ผมเบื่อมากๆเลย
บอกให้ปิดแก๊ซหลังทำอาหารก็เปิดทิ้งไว้
บอกให้ปิดพัดลมเวลาไม่ใช้ก็เปิดคาไว้งั้น
บอกให้ปิดประตูครัวไม่อยากให้แมวเข้าไปนอนในครัวเพราะพื้นมันมัน แล้วแมวก็เข้าไปคุ้ยถังขยะสดอีก
บอกให้ปิดกล่องทีวี เพราะเปิดทิ้งไว้แม่งร้อนมาก
ผ้าขี้ริ้วผมบอกเขาแล้วว่าซักเครื่องไม่เอี่ยม ถ้าจะซักให้บอกผม จะแปรงให้ ก็ยังเอาใส่เครื่อง

แล้วทุกสิ่งนี้ผมบอกซ้ำเกิน 2 ครั้งก็ไม่ฟัง ตามปิดทุกอย่างให้เหมือนเด็กเลย
แกอายุ 60 ละ แม่แฟนผมเอง อยู่บ้านคนเดียว แฟนผมก็อยากอยู่ดูแลแม่เลย เอาผมมาอยู่ด้วย

พ่อตาผมเหมือนกัน

อายุเยอะจะยิ่งกว่านี้อีก

"บอกซ้ำเกิน 2 ครั้ง"เอง อย่าเพิ่งหงุดหงิดครับ
.
.
.
แม่ผมนี่ ถ้านับคงเกินพันครั้งล่ะ
เอาน่า ก็ค่อยๆดูค่อยๆปรับกันไปครับ บางอย่างสติสตังผู้สูงอายุก็ไม่เฉียบคมแล้ว

ดูแลเด็ก ดูแลคนแก่ใจเย็นๆ ไว้ครับ

ถ้าเป็นแม่ตัว คงไม่เป็นแบบนี้


ใจเย็นๆครับ ตอนเราเด็กๆ เราพูดไม่รู้เรื่องกว่านี้อีกครับ

อย่าบอกครับ ให้ทำแทนไปเลย

ให้คิดซะว่าเป็นหน้าที่ของเราทุกอย่างจบเลยครับ

อันนี้พูดจริงๆนะ ผมมีแม่อายุเกือบ 70 หล่ะ ให้ทำอะไรแกหลงๆลืมๆ มักทำอะไรด้วยความเคยชิน ดังนั้นผมจะบอกอะไรบอกครั้งเดียวพอ ที่เหลือผมรับผิดชอบให้หมด ทำให้หมด อะไรที่แกทำไม่ได้แค่เดินตามผมก็พอ

ยิ่งแก่ยิ่งเป็นเด็ก จนเข้าใจทำไมคนแก่ชอบเป็นมนุดลุง มนุดป้า

เมื่อก่อนไม่เชื่อ จนเจอกับตัวเอง

ทำใจครับ สมองคนแก่เสื่อมลงตามกาลเวลา ต้องดูแลกันไปแบบนี้จนตายจากกันไปนั่นแหละ

พ่อผมอายุ 67 หลงๆลืมๆบ้าง แต่ส่วนมากเก็บงานดีตลอด ไม่มีอะไรต้องห่วงเลย

บอกอะไรเชื่อฟังทุกอย่าง ยกเว้นเรื่องการเมือง

ตอนนี้ห่วงแค่เรื่องขับรถเร็ว ขับนึกว่าวัยรุ่นอายุ 20 มุดเปลี่ยนเลนเป็นว่าเล่น

ที่บ้านก็เป็นแบบนี้ทั้งๆที่มันก็เป็นเรื่องปกติของคนแก เราก็โครตขี้บ่นเลยคิดไปคิดมาเราแม่งก็โครตเลวเลย

ตอนนี้ พ่อ กับแม่ผมก็เป็นแบบนี่ไปละ


ถ้าไม่ใช่เรื่องถึงขั้นชีวิต มองให้เป็นสีสัน แซวแกฮาๆเถอะครับ

ใจเย็นๆ กับผู้สูงอายุนะครับ ดูแลๆ กันไปครับ

แม่ผมเคยบอกว่า "เรายังไม่แก่ เราไม่รู้หรอก เราอาจจะเป็นหนักกว่าเค้าก้ได้"

ทำตัวเองให้เย็น ทำอะไรได้ก็ทำ มันก็ไม่ได้ร้ายแรงอะไรขนาดนั้น

วันนึงถ้าเขาไม่อยู่คุณอาจจะรู้สึกผิดกับตัวเองก็ได้ที่ไม่ได้ใช้เวลากับท่าน

มองโลกให้+ แล้วชีวิตจะมีความสุข

ผมแก้ปัญหาด้วยการทำป้ายติดครับ