ผมมีลูกแล้ว 3 เดือน เสาร์ อาทิตย์ อยากอยู่บ้านเล่นกับลูกอ่ะ มันมีความสุขนะ ถ้ามีลูกแล้วยังอยากอิสระไปโน่นมานี่ ทิ้งให้ภรรยาเลี้ยงลูกคนเดียว ผมว่าอย่ามีเลยครับ ลูกยังไงก็ต้องการความอบอุ่มของทั้งพ่อและแม่

ถ้าคุณอยากจะออกไปเที่ยวแต่ให้เมียเลี้ยงอยู่คนเดียวเมียคงไม่แฮปปี้แหละ ในเมื่อคุณยังอยากไปเที่ยว

เมียก็อยากจะออกไปไหนบ้างเหมือนกันแหละ แบบนั้นถ้าคิดมุมกลับคุณให้เมียออกไปแล้วอยู่บ้านเลี้ยงคนเดียวบ่อย ๆ ได้ไหม

เอาเข้าจริงไปเตะบอล 1-2 ชม. คุณชวนเมียไปด้วยก็ได้นี่ ไปไหนก็ควรไปด้วยกันทั้งครอบครัว ผมก็ไม่รู้อีกแหละลูกคุณเล็กขนาดไหน

แต่เด็กได้อยู่กับพ่อแม่เยอะ ๆ ตั้งแต่เด็กเขาก็จะมีความรู้สึกดี ๆ ฝังอยู่ในใจลึก ๆ นะ

พ่อผมเป็นคนที่ยุ่งมากคนหนึ่งเลย 7 วันทำงานแทบทุกวันไปต่างประเทศทีก็เป็นเดือน ๆ

แต่ถ้าพ่อมีเวลาว่างพ่อจะอยู่กับผมตลอดไม่เคยไปไหนโดยไม่มีผมไปด้วยเลยตั้งแต่จำความได้

เรื่องนี้อยู่ในใจผมเสมอแม้พ่อจะจากผมไปนานเป็น 10 ปีแล้ว แทบไม่มีวันไหนที่ผมไม่รู้สึกคิดถึงพ่อเลย

กิจกรรมส่วนตัวผมตัดหมดนะ สงสารแฟน

เลี้ยงลูกนี่อย่างเหนื่อย แล้วปล่อยให้เขาดูคนเดียวนี่ทำไม่ลง

รับผิดรับชอบ มีลูกคนนึ่งผมนี้ไม่อยากออกไปไหนเลย อยู่กับลูกยิ่งเป็นช่วงเล็กๆนี้ที่สุดละ ยิ่งโตไปมันก็ห่างเราเรื่อยๆตามอายุ

ปล.ออกไปข้างนอกออกไปได้ ตกลงกันให้ดี ไม่ใช่มีแล้วทิ้งๆขว้างๆ

ผมไม่ได้ไปไหนเลย ส อ เลี้ยงลูกอยู่แต่บ้าน ถ้าจะไปต้องไปด้วยกันหมดซึ่งบางอย่างเราก็อยากไปคนเดียวในบางครั้ง แต่ต้องทำเพื่อครอบครัวจะได้สบายใจครับ

ถ้าอยากมีชีวิตอิสระ แล้วจะแต่งงานมีครอบครัวเพื่่อ ?

ไม่มีใครได้ทุกอย่างนะครับ ภรรยาก็ทิ้งชีวิตอิสระมาเหมือนกัน ต่างคนต่างทิ้งสื่งหนึ่งเพื่อครอบครัวเพื่อลูก

บอลนี่ผมไม่เตะมา2ปีกว่าล่ะ
แทบไม่ได้ไปไหน

เพราะเลี้ยงกันสองคน
จะไปก็ห่วงลูกสงสารแฟน
ถ้าไปก็ไปกันหมด

แต่มีโควิทอีก เลยไม่ค่อยได้ไปไหนกัน 55+

เพื่อนท่านอะแปลกกว่าคนปกติ

ก่อนเมียจะท้องลูกคนแรกเมื่อ4ปีก่อน เตะบอลอาทิตย์ละ2วัน แทงสนุก3วัน ตีแบท1วัน
พอมีลูกก็ไม่ได้ไปเลย 4ปีที่ผ่านมาเตะบอลกับเพื่อนไป2-3ครั้งเอง
ตอนนี้มีคนที่2ได้1ปี กะว่าถ้าลูกโตหน่อยจะกลับไปออกกำลังกายเหมือนเดิมละ

คิดว่าก่อนหน้านี้เราได้เล่นได้เที่ยวไปพอสมควรละ พอมีลูกมันก็แลกกัน
ส่วนมากถ้าว่างจะไปเที่ยวกับลูกเมียมากกว่า นานๆทีจะได้ไปกับเพื่อน

ส่วนตัวก็พึ่งจะมีลูกเล็ก (กำลังจะ 4 เดือน) ก็ไม่ค่อยอยากจะออกไปไหนนะ

อยากเลี้ยง อยากเล่นกับเค้า มันก็ความสุขไปอีกแบบ อีกอย่างถ้าเค้าโต เราก็จะไม่ได้เล่นแบบนี้อีก

มันก็รู้สึกภูมิใจเหมือนกัน ที่เราได้เลี้ยงเอง แล้วเห็นพัฒนาการของเค้าในทุกๆ วัน

ส่วนชีวิตอิสระอะไรนี่ ผมว่าแล้วแต่คนละกัน ถ้ามีความรับผิดชอบพอก็น่าจะแยกแยะเองได้นะ

สงสารเมีย โคตรเหนื่อยเลยนะครับ ตัวผัวเองสบายอยู่คนเดียวเลย

วางแผนเอาครับ แต่ชอบอยู่กับลูก เที่ยวกับเมียกับลูก ถึงจะมีความรู้สึกอยากไปกับเพื่อนบ้าง เที่ยวดึกบ้าง แต่มันก็ไม่มากไปกว่าอยู่กับลูกครับ ทำอาหารให้ทาน หาหนังให้ลูกดู แปลงร่างเล่นกับลูก มันสนุก มีเวลาเล่นกับเค้าแค่ไม่กี่ปี เดี๋ยวโตไปเค้าก็อยากมีชีวิตกับเพื่อน เก็บความทรงจำช่วงเวลานี้ ดูแลเอาใจใส่เค้าให้มากที่สุด

แต่งงานมีลูกแล้วชีวิตยังอิสระมีจริงด้วยเหรอครับ......ผมก็นึกว่ามันมีแค่เรื่องเล่า.....เหมือนสมัยก่อนที่มีไดโนเสาร์ แต่ผมไม่เคยเจอ

ทุกอย่างมันแล้วแต่การบริหารจัดการให้ลงตัว ไอ้พวกที่ฟันธงว่าทำแล้วมัน "ไม่ดี" จะแต่งงานทำไม? ก็ตัดสินชีวิตคนอื่นมากไปหรือไหม?

บางคนเขาให้เวลาเต็มที่ได้กับลูกเพราะงานไม่ได้หนัก นั่งแท่นตำแหน่งบริหาร ช่วงกลางวันเวลาว่างให้ลูก ให้ครอบครัว ทำชีวิตตามปกติ แทบจะดีกว่าพวกโลกสวยที่มาตอบด้วยซ้ำ กลางคืนก็ออกไปคุยงาน ปาร์ตี้ อิสะได้ตามปกติ หลังจากที่ลูกเข้านอน 3-4 ทุ่มแล้ว

แถมตัวภรรยาก็ได้ออกไปเมาท์มอยสังสรรค์กับแก๊งค์เพื่อนเก่าได้แบบสบายใจก็เยอะ โดยที่ไม่ต้องหิ้วสามีไปนั่งเบื่อ ต่างคนต่างมีช่องว่างให้กัน ก็เห็นมีความสุขดีนะ