[RE: ระบายเรื่องส่วนตัวครับ]
Mashiboro พิมพ์ว่า:
gazeclub พิมพ์ว่า:
ย้อนกลับไปผมก็แฟนโคตรแฮปปี้เจอกันเสาร์-อาทิตย์ โคตรแบบรักกันสุดๆอย่างหวาน
พอแต่งงานย้ายมาอยู่ด้วยกัน ทั้งๆที่เค้าก็มีสลับไปเวรดึกบ้างก็ยังแบบทะเลาะกันพอสมควร
แต่ทุกอย่างก็มาคลี่คลายตอนมีลูก หมดแรงทะเลาะกันแล้ว เลิกสนใจกันไม่จุกจิกละ มาสนใจลูกแทน
ผมอยากมีลูกมากๆครับ ในความคิดผมคือการเงินและเรี่ยวแรงผมคนเดียว ผมสามารถดูแลเขาได้แน่ๆ
ผมคุยเรื่องนี้กันหลายรอบมาก จับใจความได้ว่า
ฉันมีลูกให้เธอได้นะ แต่เธอต้องดูแลเอง พามันกินข้าว จ่ายค่าเทอมให้ ค่าใช้จ่ายเจ็บป่วยเธอต้องดูแลลูกด้วย
ผมเลยรู้สึกว่าเขามีลูกให้ได้เพราะแค่อยากให้ผมเติมเต็มเรื่องนี้ แล้วเขาจะปล่อยจอยใส่ผม
ไปทำในสิ่งที่เขาอยากทำ อย่างเช่นเรียนต่อ ไปอะไรทั้งหลายแหล่ที่เขาอยากทำ
ภาพการมีลูกมันไม่ได้มีภาพเดียวกันแต่แรกแม้แต่น้อย
ผมเลยยังไม่มีกับเขาเพราะเชื่อลึกๆในตัวเองว่า สุดท้ายมันจะมีวันแบบนี้จริงๆ
อ่านแล้วอุทานเลยครับท่าน จริงๆเรื่องพวกนี้คุยก่อนแต่งงานตอบแบบนี้พอจะเข้าใจ แต่ถ้าหลังแต่งนี้อุทานเลยครับ