ห้อยหลวงพี่ piyakun แคล้วคลาดปลอดภัยหายห่วง

ยังมีโอกาสน่ะ คบก็เลิกได้ โดนปฎิเสธก่อนแล้วมาคบทีหลังก็มี

อยากให้มองว่า
อย่างนัอยคุณก็ไม่รู้สึกคาใจที่ไม่ได้บอกความรู้สึกเหมือนหลายคน (รวมทั้งตัวคุณในอดีต) ที่อาจจะเสียดายหรือเสียใจกับการไม่ได้บอก

แต่พอบอกไปแล้ว จะสมหวังหรือไม่ ไม่ได้ขึ้นอยู่กับเราคนเดียว
สำหรับผม ผมมองว่า เราทำดีที่สุดและทำไปแล้วในมุมของเรา

ชีวิตนี้ สำหรับผม เราไม่ได้ประสบความสำเร็จทุกเรื่องที่เราตั้งไว้
แต่ถ้าเราทำดีแล้ว เต็มที่แล้ว ผลจะเป็นยังไง มันอาจจะผิดหวัง ตอนที่เรื่องเพิ่งเกิดหรือผลเพิ่งออก แต่ผมว่า เมื่อเวลาผ่านไป คุณอาจจะรู้สึกอีกแบบที่ไม่คาใจว่าไม่ได้บอก และจะทำใจได้

สู้ ๆ ครับ

คนที่ไม่ใช่ ยังไงก็ไม่ใช่ครับ ตัดใจเสียแล้วเป็นเพื่อนกันต่อไป

เชี่ยเอ้ย คิดถึงชีวิตมหาลัย ทรงๆนี้ทั้งนั้นครับอย่าคิดมาก เศร้า เหงา หงอยแต่น่าจดจำ

ฟังผมนะ ที่ทำนกำลังประสบอยู่เนี่ยโครตเด็กน้อยเลย การแอบชอบเพื่อนแล้วทนไม่ไหวจนต้องไปบอกเขาแต่เขาไม่อินกับเราเนี่ยเป็นเรื่องปกติมาก ถามผมว่าทำยังไงดี ผมจะบอกท่านว่า "ผู้หญิงอ่ะ มันแปลกอย่างนึง ถ้าเราไปตามมันมากๆมันจะไม่สนใจเรา"

ฉนั้นผมอยากให้ท่านกลับไปใช้ชีวิตปกติ เลิกคิดไปได้เลยเรื่องเพื่อนคนนี้ ไม่ต้องไปสนใจว่ามันจะคบกับใคร ผมอยากให้ท่านโฟกัสกับตัวเองว่า "จะจีบใครดีวะ" พอเจอเป้าหมายก็ไปจีบ เข้าหาเขาแบบคนจะจีบไม่ใช่แบบเพื่อน ไม่งั้นก็ได้เพื่อนเพิ่มอีก

ที่ผมแนะนำไปไม่ได้ช่วยให้ท่านลืมคนที่ท่านรัก แต่ท่านจะไม่ทรมาน เมื่อเวลาผ่านไปๆจนเรียนจบ จนทำงาน จนมองย้อนกลับไปแล้วท่านจะเห็นเหมือนผมเห็นท่านตอนนี้คือตลกจริงๆ แต่ก็ถือว่าเป็นโมเมนท์ที่ทุ้มอยู่ในใจตลอด คิดถึงทีไรได้แต่ยิ่มอ่ะ

ปล่อยวางครับ

ถ้าของเป็นของเรา สักวันนึงมันก็จะเป็นของเราเอง

คุณต้องหัดที่จะปลง สังเกตให้มากกว่านี้

ไม่มีใครรู้จักตัวคุณเองเท่าตัวคุณเองมากที่สุด ถ้าคุณอยากจะตัดใจ ด้วยวิธีการที่ไม่คุย ไม่รับรู้อะไรเกี่ยวกับทางนั้น แล้วคุณสบายใจ ก้อทำเถอะครับ

เอาจริงๆไม่ได้ประชดนะ

หาใหม่ครับ

คนดีๆ สวยๆ นิสัยดี น่ารัก มีอีกเพียบ

พอชอบก็จะรู้สึกว่าต้องคนนี้ๆๆๆ เท่านั้น

พอถอยออกมาจะรู้เลย โลกไม่ได้สร้าง ผู้หญิงคนนี้มาคนเดียวนี่หว่า เรามีทางเลือกอีกเยอะครับ ทำตัวเองดีๆ โอกาสจะมาเอง

เป็นคนเอาเพื่อนเอาฝูงนี่ เหมือนผมเลย..

ผมเข้าใจนะ รักใครมาก ต่อให้ห่างยังไง พยายามลืมยังไง
แต่พอได้ยินเสียง ได้เจอแค่แปปนึง ความรู้สึกที่มีให้เค้ามันกลับมาหมดเลย

เวลาเท่านั้นที่จะช่วยเยียวยาครับน้อง คนที่รักร้างไกลนั้นเจ็บไม่นาน คนไม่รักใกล้กันช้ำใจยิ่งกว่า...

เราลองถอยออกมามองดูเค้าห่างๆ มองดูเวลาที่เค้ามีความสุขอยู่ไกลๆ
ไม่ต้องรับรู้เรื่องราวมากน่าจะช่วยบรรเทาไปได้ครับ

ท่านจะเลือกเอา ว่าสักวันเขาจะหันกลับมามองคุณ หรือ รับเป็นสถานะเพื่อน และแบบผมคือ จบกัน คนที่ผมเคยบอกชอบหรือเคยบอกชอบผม จากที่เคยเป็นเพื่อนแต่จะไม่มีวันเป็นเพื่อนอีกต่อไป ลืม ไม่ต้องเจอหน้ากัน

ทุกวันนี้ ผู้หญิงคนที่ผมบอกชอบเขาไปเนี่ย ตั้งความหวังสูงมากนะ ตอนโดนครั้งแรกแทบจะร้อง แต่ผ่าน 1 ชั่วโมง โครตเจ็บเลย ไม่ร้องแต่ช้ำใน กว่าจะไม่นึกถึงได้แต่ละวัน ต้องถึงขั้น 4 เดือนอะ ผู้หญิงคนแรกที่เขาปฏิเสธผมไป

วันแรกนอนไม่หลับ ตื่นเช้ามาต้องนึกเรื่องเขา เลยตัดสินใจ ลบเฟส เอาไลน์ออก เลิกติดตามไอจี รูปภาพที่เขากดไลค์นี้ ผมลบทิ้งหมดเลย

ทุกวันนี้ผ่านมาจะ 11 เดือน ผมเลยคิดในใจว่า ดีแล้วละ ที่ไม่รับฐานะพี่น้องไว้ ไม่งั้นเจ็บปวดว่านี้อีกผม เลือกที่จะออกไปจากชีวิตเขาเลย

สู้ๆนะครับ ทุกอย่างต้องใช้เวลาทั้งนั้นแหละครับ

ผมก็เคยผ่านมานะแบบนี้ ลอกไปแล้วเค้าบอกขอบใจนะ ต่อมาก็ไม่ค่อยคุยกันเหมือนเดิม

อย่าทำตัวอ่อนแอครับ มีความมั่นใจในตัวเองให้มาก

ถ้า จขกท ยังกลับไปคุยในฐานะไม่เกินเพื่อนกับเขาไม่ได้ก็อย่ากลับไปครับ

ของแบบนี้ใช้เวลาในการตัดใจ รักมากก็ใช้เวลานานหน่อย

ผมว่าเคสนี้ยังไม่หนักมากนะ น่าจะมีโอกาสฟื้นตัวเร็ว พอเวลาผ่านไปแล้วมองกลับมามันจะเป็นเรื่องเล็กน้อยมากครับ อนาคตยังมี ผญ ดีๆรออยู่เยอะแน่ๆ move on วัยรุ่นนน