ควรแยกพื้นที่ ให้ชัดเจน

ในฐานะผ่านประสบการณ์แบบคุณ ถ้ามีเงินไม่เดือนร้อน จะสร้างบ้านหลังเล็กๆ

7-8 แสน ก็สบายล่ะครับ และที่สำคัญควร คุยทั้งสองฝั่ง โดยห้ามโทษฝ่ายใดผิด

เพราะทุกฝ่ายต่างหวังดี ในแบบที่ตัวเขาคิด ฐานะคนกลางต้องทำความเข้าใจทั้งสองฝั่ง

อย่าไปปล่อยเซ่อ แบบผมเด้อ สุดท้ายคนไม่ไหวก้เดินจากไปอยู่ดี ถ้ารักภรรยาต้องเข้าใจ

และปกป้องเขาเท่าที่ถูกต้อง เหมาะสม ไม่ให้ท้าย เข้าข้างฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งเด็ดขาด

สุดท้าย ต้องขอทั้งสองฝั่งเข้าใจในตัวคุณด้วย บอกไปผมจะพยายามแก้ไขแบบนี้โอเคไหม

ถ้าทั้งสองรักคุณ เขาจะพยายามไม่สร้างปัญหาเพิ่ม ถ้ามีปัญหาก็เรียกมาคุยปรับให้เข้าใจ

แต่ก่อนคุย คุณต้องแสดงความพยายามในการแก้ไขปัญหาทั้งสองฝั่งก่อนเด้อ

เป้าหมายในชีวิตผมขั้นแรกคือซื้อบ้านแยกอยู่กับพ่อแม่เลย แล้วตอนนี้ก็ทำสำเร็จแล้ว ถ้าให้อยู่บ้านเดียวกันเครียดตายเลย ( อาจจะแล้วแต่บ้านด้วย บ้านผมไม่ได้เลยเครียดมาก )

แยกบ้านครับ เรื่องอื่นๆ ที่เล่ามาเดี๋ยวมันก็หาทางแก้ได้เอง แต่ถ้าปัญหาแม่กับเมียสะสมเรื่อยๆ ไม่มีความสุขทุกคน

ผมเข้าใจแฟนท่านนะ การเป็นคนปากร้ายใจดี ไม่ได้หมายความว่า จะพูดอะไรกับใครก็ได้

สร้างบ้านในที่ตัวเองใกล้ๆกับพ่อแม่ท่านดีที่สุด ตัวผมก็แยกกันอยู่กับพ่อแม่ มันต้องพื้นที่ไว้ให้เราด้วย ต้องแยกแยะระหว่างครอบครัวที่มีพ่อแม่ท่านกับครอบครัวที่มีท่านเมียลูก มันคนละครอบครัวกันนะครับ ท่านมีลูกมีเมียแล้วอยากสั่งสอนยังไงก็เอาในแบบตัวเองได้ ส่วนช่วงที่ออกไปทำงาน ก็แบ่งเบากันช่วยเลี้ยงได้ เพื่อนผมอีกคนพอแต่งงานซื้อบ้านข้างๆพ่อแม่เลย เจาะกำแพงติดประตูเดินไปมาหากัน ตอนนี้ลูก2ก็ช่วยกันเลี้ยง แต่เมียเพื่อนก็มีพื้นที่ของตัวเอง จะได้ไม่รู้สึกเหมือนหันไปทางไหนก็เจอแต่คนในบ้านของท่าน

นึกว่ามีผมที่คิดไปคนเดียวซะอีก

ตอบ จขกท หาบ้านเช่าที่อยู่ใกล้ๆแล้วแยกกันไปอยู่กับภรรยาครับ หรือแบ่งวันกันอยู่กับทางบ้านก็ได้

การเป็นคนปากร้าย เสียงดัง ถึงจะอ้างว่าหวังดี ก็ไม่มีสิทธิเป็นข้ออ้างในการทำร้ายจิตใจคนอื่นครับ โดยเฉพาะคนที่ไม่ใช่ลูกของตัวเอง ที่เค้าอาจจะได้รับการเลี้ยงดูที่ดีกว่านี้มา

แยกบ้านแล้วจ้างพี่เลี้ยงครับสงสารเมียคุณเถอะ ผมอยู่ในสถานการณ์เดียวกับเมียคุณ ขนาดผมมีบ้านนะแต่เข้ากับทางบ้านแฟนไม่ได้เลยด้วยหลายเหตุผลมันอึดอัดจนบางทีคิดๆก็อยากเลิกให้จบๆเลยด้วยซ้ำ

ขอโทษนะครับแต่ผมว่าคุณจะเอาแต่ตัวเองรอดอ่ะครับตอนนี้

คุณโทษว่าเมียคุณเอามือถือให้ลูกดู(ซึ่งเป็นสิ่งที่ไม่ดีมากๆนะครับผมรักษาเด็กกลุ่มนี้)โดยคุณเองก็ไม่คิดวิธีช่วยเลยแต่ยกเอาหน้าที่การงานหาเงินมาอ้าง

รู้ว่าแม่คุณผิดแน่ๆคุณต้องทีมเมียครับเพราะเขาตัวคนเดียวมาอยู่บ้านคุณ คุณควรต้องปกป้องเขาสิควรเป็นทีมเดียวกัน

คุณหวังพึ่งพ่อแม่+เมีย ให้ช่วยเลี้ยงลูกซึ่งมันเป็นหน้าที่ความรับผิดชอบของคุณโดยตรง ไม่มีข้ออ้างใดๆทั้งนั้นครับ

คุณต้องเลือกซักอย่างครับระหว่างงานเงินกับลูก ไม่มีทางคุณจะได้ทั้งสองอย่างแบบสมบูรณ์ 100% แน่นอน

เรื่องมือถือถ้าพ่อแม่ไม่ทีมเดียวกันจบครับ อีกอย่างอย่าห้ามแต่ลูกครับ พ่อแม่ต้องเป็นตัวอย่างด้วย ถ้าอยู่ในบ้านพ่อแม่ยังดูโทรศัพท์ก็อย่าหวังว่าจะห้ามลูกครับ ให้เริ่มที่พ่อแม่ครับตัวอย่างดีลูกไม่ติดมือถือแน่นอน อย่าลืมว่าลูกคุณหาเงินซื้อมือถือเองไม่ได้ครับ ทุกสิ่งมันผ่านมือผู้ใหญ่ไปสู่เด็กครับ

เห็นด้วยกับความเห็นทั้งสองท่านครับ

แม่ผมพูดเสมอว่า บ้านลูกคือบ้านลูก แต่ไม่ใช่บ้านพ่อแม่ แต่ บ้านพ่อแม่คือบ้านของลูกเสมอ ผมมีเมียมีลูกแล้ว ก็กัดฟันเลี้ยงกันเองเอา เรื่องพ่อตาแม่ยาย พ่อปู่แม่ย่า ไม่ให้ยุ่งมาก เดี๋ยวปัญหาเกิด เพราะแต่ละคนแต่ละครอบครัวคิดไม่เหมือนกัน

สร้างบ้านแยกในที่ดิน แต่อย่าลืมคุยกับแม่ด้วยว่า

เมียไม่ชอบให้พูดแบบนี้ ถ้าทำได้จะอยู่ด้วยกันได้

แยกบ้านอยู่ครับ ถ้าห่วงพ่อแม่ ก็อาจจะสร้างบ้านใกล้ๆ กันห่างกันสัก 50-100 เมตรก็ยังดี

ท่านจะไปช่วยแม่ทำงานบ้านหรืออะไรก็เดินไปได้ แต่ผมเข้าใจภรรยานะ ท่านเห็นว่าพ่อแม่ท่านปกติ ปากร้ายใจดีนั่นเพราะเป็นพ่อแม่ของท่าน แต่กับคนอื่นเขาไม่ได้รู้สึกแบบนั้นด้วยนะ

เอาตรงๆ ผมว่าคุณไม่แฟร์นะคุณเข้าข้างพ่อแม่มากเกินไปจนลืมห่วงเรื่องความรู้สึกของแฟน ถ้าท่านยังรักแฟนท่าน ท่านควรแยกบ้าน การที่แม่อารมณ์ร้าย ถึงจะหวังดีแต่มันมีเรื่องให้ด่าให้เถียงกันตลอดใครๆ ก็ทนไม่ไหวก่อนที่แฟนท่านจะขอเลิกประเด็นนี้ทั่วโลกมีมาตลอด เลิกเพราะ พ่อแม่ แฟน

ท่านอาจจะคิดว่านานๆ เถียงกันแต่บางวันลองคิดภาพท่านไม่อยู่แฟนท่านอาจจะโดนด่าเล็กๆ น้อยๆ ทุกๆ วันเป็นใครก็ไม่ทนหวังดีมันมีหลายทางไม่ใช่ด่าแล้วหวังดีอย่างบางคนเช่น ด่าคนนู้นคนนี้ไปเรื่อย พูดจาแรง แต่บอกตัวเองเป็นคนตรงๆ แต่พอโดนด่าตรงๆ บ้างก็รับไม่ได้ เพราะฉะนั้น อย่าใช้คำว่าเป็นคนตรงๆ เพื่อพูดทำร้ายจิตใจคนอื่น

เพื่อนผมกรณีคล้ายท่านเป๊ะ..ต่างกันแค่ยังไม่มีลูก

เมียมันก็ไม่ได้เถียงฉอดๆแบบเมียท่านนะ แต่เก็บมาคิด..สุดท้ายวันนึงเมียมันซื้อคอนโดเอง อ้างว่าใกล้ที่ทำงาน แล้วย้ายออก

ตัวมันก็ทำงานหนักแหละ เลยไม่ค่อยได้สนใจรายละเอียดยิบย่อยของปัญหา เมียก็ไม่บอกออกมาตรงๆ

สุดท้ายก็หย่ากันทั้งๆที่ไม่ได้ทะเลาะกัน (ก่อนหย่ามันพยายามจะเปลี่ยนแปลงทุกอย่างแล้วนะ แต่เมียไม่ยอมท่าเดียว จะหย่า)

จะบอกว่าถ้าอยู่ร่วมครอบครัวกัน ท่านคือคนกลาง และท่านต้องจัดการปัญหาทั้ง 2 ฝ่าย (แม่ผัว VS เมีย)

ผมแนะนำทุกคู่เสมอ ว่าแยกออกมาอยู่เดี่ยวเถอะ จะบ้านหรือคอนโดก็ตาม..ลด toxic ทั้งกับเราเอง และกับ 2 ฝั่ง(แม่และเมีย)

พ่อ แม่ + แฟน

ปัญหาคลาสสิก


หาเช่าคอนโดดีๆซักห้อง ครับ

เอามานั่งคุยกันครับ คุยกันดีๆ ไม่ขึ้นเสียง คุยกันเหมือนเจรจาต่อรองการอยู่ร่วมกันยังไงดีอะ
ไม่ชอบกันตรงไหน ปรับให้กันหน่อย จบด้วยกอดกัน คือเพอร์เฟคเอนดิ้งเลยคับ

ขอตอบแค่ข้อ 5 ในฐานะเป็นแม่คนนะ

เราเลี้ยงลูกด้วยมือถือ และ Tablet นะ ตอนนี้ลูกจะ 3 ขวบ ไม่มีปัญหาอะไรเลย ไม่ได้ติดมือถือ หรือติดดูยูทูปโน่นนี่เลย เพราะคนเป็นพ่อเป็นแม่ ควรจะรู้จักสอนลูกหรือควรจะรู้จักคำว่า ความพอดีและกติกา เลี้ยงลูกด้วยมือถือแต่เรามีกติกา และจำกัดเวลาในการเล่นของเขา พยายามฝึกเขาให้รู้เวลาเล่น คุณลูกคิดดูเอา เด็กสมัยนี้เจนอัลฟ่า เขาเกิดมาพร้อมกับคำว่าเทคโนโลยี เขาเกิดมาในยุคที่เทคโนโลยีมันก้าวหน้ามากแล้ว การจะเอาลูกเราหลบอยู่หลังเทคโนโลยีตลอดไปคงไม่ได้หรอก สู้เราเปลี่ยนความคิดตัวเอง พยายามทำความเข้าใจ ฝึกเขา ตกลงกับเขา แรกๆอาจจะยากหน่อย แต่สักพักเขาจะรู้เองว่าลิมิตการเล่นของตัวเองมีแค่ไหน เด็กๆสมัยนี้เขาฉลาด และกระตือรือร้นในการเรียนรู้มากๆ เราคิดว่าการที่ยิ่งซ่อมยิ่งแอบ เขาจะยิ่งต่อต้านอยากจะทำ เราให้ลูกดู Youtube Kids แต่จำกัดช่อง ช่องขยะๆเราจับบล๊อคหมด ตอนนี้จะ 3 ขวบ เขาพูดภาษาอังกฤษได้แบบ รู้สี สัตว์ ผลไม้ หรือบางคำที่เป็นประโยคตกใจ เวลาเราให้ของเขารู้จักตอบ Thanks you พูดขอโทษเป็น และที่สำคัญลูกรู้เวลาเล่นจากที่เราฝึกเขา พอเราบอกพอเขาจะพอ หรือเขาจะเอามือถือมาคืนถ้าเขาเบื่อเอง ไม่ต้องมาทะเลาะตีกันเลย

เทคโนโลยีไม่ใช่จะแย่ตลอดไป ถ้าเรารู้จักใช้ให้ถูกทางและถูกวิธีของมันค่ะ