ผมละสงสารแฟนคุณจริงๆ

จริงๆปัญหาแค่นี้มันคุยกันได้นะ แม่ยายก็ไม่ได้ชอบแฟนคุณขนาดนั้น

นี่คุณเล่นปล่อยให้แฟนคุณเจอปัญคนเดียวตั้งแต่เช้ายันมืด

ใครไม่เครียดก็แย่แล้ว

ลองไปอยู่บ้านพ่อแม่แฟนท่านมั้ยครับ ไม่ต้องสร้างใหม่ด้วย

เคสนี้ผมก็กลัวจะเกิดขึ้นกับผมเหมือนกันแหะ
แม่อยู่บ้านคนเดียว หลังใหญ่พอสมควรเวลาทำงานเสร็จผมก็จะกลับไปอยู่กับแม่ตลอดสงสารแก
ทีนี้ถ้าจะแต่งงานผมก็ไม่อยากย้ายออก แฟนก็ไม่อยากย้ายเข้า เพราะกลัวแม่ผมจะวบ่นเวลาอยากนอนยาวๆ เวลาพักผ่อน เฮ้อ

ผมกำลังแยกออกมา บอกตามตรงอะไรที่มันเป็นของเราอยู่แล้วมันจะสบายใจมากกว่า ผมแต่งอยู่บ้านแฟน ทำอะไรก็ยากลำบากหยิบจับอะไรก็ไม่ถนัด เลยตัดสินใจซื้อที่แต่อยู่ใกล้กัน กำลังจะสร้างบ้านเอง น่าจะสบายใจกว่า

ผมเห็นต่างกับเม้นอื่นและท็อปเม้นนะ

ฟังที่จากที่คุณเล่ามาแล้ว ผมเห็นใจคุณ แม่คุณ และลูกคุณมากกว่าอ่ะ (อยู่ทีมแม่คุณน่ะแหละ)

ทะเลาะกัน 3-4 เดือนครั้ง ถือว่าน้อยมากๆเลยนะ แต่แฟนคุณเอามาบ่นว่าจะบ้าตาย ดูเหมือนคนเอาแต่ใจเถียงแม่ตลอด และเลี้ยงลูกแบบปล่อย (ให้ i-pad เลี้ยง)

แบบนี้ถ้าแยกกันอยู่ ผมว่าลูกคุณมีโอกาสมีปัญหานะ (เพราะดูทรงแล้วแม่คุณน่าจะเลี้ยงลูกคุณได้ดีกว่าแฟนคุณอ่ะ)

คหสต. นะครับ วิเคราะห์จากคำพูดที่คุณเล่า+อคติส่วนตัวผมเล็กน้อย

ในเมื่อคนแก้เปลี่ยนไม่ได้ ก็ต้องย้าย

ปัญหาเดียวกับผมเป๊ะๆ

คุณต้องแก้ปัญหาที่ตัวคุณเองเพราะคุณเป็นคนนำพาภรรยาและลูกมาอยู่จุดนี้เอง

เท่าที่อ่านจากคุณพิมพิ์ คุณต้องไปคุยกับแม่คุณให้เลิกนิสัยแบบนั้น

ถ้าแม่คุณเลิกไม่ได้ ยังไงคุณก็ต้องย้ายออก

ไม่มีเหตุผลใดๆที่ภรรยาคุณต้องทนนะครับ

คหสต

การใช้สื่อหน้าจออย่างถูกต้องตามหลักการแพทย์ ณ หลักฐานที่อ้างอิงได้ในปัจจุบัน คือ พ่อแม่นั่งอยู่กับลูกขณะที่ลูกเล่นครับและคอยชวนลูกพูดคุย+สอน ขณะดูร่วมกัน ที่เป็นปัญหาคือ ปล่อยลูกอยู่กับสื่อหน้าจอโดยเฉพาะไม่มีการคัดเลือกเนื้อหาที่เหมาะสมสำหรับเด็ก ทำไมต้องมีพ่อแม่นั่งอยู่ด้วยเพราะสื่อหน้าจอเป็นสื่ที่มีการสื่อสารทางเดียว คือมันพูดให้เราฟังอย่างเดียว เด้กไม่มีโอกาสตอบโต้และเมื่อฟังไม่ชัดจะเอามาพูดตามแบบผิดๆกลายเป็นภาษาต่างดาว รวมถึงการกำหนดเงื่อนไขที่ไม่จริงจังในเรื่องเวลาดูจะสงเสริมให้เด็กขาดวินัย เด็กบางคนอาจพูดชัดและโชคดีที่มีผู้ปกครองคอยดูแลเช่นลูกคุณ แต่หลายคนกลายเป็นออทิสติกเทียม ดังนั้น อย่าบอกเลยครับว่า "เราเลี้ยงลูกด้วยมือถือ และ Tablet นะ ตอนนี้ลูกจะ 3 ขวบ ไม่มีปัญหาอะไรเลย" ลูกคุณโชคดี แต่เด็กหลายคนไม่ได้โชคดีครับ

เรื่อง iPad คุณต้องทำความเข้าใจเด็กก่อนครับ คือเด็กเขาไม่สามารถอยู่เฉยๆโดยไม่ทำอะไรเลยได้
อย่าว่าแต่เด็กเลย ให้คุณนั่งรอเมียเฉยๆครึ่ง ชม โดยที่ไม่มีโทรศัพท์ นั่งเฉยๆเลยนะห้ามไปทำอะไรเลย คุณก็ทำไม่ได้เหมือนกันอะ

แล้วที่นี้ทางแก้คืออะไรถ้าคุณไม่อยู่ช่วยเลี้ยงลูก สำหรับบ้านผม กลางวันเมียเลี้ยงลูกอย่างเดียวครับ งานบ้านไม่ต้องทำ
หลังเลิกงานค่อยมาสลับกัน เลี้ยงลูกกับทำงานบ้าน แล้วแต่ลูกอยากเล่นกับใคร

ผมเข้าใจความคิดเห็นของท่านนะ

แต่สำหรับผม แม่ยายทะเลาะกับลูกสะไภ้ ไม่ควรเกิดขึ้นด้วยซ้ำ ผมเลยมองว่า 3-4 เดือนครั้งนี้ถือว่าเยอะ

แล้ว จขกทเป็นคนบอกเองว่า "แม่ผม เป็นคนขี้บ่น โมโหง่าย อารมณ์ร้าย โกรธง่ายหายเร็ว พูดจาเสียงดัง"

เป็นผมก็ไม่ชอบละ 1

ถ้าเมียคุณขี้บ่น อารมณ์ร้อน โมโหง่ายใส่แม่คุณบ้าง คุณจะรู้สึกยังไงครับ

ขอบคุณครับ จุกเลยครับ

ข้อ 5. นี่

ถ้าคุณได้เลี้ยงลูกเอง คุณจะรู้เลยว่า ไอแพด นี่แหละ จะช่วยให้คุณได้มีเวลาไปทำอะไรต่างๆได้

เราไม่ได้ให้ลูกดูตลอด แต่เอาไว้เป็นตัวช่วย ให้เค้าอยู่นิ่งๆ ตอนที่เราไม่ได้อยู่กับลูก

อีกเรื่องนึง
เอาจริงๆ คุณควรแยกบ้านแต่แรกด้วยซ้ำ พ่อ-แม่เรา เราชิน เรารู้
แต่เมียเราไม่รู้นะ

ผมพูดเพราะผมก็มาอยู่บ้านเมีย ถ้าคนกลางไม่แกร่งจริง ปัญหามีแน่นอน

อ่านแล้วเหมือนเห็นตัวเอง

ผมจะบอกว่าทุกวันนี้ผมอยู่บ้านภรรยา ไม่ใช่ไม่โอเคกับตายาย แต่ผมรู้สึกอีดอัด ไม่ได้ใช้ชีวิตของตัวเองเลย
เวลาพูดอะไรก็ไม่มีคนรับฟัง พูดไปก็เท่านั้น เวลามีปัญหาก็ไม่มีคนช่วย แถมห้ามมีปากมีเสียง อยากทำนู้นทำนี่ก็ไม่ได้ มีเรื่องอะไรเป็นฝ่ายผิดตลอด
ก่อนมีลูกก็โอเค เพราะเวลาเครียด ผมยังหนีออกมาหาเวลาคลายเครียดส่วนตัวบ้าง
แต่พอมีลูกแล้ว เวลาทะเลาะกับตายาย แฟนผมไม่เคยเข้าข้างหรือช่วยผมเลย
ผมเข้าใจอยู่ว่าพ่อแม่เค้า เค้าก็ต้องเข้าช้าง แต่พอขอจะย้ายออกไปอยู่กันเองก็ทำไม่ได้ โคตรอึดอัด


เท่าที่ผมอ่านคือ ผมเข้าใจท่านนะ การเห็นใจคุณพ่อคุณแม่คุณเป็นเรื่องปกติของคนเป็นลูกอยู่แล้ว ท่านทำถูกแล้ว
แต่อย่าลืมว่าชีวิตแต่งงาน จริงๆมันต้องโฟกัส ลูก กับแฟนหรือเปล่า
เพราะเค้าคือคนที่จะอยู่กับท่านไปอีกนาน ไม่ให้คุณพ่อคุณแม่ท่าน

เรื่องไอแพดจริงๆผมเห็นด้วยที่ไม่ควรให้ลูกเล่น แต่ที่ให้เล่นเพราะเค้าไม่มีเวลาไปทำอย่างอื่นหรือเปล่า
ลองจ้างคนมาช่วยดูแลด้วยดีไหมครับ

คือผมไม่ได้จะมาว่าหรืออะไร แต่ผมรู้สึกเหมือนอ่านเรื่องของตัวเองอยู่จริงๆ
เวลาเลี้ยงลูกอยุ่บ้านเหมือนตัวเองอยู่ตัวคนเดียว ไม่มีใครเป็นพวกเลย
ทุกวันนี้ต้องไปหมอจิตแพทย์เดือนละ 2 ครั้ง เพราะรู้สึกคุยกับใครในบ้านไม่ได้เลย

อ่านแล้วไม่ถูกใจยังไงขออภัยล่วงหน้านะครับ

จริงๆ การเเยกกันอยุ่เป็นสิ่งที่ควรทำนะ ถ้าเงินพร้อม
เพราะ ต่างพ่อ ต่างเเม่ คิดไงก็ไม่เหมือนกัน เเยกกัน
เเหละดีเเล้ว เจอกันบางครั้ง ไม่ต้อง ตลอดเวลา

บ้าน 1 ไร่ ลอง ต่อรองกับเเฟน หรือ คุยกับ พ่อเเม่
่ว่าขอสร้าง บ้านในพื้นที่ได้มั้ย เเยกเป็นสัดส่วน ผม
ว่าพอจะมีทางออกได้นะ

เท่าที่ฟังเหมือนเเฟนท่านเป็นเเม่บ้าน อยู๋บ้านเจอ
กับ พ่อเเม่ ท่านตลอดเวลา อาจจะอึดอัดใจได้นะ
ผมเข้าใจ เพราะผมก็อาศัยอยู่กับ บ้านเเม่เเฟน มี
พี่น้องด้วย อะไรหลายๆอย่างมันไม่สะดวกหรอก
เเล้วยิ่งการเลี้ยงดูวิธีไม่เหมือนกันยิ่งปวดหัว

ผมว่าถ้าสร้างบ้านหลังเดียวเอาเเบบพออยู่ 1ล้าน
น่าจะอยู๋ได้ ไม่ต้องลงเยอะ พออะไรๆดีขึ้นค่อย
ขยับขยาย