม่ได้ตัวคนเดียวแล้ว 2-3 ปีแรกยอมรับยังติดสนุก แต่พอผ่านๆไป เออกลับเข้าบ้านแล้วยังเจอหน้าเมีย ไม่ได้ตัวคนเดียวนี่หว่า ก็หักดิบหยุดหมดเลย กลายเป็นเมียมานัี่งถาม ไม่ไปไหนกับเพื่อนบ้างเหรอ ไม่ออกไปข้างนอกบ้างเหรอ

ถ้ามีลูกผมว่า ผมอยู่ดูแลได้สบายถ้าเมียอยากเที่ยวกับเพื่อน

ไม่รู้เรียกอิสระไหม วันพุธจะเอาไปฝาก ตากับยาย แล้วไปกินบุฟเฟ่กับเมีย

เสาร์อาทิตย์ จะไปคาเฟ่เด็ก สัตว์ ไม่ก็ไปห้างพากไปเล่นโซนเกมหยอดเหรียญ ตีกบ นั่งรถ แต่เหนื่อยตอนกินข้าว

ผมไปบ้างนะ เวลาออกมาธุระข้างนอก แบบเอารถไปล้าง หรือนัดกับเพื่อน แต่จะใช้เวลาน้อยลงกว่าตอนไม่มีลูก เวลาที่เหลือก็อยู่กับภรรยากับลูกตลอด อยากใช้เวลาอยู่กับลูกเยอะๆ เพราะพอลูกโตอีกหน่อยเค้าก็จะมีความเป็นตัวของตัวเองมากขึ้น เริ่มแยกตัวไม่มาเกาะติดเหมือนตอนเล็กๆ แล้ว พอไปเรียนมหาลัยนี่ก็เหมือนเค้าไปมีชีวิตครอบครัวของตัวเองแล้วแหละ

ผมมีตา ยายช่วยเลี้ยงตอนลูกยังเล็ก กลางวันผมไปทำงาน ตัวเล็กนอนด้วยกันพ่อแม่ลูก


มีอิสระระดับนึง แต่ผมไม่ชอบเที่ยวมันเปลืองเงิน เปลืองเวลา ชอบเล่นคอมอยู่บ้านมากกว่า
ลูกผมทุกคน นิสัยคล้ายๆผม ไม่ชอบไปไหน ขนาดชวนไปทานข้าวนอกบ้านยังต้องคะยั้นคะยอหลายที

ถ้ารวย คุณจะมีอิสระ

ผมว่าเทรนด์ยุคใหม่ การพาลูก พาเมียไปเที่ยวด้วยกัน ได้รับความนิยมมากกว่า

เอาจริงๆเราก็ไม่ได้รู้เบื้องลึกครอบครัวเขารึเปล่า

บางทีเขาอาจจะไม่ได้อยากมีลูก แต่เมียอยากมี พ่อแม่อยากมีหลาน

ผมคิดอย่างนี้นะ ลูกเด็กครั้งเดียว เราไม่เก็บเกี่ยวช่วงเวลานี้ไว้เราจะย้อนกลับมาไม่ได้แล้ว พอลูกโต เค้าจะไม่มาเล่นกับเราแล้วต่อให้เราจะอยากเล่นกับเค้าแค่ไหน

เรื่องออกข้างนอกเมื่อก่อนผมก้ออกไปกินเบียร์กับเพื่อนทุกอาทิตย์ แต่หลังมีลูกนี่ไม่เคยออกไปเลย กลัวโควิดด้วยแหละ

ของผมมีช่วงเวลาเดียวที่แฟนให้อิสระเลยคือเวลา น่อลเตะ แต่ส่วนใหญ่ก็เตะตอนลูกนอนแล้วทั้งนั้น นานๆจะเตะหัวค้ำสักที

เวลาผมกับแฟนอยากไปไหนก็เอาลูกไปฝากปู่ย่า-ตายายได้ด้วยแหละ แต่ไปแค่2-3 ชม.ก็คิดถึงลูกละ

ตั้งแต่มีลูกภารกิจอื่นดูไร้สาระไปเลยนะเอาจริง ภารกิจหลักมีแต่ลูกนี่แหละ

ผมติดลูกมาก เพราะผูกพันและช่วยกันเลี้ยงตั้งแต่เกิดจนตอนนี้ 10 ขวบแล้ว พอชอบอยู่กับลูกก็ทำให้เคลียร์เรื่องส่วนตัวหรือเรื่องเพื่อนออกไปได้อย่างไม่ยากเย็น แต่คนเราก็ต้องมีกิจกรรมกลุ่มกับที่ทำงานหรือคนอื่นบ้าง เอาเป็นว่าถ้าบริหารจัดการดีๆ work life balance ได้ดี แทบจะไม่มีปัญหาเรื่องนี้เลยครับ

ไลฟ์สไตล์ เปลี่ยนครับ

สมัยก่อนมีลูก เล่นเกม เที่ยวห้าง ร้านอาหารเงียบๆ ดูหนังโรง นอนดึก ตื่นสาย


ตอนนี้ ลูกสอง

อยากออกกำลังกาย .... ฮาร์เบอร์แลนด์

พักผ่อน สวนสาธารณะ

ร้านอาหาร ขอแนวครอบครัว กว้างๆ

สวนสัตว์ ทั้งหลาย


ทุกวันนี้ก็ต้องเปลี่ยนแนวเที่ยว แต่ผมกลับคิดว่าสนุกกว่าแต่ก่อนอีก

มีลูกลองพาไป ฮาร์เบอร์แลนด์ครับ ไปเล่นกับลูก โคตรๆๆๆคาดิโอ้ ได้เล่นสไลด์เดอร์ด้้วย

ผมไม่รู้เรียกว่ารับผิดชอบรึเปล่านะ เพื่อนผมจ้างแม่บ้านดูลูกไว้คนนึง ติดตัวลูกตลอดเลย แล้วเวลามันจะไปทำงาน หรือไปกินข้าวกะเพื่อนก็ออกเลย ไม่มีปัญหา เลย 55 แต่ไม่มีการเที่ยวแบบค้างคืนนะ

ไม่รู้ว่าผมโชคดีหรือป่าวนะ แต่งงานมีลูก

ตั้งแต่ลูกเกิดมาทั้งญาติฝั่งแฟน กับญาติฝั่งผมแย่งกันเลี้ยงลูกผม

ผมแยกบ้านออกมา ก็แทบจะไม่ขาดเลยที่จะผลัดกันมาอยู่บ้านผม

มาช่วยเลี้ยงหลาน เล่นกับหลาน อยู่กันแบบนี้มาตลอด

จนผมเองรู้สึกห่างกับลูกเลย

จาก..คนญาติเยอะ

ฟังดูเห็นแก่ตัวอะ แต่ถ้ามีคนช่วยเลี้ยงก็ว่าไป

แม้เมียจะบอกว่าอยู่ได้ แต่งานเลี้ยงลูกมันหนักจิง

ปัญหาไม่ได้อยู่ที่คนข้างบ้าน หรือคนรอบข้างเลย

ปัญหาคืออยู่ที่เราล้วนๆ อยากทำกิจกรรมอะไร อยากไปไหน อยากแบบไหน คุยกันในครอบครัวเลย ครอบครัวคือทุกๆสิ่ง ที่สามารถถ่ายทอดกันได้ทุกเรื่อง รูปแบบการใช้ชีวิต ไลฟ์สไตล์ หรือแม้แต่หน้าที่การงานของแต่ละครอบครัวก็ไม่เหมือนกัน ในที่นี้ ไม่ต้องเอาครอบครัวอื่นเป็นบรรทัดฐานครับ หลายๆกิจกรรม สามารถทำได้เมื่อมีลูก

จะกินข้าวดีๆยังไม่ได้กินเลย
ต้องกินไป ป้อนลูกไป

กำลังจะมีลูก คิดว่าคงมีออกไปเจอเพื่อนบ้างอาทิตย์ละ2ชม. แต่ไม่แน่อาจจะติดลูกไม่ออกไปไหนเลย