ผมอยากให้คุณปล่อยวางความถูกผิดไปเลย ถ้าอยากกลับมาคุยกัน

บางประเด็นที่เรามองว่าถูก หรือมองเป็นเรื่องเล็ก มันคือเรื่องที่ผิด หรือเป็นเรื่องใหญ่สำหรับเขา

มันไม่ใช่แค่ความคิดเห็นต่างกัน แต่มันเป็นเรื่องของความรู้สึกที่มันซ่อนอยู่ในเรื่องพวกนั้น

ซึ่งคุณควรจะเป็นคนที่ใส่ใจและรู้ความรู้สึกพวกนั้นให้ได้มากที่สุดครับ

ถ้าคุณเก็ทความรู้สึกแฟนคุณจริงๆแต่แรกว่าแฟนคุณกำลังรู้สึกแย่แค่ไหน ต้องการกำลังใจแค่ไหน คุณจะรีบทำมันให้สมบูรณ์ที่สุดเลย

ละเขาก็มองว่าฝั่งเขากำลังรับมือจัดการอะไรหนักมาก ละเขาก็แบ่งเรื่องง่ายๆมาให้คุณทำเพื่อหวังว่ามันจะเสร็จสมบูรณ์โดยเร็วและเคลียร์ออกไปจากสมองเขา แต่สิ่งที่เขารับรู้จากคุณคือ คุณไม่ได้ช่วยเหลือเขาเต็มที่อะ ทั้งๆที่มันน่าจะเสร็จ

ที่พูดมาทั้งหมดนี่แค่ 1 เด้งนะ และไม่ใช่เรื่องใหญ่ในประเด็นนี้


เรื่องสำคัญกว่าและใหญ่กว่าเด้งที่ 2 คือคุณดันไปสวนว่าเรื่องแค่นี้เอง(ซึ่งสิ่งที่คุณทำอยู่มันคือการเอาชนะเขาคืน) เพราะสำหรับเขาการเคลียร์เรื่องพวกนั้นคือเรื่องสำคัญที่มันจะทิ้งสิ่งที่รกสมองเขาออก และเขาก็ไว้ใจให้คุณที่เป็นแฟนได้ลงมือทำ แต่คุณดันไปสวนเขาอย่างนั้น มันตอกย้ำอีกทีนึงว่าคุณก็ไม่ได้ใส่ใจที่จะเข้าใจความรู้สึกเขา เขาเลยยิ่งเรียกร้องให้คุณใส่ใจ และเข้าใจสิ่งที่เขาเผชิญอยู่

ถ้าตอนนั้นมันมีประโยคเช่น "ขอโทษนะรู้นะว่ากำลังเครียด เดี๋ยวถึงแล้วรีบทำให้" หรือ "เค้าก็ยุ่งเหมือนกันแต่พยายามเต็มที่แล้วนะขาดอย่างเดียว" เรื่องมันจะเบาลงกว่านี้มากๆ

สิ่งที่ผมเห็นจากคุณในตอนนี้คือ
1.ส่วนลึกในใจคุณก็ไม่ได้มองว่าการช่วยเหลือแฟนคุณคือการซัพพอร์ท แต่คุณรู้สึกกับมันว่าเป็นภาระที่ถูกโยนมาอีกทีหนึ่ง
2.คุณเป็นคนที่ยังไม่มีความสมารถในการรักษาความสัมพันธ์ เรื่องที่แฟนคุณมองเป็นเรื่องใหญ่ คุณกลับมองไม่เห็น พอเริ่มทะเลาะอีกฝั่งอารมณ์ร้อน คุณกลับไม่ทำให้เขาเย็นลงแต่กลับไปสวนเขาเหมือนเขาผิด นั่นทำให้เรื่องใหญ่ขึ้นไปอีก
3.คุณไม่ได้สื่อสารสถานการณ์ฝั่งคุณให้ชัดเจนว่าคุณยังไม่สะดวกแค่ไหน คุณวางแผนจะทำยังไงกับเรื่องนี้ ทำให้สิ่งที่แฟนคุณคาดหวังจากคุณมันไม่ตรงกับสถานการณ์จริงที่คุณเจออยู่


เด้งที่ 3 เด้งนี้มันเป็นเรื่องอาฟเตอร์ช็อคคือถ้าคุณง้อหรือโทรไปด้วยความถี่เดิม หรือการกระทำเดิม แล้วเขาไม่รับ นั่นหมายถึงเขาต้องการการะทำในระดับสูงกว่านี้ครับ เช่นเขาอยากให้คุณโทรหาถี่กว่านี้ อยากให้ Miss Call สัก 100 ครั้ง ไม่ก็อยากให้คุณไปตามหาเขาให้เจอ ไปง้อเขาถึงที่เป็นต้น

ซึ่งถ้าคุณไม่ได้ทำในระดับที่มากขึ้น มันจะยิ่งไปตอกย้ำเรื่องก่อนหน้านี้ ว่าคุณก็ไม่ได้ใส่ใจเขาขนาดนั้นอะ ตอนนั้เขาต้องการความพยายามจากคุณเพื่อเป็นหลักพิสูจน์ว่าคุณใส่ใจเขาจริงๆ ถ้าไม่ได้ทำก็เท่ากับว่าสิ่งที่เขาคิดในหัวเป็นเรื่องจริง คุณไม่ได้ใส่ใจเขาขนาดนั้นหรอก

และถ้าความคิดนี้ฝังหัวเขาเมื่อไหร่ มันจะบั่นทอนความสัมพันธ์จนแหลกสลายได้เลยในระยะยาว จะบอกว่าที่คนที่รักกันอยู่ดีๆแล้วนอกใจกัน หรือเบื่อกัน มันเริ่มมาจากเรื่องทะเลาะพวกนี้ แล้วไม่ยอมเคลียร์กัน ไม่ยอมกันนี่แหละครับ



ทั้งหมดนี่ผมไม่ได้บอกว่าคุณผิดนะ ผมจะบอกว่าคุณไม่ผิดเลย แฟนคุณมีแนวโน้มผิดมากกว่าคุณอีก

ที่บอกทั้งหมดคือ missing ในฟากของคุณ ในกรณีที่เป้าหมายของคุณคือ "อยากให้สถานการณ์ความสัมพันธ์กลับมาดีดังเดิม" มันต้องจัดการตัวเองประมาณนี้

ในมุมของผมคือเอาสถานการณ์ให้มันเคลียร์ก่อน ยอมไปก่อน จัดการในฟาก missing ของเราก่อน
พอมันเคลียร์จริงๆ แล้วค่อยมาอธิบายกันทีหลัง