เป็นผมใส่ชูชีพให้แน่น กับหยิบไปอีก 1 อัน แล้วโดดลงไป แล้วบอกคนในเรือให้ช่วยส่องไฟ

* ตอบไม่ได้เหมือนกัน สมัยเด็กๆ ช่วง ป.3 ป.4 ราวๆ นี้ ชอบเล่นน้ำคลองมาก ตอนนั้นจำได้แม่นเลย ก็ชวนเด็กๆ รุ่นราวคราวเดียวกันไปเล่นน้ำนี่ละ


แล้วมีคนนึงมันน่าจะว่ายไม่เป็น แต่ตอนนั้นอะ เด็กๆ ไม่ได้มีการมานั่งถามกันหรอก ว่ายเป็นไหมหรือว่ายไม่เป็น ใครอยากไปก็ไปไรเงี้ย


แล้วมันกระโดดไปตูม แล้วก็เหมือนหมาตกน้ำอะครับ ผมก็อ้าว มันว่ายไม่เป็นนี่หว่า ด้วยความเป็นเด็กก็กระโดดลงไปช่วยมันอะนะ ว่ายไปหามันปุ๊ป มันคว้าตัวเราแน่นเลย ผมจำความรู้สึกได้ดีเลยคือแม่งหนักมากๆๆๆ


แต่ผมอะ เด็กๆ จะตัวใหญ่ ไอ้คนที่จมมันตัวเล็กกว่า ก็ฝืนตัวเองเข้าฝั่งแบบทุลักทุเลได้


ขึ้นมาด่าแม่งแทบตาย

ขึ้นอยู่กับหลายอย่าง

แต่ส่วนใหญ่คือไม่ได้จำเป็นต้องโดด

ครูสอนว่ายน้ำเขาบอกว่า ห้ามโดด และผมก็คงไม่โดดครับ ถ้ามีชูชีพ ห่วงยาง ก็โยนเอาให้ครับ หรือถ้าโยนไม่ตรงค่อยโดดไปเอาห่วงยางให้ โดยอยู่ห่าง ๆ ครับ อย่าให้คนตกน้ำคว้าตัวได้ คนตกน้ำที่ไม่มีสติเขาจะคว้าทุกอย่าง กดทุกอย่างเพื่อให้ตัวเองลอย

แม่น้ำหรือทะเล ไม่มีชูชีพโดดไปยังไงๆตายแน่นอน ตัวคนเดียวยังจะเอาไม่รอดแล้วมีคนมาเกาะอีกไม่รอดหลายรายแล้วครับ


แบ่งเป็นเรื่องๆไป เรื่องเค้าไม่กระโดดลงไปช่วยอันนั้นผมไม่ติดเป็นเรื่องปกติเวลากลางคืนอีกต่างหากมองคงไม่เห็น

แต่เรื่องมีพิรุตอื่นๆนี่คงรอดูคำตอบต่อไป ถ้าชุดสอบสวนปฏิบัติหน้าที่แล้วเกิดข้อเคลือบแคลงผมว่าสังคมไม่ปล่อยไว้แน่ๆ ไม่ใช่จะตีเนียนกันง่ายๆเคสใหญ่แบบนี้


ยิ่งติดตามข่าวเรื่องพิรุตๆก็ค่อยๆโผล่มาเรื่อยๆ เมื่อวานใบพัดเรือหลุดซะงั้น เดาจุบจบไม่ออกเลยแต่ก็นั่นแหละยังถือว่าบริสุทธิ์จนกว่าจะมีข้อพิสูจน์ตามกฎหมาย

ถ้ามีชูชีพ เชือกเอาไว้ลากผม ผมโดด

ถ้าบอกคนขับเรือแล้วเรือหยุดมีที่ให้เกาะนี่ผมกล้านะ มีชูชีพก็ลงแน่นอน เพื่อนทั้งคน ผมตกเพื่อนก็คงทำเหมือนกัน แม้กระทั่งลูกผมตกเพื่อนผมก็คงทำเหมือนกัน

การช่วยชีวิตคนในสถานะการจริง มันไม่เหมือนที่ซ้อมๆกันในสระว่ายน้ำนะครับ
ต่อให้ว่ายน้ำเก่งแค่ไหนก็เหอะ มีคำแนะนำออกมาแล้วว่าการช่วยเหลือ ผู้ช่วยไม่ควรสำผัสตัว ผู้ประสบเหตุโดยตรงเพราะ ถ้าจะลงไปช่วย มีชูชีพ หรืออุปกรณ์อะไรก็แล้วแต่ที่ลอยน้ำ พอจะให้ผู้ประสบเหตุเกาะ ได้ ถึงควรจะโดดลงไปช่วย

ไม่งั้นจะกลายเป็น ผู้ประสบเหตุเพิ่มซะเองอีกคน
ทั้งคนช่วย และผู้ถูกช่วยควรมีสติครับ สติเท่านั้นที่จะทำใหมีโอกาสรอด

ไม่มีใครโดดหรอกครับถ้าไม่มีเสื้อชูชีพ หรือ อุปกรณ์ช่วยเหลือบนเรือ แต่บนเรือมันควรมี อุปกรณ์ช่วยเหลือ ทั้งเชือก ห่วงยาง หรือ เสื้อชูชีพ ถ้าไม่มี อุปกรณ์พวกนี้บนเรือ ก็ประมาทที่เจ้าของและคนขับครับ ซึ่งมันจำเป็นถ้าต้องอยู่บนเรือ

เพิ่มเติมนะครับ
สมัยเด็กๆเเก็งริมน้ำที่ว่ายเเข็งๆกันทุกคน ไม่เคยมีใครว่ายจากฝั่งไปถึงกลางเจ้าพระยาไหวครับ นั่นหละคือความกว้างของเเม่น้ำนี้ครับ เเล้วคลื่นในเเม่น้ำคือตีไปตีมาสะเปะสะปะมาก เเถมไม่มีความเค็มจากเกลือคอยอุ้มร่างเหมือนทะเลด้วย เลิกพูดเรื่องการว่ายข้ามฝั่งไปได้เลย

เรื่องเรือสัญจรไม่น่ากลัวอย่างที่คิดครับ ถ้ามีเเรงว่ายไม่มีใครโดนเรือเข้าไกล้ตัวได้หรอกครับ

คือถ้าคนร่วงกลางเจ้าพระยาเเบบมีเสื้อผ้าเเละไม่มีชูชีพ โอกาสกลับเข้าถึงฝั่งคือน้อยมากครับ

ไปหาชูชีพแล้วโดดลงไป

ถ้าตัวเปล่าไม่โดด

ถ้าตกกลางแม่น้ำ มีไม่กี่เหตุผล ตกเรือ หรือไม่ตกสะพาน ต้องดูก่อนว่าแม่น้ำเป็นแบบไหน รอบข้างมีอุปกรณ์ชูชีพไหม หรือถ้าโดดไปแล้วช่วยพาไปที่ปลอดภันยได้ไหม ของแบบนี้มันต้องมี สติ พอสมควรเลยนะ

อยากเล่าเคสที่ไปเที่ยวน้ำตกในหมู่บ้านต่างจังหวัดแล้วฝนตกที่ต้นน้ำ แล้วน้ำมา ตัวเองพยายามว่ายเท่าไหร่ก็ว่ายไม่ถึงฝั่ง น้องที่ไปด้วยไม่มีใครโดดมาช่วยนะ อาจเพราะเราว่ายน้ำเป็น ก็ไปหาไม้ยาวๆมาให้เราว่ายมาจับไม้แล้วช่วยกันดึงขึ้นฝั่ง จากนั้นลงมาที่หมู่บ้าน ชาวบ้านบอกว่าเคยมีคนเป็นแฟนกันไปเล่นแบบนี้ 2 คู่ พอคนหนึ่งว่ายไม่ไหวอีกคนโดดไปช่วยแล้วโดดตามกันไปสุดท้ายตายหมด 4 คน พึงระลึกเลยว่าเจอคนตกน้ำ ถ้าตัวเองไม่มั่นใจว่าพาเขามาที่ปลอดภัยได้ หรือมีวิธีที่ดีกว่า อย่ามั่นใจโดดลงไปช่วย เพราะคนตกน้ำมันไม่คิดอะไรทั้งนั้นนอกจากเอาชีวิตรอด เข้าผิดวิธีโอกาสพากันตายก็มี ควรตั้งสติ ส่วนตัวอยากให้โรงเรียนบรรจุวิชาว่ายน้ำเป็นวิชาบังคับด้วยซ้ำ

ถ้ามีชูชีพผมโดด แต่ถ้าไม่มีผมไม่โดด แต่จะหาทางช่วยเต็มที่

ไม่ได้จะมาช่วยแถอะไรใครนะครับ

แต่ถ้ามีเพื่อน ๆ รออยู่หลาย ๆ คน
ผมอาจจะเป็นคนที่บอกว่า

"พวกมึงรอที่นี่ไปก่อนนะ, เดี๋ยวกูกลับไปดูที่บ้านมันก่อน เผื่อฟลุ๊ก"
"เผื่อเจ้าหน้าที่เค้าถามข้อมูลจะได้ช่วยให้ข้อมูลได้, นั่งรอทุกคนก็ไม่มีประโยชน์"

....

พอกลับบ้านไป
เวรและ พวกเพื่อนที่นั่งรอ นอนรอ แมร่งไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์ซักคนเลย, กูสิอยู่ในที่เกิดเหตุ

ไม่โดดแน่นอน ผมว่ายน้ำไม่เป็น