อย่างแรกเลยนะครับ คือ เพื่อนๆในที่ทำงานไม่มีความเกรงใจครับ

ผมยังไม่เคยมีเพื่อนคนไหนใช้ฟรีๆเลยครับ ผมเองก็หิ้วของบ่อย เพราะเป็นเซลล์มาทั่วใต้ละครับ เวลาไปไหนรูทไหนโทรมาจองกับผมกันข้ามสัปดาห์กันทีเดียว ก็นะรถฟรี น้ำมันฟรี แถมทางผ่าน ไม่ได้เหนื่อยอะไร แต่ที่ผมบอกว่าเพื่อนของคุณไม่มีความเกรงใจตรงที่ ของผม ผมไม่เคยเรียกร้องอะไร แต่เขาจะให้เงินค่าเหนื่อยและค่าน้ำมันเสมอ แรกๆผมปฎิเสธ ไม่ยอมเอาไปจับยัดใส่กระเป่าคืนตลอดนะ แต่พอนานเค้า เขาเริ่มทำเป็นธุรกิจ ผมก็เฉยๆรับเงินมาเลยละกันเป็นค่าเหนื่อย ผมว่าตรงนี้แหละสำคัญ ถ้าเราต่างฝ่ายต่างเกรงใจซึ่งกันและกัน มันจะไม่ค่อยเกิดปัญหานี้ ในเมื่อเพื่อนคุณได้ของที่ต้องการโดยไม่เหนื่อยอะไร หรือ เอาไปค้าขายได้กำไร มันควรต้องมีจิตสำนึกให้คุณอยู่แล้ว

ผมว่าท่านอาจจะต้องเริ่มจากคุยกับแฟนก่อนครับ เพราะตอนนี้ บางทีเพื่อนคุณอาจจะมองถึงผลประโยชน์ร่วม เพราะคิดว่าแฟนคุณก็ได้กำไรเลยเป็นการให้ไปในตัว หากคุณเคลียร์กับแฟนเสร็จเข้าใจค่อยไปหามาตรการกับเพื่อนครับ
 

พลิกวิกฤติให้เป็นโอกาสครับ ท่านก็ลงขันไปด้วยเลย ท่านขนอย่างเดียวให้คนอื่นเอาไปขายท่านไม่ต้องรับผิดชอบเรื่องการขาย