*เขียนงงๆหน่อยนะครับ เรื่องพึ่งเกิดเมื่อกี้สดๆ*

เรื่องมีอยู่ว่าผมเเอบชอบเพื่อนคนนึงมาประมาณ1ปี ด้วยความที่ผมเป็นคนขี้อายเวลาชอบผู้หญิงสักคนจะเก็บเงียบไว้มาตลอด

จนมาชอบผู้หญิงคนนี้ ด้วยความที่ว่าผมคิดย้อนไปเเล้วรู้สึกเสียดายที่ไม่เคยบอกชอบผู้หญิงเลย ก็เลยตัดสินใจลองบอกไปบอกชอบเค้าไป

สรุปก็เราสองคนก็ตัดสินใจว่าจะเป็นเพื่อนกันต่อไป คือผมกับเค้าจะมีเพื่อนผู้ชายอีกคนที่จะมาคุยมาเล่นด้วยกันตลอด

เเละเรื่องก็ผ่านไปเป็นเดือน.............

ผมก็เล่นก็คุยกับเค้าตามปกติ ก็เป็นช่วงเวลาที่มีความสุขมากๆครับ เเต่ว่าสิ่งที่ได้กลับมามันคือความเจ็บตามมาด้วย

เพราะว่าเค้าเคยเป็นคนคุยเก่ากับรุ่นพี่รหัสของผม พอดีว่ามีเรื่องนิดหน่อย เค้ากับรุ่นพี่ก็เลยเลิกคุยกัน เผอิญช่วงนี้เค้ากลับมาคุยกันอีก

คือมันเป็นความรู้สึกที่จุกตรงอกเวลาได้เรื่องรุ่นพี่รหัสกับเค้า ยิ่งพอผมได้รู้ว่าเค้ายังมูฟออนกับรุ่นพี่ไม่ได้ ผมยิ่งเจ็บเข้าไปอีก

อีกเรื่องคือเค้าก็ดูดบุหรี่ด้วย ผมก็รุ้สึกปวดใจเวลาได้ยินเค้าพูดเรื่องน้ำยาบุหรี่กับเพื่อน ไม่ใช่ว่ารับไม่ได้เเต่มันเป็นความรู้สึกที่เเปลกมากครับ อธิบายไม่ถูก

เลยฝากบอกให้เพื่อนไปบอกเค้าว่าขอห่างไม่คุยไม่เล่นกับเค้าซักพัก ผมอยากทำใจให้ได้ เพราะถ้าเปิดเทอมจะไม่มีโอกาศตัดใจเเล้ว

ผมบล็อกเฟสรุ่นพี่อันฟอลเพื่อนเค้า ปิดสอตรี่ทุกอย่างของเค้ากับเพื่อนเค้า ทำทุกอย่างเพื่อจะได้ลืมเร็วๆ

เค้าก็พยายามบอกผมให้กลับไปคุยกันเหมือนเดิม บอกว่าไหนจะทำตัวปกติ เค้าก็ทำเเล้วเเต่ทำไมผมไม่เหมือนเดิมซะเอง (รู้ผ่านเพื่อนผู้ชายอีกคนนะครับ ไม่คุยกันเเล้ว)

ตอนนี้ก็ผ่านมาได้เกือบอาทิตย์เเล้ว วันนี้ผมก็ทนไม่ไหวอยากกลับไปคุยกับเค้าอีก พอดีเค้ากับเพื่อนผม เพื่อนเค้าโทรคุยกัน ผมก็เลยเข้าไป

ผมก็กลับไปได้ยินเรื่องเดิมๆที่ผมไม่อยากรับรู้ กลับมาเจ็บอีกครั้ง.......

เพื่อนมันเเนะนำว่าอย่าพยายามทำเป็นฝืนตัดใจเลย มันยิ่งทรมาณเพราะผมก็ถามเรื่องที่เค้าพูดถึงผมอยู่ทุกวัน

ผมก็มีความสุขนะที่ได้ชอบเค้าเค้าก็ดีใจที่ผมชอบเค้า เเต่ผมรับไม่ไหวจริงๆ ความจริงมีอีกหลายเรื่องครับที่ทำให้ผมปวดใจ

ผมอยากรู้ว่าผมควรทำตัวยังไงดีครับ คุยเล่นกับเค้าต่อไปหรือตัดใจไม่คุย (ซึ่งก็ดูเหมือนจะทำไม่ได้) เพราะทุกครั้งที่คุยก็จะกลับไปรู้สึกเเย่ตลอด

ย่อหน้าเเปลกไปหรือเปล่าหว่า พึ่งหัดเล่นกระทู้ ขอโทษด้วยครับ

เวลา เดี๋ยวก็ดีขึ้นครับ

เอาเพลงไปฟังก็แล้วกัน

ถ้ายังต้องเจอกันก็คุยๆไปเถอะ แล้วก็ไม่ต้องไปคิดอะไร ไม่ต้องไปหวัง

ถ้าอีกไม่นานก็ไม่ได้เจอกันแล้ว ก็แล้วแต่ จะหายไปเลยก็ได้

เดี๋ยวก็เจอคนใหม่

คนบางคนเหมาะเป็นเพื่อน มากกว่าเป็นแฟน

อยากให้ท่องในหัวไว้ว่า "เราเป็นเพื่อน ไม่ได้เป็นอะไรกับเค้า" เวลาเตือนก็เตือนแบบเพื่อน เตือนกัน อย่าไปยึดติดว่า ชอบเค้ามาก รู้สึกดีว่าได้ชอบ ความรู้สึกดีๆก็เก็บไว้ แต่ในโลกความเป็นจริงคือ เราเป็นได้แค่เพื่อนเค้า เดี๋ยวเวลาก็ช่วยเยียวยาเองคับ

สู้ต่อไป พ่อหนุ่ม

อย่างน้อยเราก็กล้า

จัดการกับความรู้สึกตัวเองให้ได้ก่อนครับ ถ้าเราชัดเจนกับตัวเรา ขีดเส้นชัดเจน หาจุดลงตัว น่าจะโอเคนะครับ
สู้ๆครับท่าน

วางลงเถิด ความยึดมั่นถือมั่น

ผมว่าผมเข้าใจความรู้สึกท่านนะเอาจริงๆเพราะอาจจะเคยผ่านฟีลแบบนั้นมาก่อนน55555555

ผมว่าท่านอาจจะชอบจนรู้สึกว่าอยากครอบครองอยากดูแลแบบอาจจะเคยวาดฝันไว้แบบนั้นแบบนี้หรือเปล่า
คือคิดไปไกลมากๆแล้วนั่นแหละแต่ผมว่าท่านไม่ควรแสดงออกมากจนเกินไป
คอยดูแลเป็นห่วงคอยซัพพอร์ตทุกครั้งเวลาเค้าเฟลหรืออะไรจะดีกว่า
ผมไม่อยากให้ท่านเสียเพื่อนไปนะ ไม่แน่วันที่เค้าไม่มีใครเค้าอาจจะคิดถึงท่านเป็นคนแรกก็ได้นะ
เหมือนเพลง Big Ass ไง ' อย่างน้อยฉันเคยได้รักเธอ รักด้วยการไม่หวังอะไร '

ขอผมแนะนำนะท่าน คือชีวิตผมก็วนเวียนกับเรื่องพวกนี้แหละ
เข้าใจท่านดีทีเดียว

ท่านต้องตัดใจและฝืนจนมันผ่านไปอะครับ ถ้าไม่ไหวก็ออกมาก่อน

ครั้งแรกจะยากหน่อยของอย่างนี้ต้องใช้เวลา แต่รับประกันเลยว่าวันนึงใจเราก็จะเปลี่ยนไปครับ

Pro Tip คือพยายามอย่าดราม่าฟูมฟายครับ
เป็นสิ่งที่เข้าใจได้ แต่ไม่มีประโยชน์ แล้วจะยิ่งไปกันใหญ่
เวลามองย้อนกลับมาจะอิหยังๆ เขิลๆ อยู่ครับ

สู้ๆครับท่าน

ผู้หญิงเค้าเป็นเพื่อนที่น่ารักนะ ขีดเส้นชัดเจน ไม่ให้ความหวัง และยังเป็นห่วงเราในฐานะเพื่อน ถามไถ่มาตลอด

ท่านลองจัดการความรู้ตัวเองดูครับ แต่ลองคิดว่าทำตัวแบบนี้ไปทุกวัน

ผมว่าสักวันนึงท่านต้องเสียเพื่อนที่ดีคนนึงไป ที่ท่านก็แอบเป็นห่วงเค้าเหมือนกัน

แต่ท่านจะเลือกทางไหนก็แล้วแต่ท่านนะ เอาที่สบายใจที่สุด สู้ๆครับผม

ผมไม่เคยแอบชอบเพื่อนเท่าไหร่ เพราะจะขีดเส้นแบ่งชัดเจนตลอด แต่อ่านความรู้สึกท่านก็พอเข้าใจ

รักกับหลงมันก็ต่างกันนะครับ ลองย้อนมาคิดดูนะครับ ว่ารักหรือหลง ถ้าคิดว่ารักแล้วก็ลองสู้ดูซักตั้งครับ ยังไงก็ไม่มีอะไรแย่ไปกว่าอนาคตที่จะมาเสียดายครับ

สู้ๆ ครับ เรามูฟออนไปทางอื่นดีกว่าครับ

แต่ก็เก็บความเป็นเพื่อนกับความทรงจำที่เราเคยชอบไว้ครับให้มันเป็นความทรงจำที่ดี

คุยเถอะครับ มิตรภาพระหว่างเพื่อนสำคัญและยั่งยืนกว่า

คือผมไม่ได้มาโลกสวยนะ แต่ผ่านเรื่องอะไรแนวๆนี้มาเป็น 10 กว่าปีแล้ว

สุดท้ายทั้งเราและเขาจะมีทางเดินเป็นของตัวเองครับ คอยสนับสนุนกันและกันดีกว่า

อีกอย่างเรายังต้องเจ็บกับเรื่องความรักอีกเยอะ ครั้งต่อไปเราจะแข็งแกร่งขึ้นกว่านี้ครับ สู้ๆ.