โรเบิตสัน

Eden Hazard

ถ้าขยันๆเหมือนโด้ ผมว่าป่านนี้เป็น Top 3 ของโลกไปแล้ว

สกิลการเลี้ยงน้องๆเมสซี่เลย

ฉลาดเล่น ยิงจุดโทษก็ฉลาด

ไอหมอนี่ใช้สมองล้วนๆเลย

แต่ติดตรงขี้เกียจและพอฝันตัวเอง(ที่มาดริด)เป็นจริง
มันก็ไม่เหลือความท้าทายอะไรอีกแล้ว

ริเกลเม่

ขอย้ายทีม ไปทีมที่ไม่ต้องซ้อมเยอะ
ทีมใหญ่อยากได้ตัวแต่ถ้าให้ซ้อมหนักไม่ไป

วิเอรี่ อ่ะ
เหมือนจำได้ลางๆว่าแกเคยให้สัมภาษณ์กับนักข่าว
ว่าไม่ค่อยจะชอบซ้อมบอล
ให้ใช้สัญชาตญาณในการล่าประตู

โอ้

สิ่งที่ทำให้แกสคอยน์โด่งดังอย่างรวดเร็ว คือพรสวรรค์ที่ขัดกับรูปร่างของเขา ตอนเซ็นสัญญากับสโมสรนิวคาสเซิล เมื่ออายุ 16 ขวบ เขาเป็นคนอ้วนมีพุง ไร้กล้ามเนื้อ ไม่มีลักษณะของนักกีฬา ชนิดที่ แจ็ค ชาร์ลตัน โค้ชของทัพสาลิกาดงในเวลานั้น ยังเรียกแกสคอยน์ว่า "เจ้าตุ้ยนุ้ย"

เรื่องราวมาถูกเปิดเผยในภายหลังว่า เหตุผลที่แกสคอยน์อ้วนฉุตลอดเวลา เพราะความยากจนของครอบครัว ทำให้เขาต้องกินอาหารราคาถูก ไม่มีคุณค่าทางโภชนาการแทบทุกวัน ซึ่งเจ้าตัวดันชอบจนกลายเป็นของกินติดปากแบบเลี่ยงไม่ได้

อย่างไรก็ตาม ไม่ว่าเขาจะชอบกินไส้กรอกสักกี่แท่ง หรือซัดแฮมเบอร์เกอร์เข้าปากทุกวัน ก็ไม่ได้มีผลต่อการวาดลวดลายในสนาม ทุกครั้งที่แกสคอยน์สวมสตั๊ด ก้าวลงบนผืนหญ้าเขาเล่นฟุตบอลด้วยความสุข และพร้อมโชว์พรสวรรค์ให้ทุกคนได้เห็น

ทักษะที่โดดเด่น ทำให้แกสคอยน์กลายเป็นกัปตันทีมชุดเยาวชนของนิวคาสเซิล ตั้งแต่อายุ 17 ปี และพาทีมคว้าแชมป์เอฟเอ ยูธคัพ ประจำฤดูกาล 1984-85 ส่งผลให้เขาถูกเรียกตัวขึ้นสุ่ชุดใหญ่ทันที

เข้าสู่ฤดูกาล 1985-86 แกสคอยน์ยึดตำแหน่งตัวจริงของทีม เขาร่ายเวทมนตร์ความโดดเด่นไม่หยุดหย่อน ทั้งที่อายุเพียง 18 ปี ชื่อของเขาดังไปทั่วประเทศ เพราะแฟนบอลล้วนติดตามว่า ในเกมการแข่งขันของนิวคาสเซิล จะได้เห็นแกสคอยน์ ทำอะไรที่น่าตื่นเต้นกับฟุตบอลบ้าง

"ทักษะของเขามันน่าเหลือเชื่อ โคตรเหลือเชื่อ เขาแสดงให้เห็นแล้ว ผมเชื่อว่าคุณก็รู้ดี ถึงจะดูเหมือนเป็นคนที่ชอบกินแม็คโดนัลด์มากไปหน่อยก็ตาม อย่างไรก็ตาม สำหรับผมเขาคือนักฟุตบอลที่เก่งที่สุดในโลก" แจ็คกี มิลเบิร์น ตำนานของทีมสาลิกาดง อวยนักฟุตบอลรุ่นน้องแบบสุดลิ่มทิ่มประตู

ทักษะบนสนามของแกสคอยน์ เรียกได้ว่าสมบูรณ์แบบ เขาสามารถหลอกค่ต่อสู้ให้หัวทิ่มได้ง่ายดาย, สามารถสัมผัสฟุตบอลได้อย่างนิ่มนวล, หากลูกบอลอยู่กับเท้า "แกซซ่า" เหมือนมีเวทย์มนตร์ จะควบคุมฟุตบอลอย่างไรก็ได้ รวมถึงการยิงประตูที่สามารถทำได้ทุกระยะ จะเป็นการยิงไกลสุดแรง, ชิบข้ามหัวผู้รักษาประตูสุดเนียน หรือวิ่งมาชาร์จบอลในกรอบเขตโทษ เขาจัดการได้หมด

ฟุตบอลอังกฤษตื่นตาตื่นใจไปกับเจ้าหนูแกซซ่า ด้วยวัย 21 ปี เขาย้ายจาก นิวคาสเซิล สู่ ท็อตแนม ฮ็อทสเปอร์ ด้วยค่าตัว 2.2 ล้านปอนด์ แพงที่สุดในประวัติศาสตร์ของนักเตะอังกฤษ เมื่อปี 1989

ปัญหาหลักของแกซซ่าคือเขาขี้เกียจซ้อม จนกลายเป็นปัญหาใหญ่กับสโมสร สุดท้ายเขากลายเป็นนักเตะที่ไม่ได้เรื่อง ลงสู่สนามได้แต่สร้างเรื่องน่าผิดหวัง เพราะร่างกายของเขาไม่ฟิตพร้อมกับการเล่นฟุตบอลอาชีพแม้แต่น้อย

แกซซ่าไม่เคยสนใจปัญหาที่เกิดขึ้น เขายังคงขี้เกียจซ้อม เอาแต่ใจ พร้อมเปิดศึกกับทุกคนที่ขัดใจเขา ภายในเวลาไม่ถึงปี จากนักฟุตบอลที่แฟนลาซิโอตื่นเต้นมากที่สุด แปรเปลี่ยนเป็นผู้เล่นที่โดนเขียนป้ายด่า โดยกลุ่มอัลตราส์ของทีมอินทรีฟ้าขาว

อย่างไรก็ตาม ขึ้นชื่อว่าแข้งพรสวรรค์ จะให้สิ้นชื่อไปง่าย ๆ คงไม่ได้ ท้ายฤดูกาล 1992-93 และต้นฤดูกาล 1993-94 คือช่วงเวลาที่ดีที่สุดของแกสคอยน์ที่อิตาลี ความฟิตที่ดีขึ้นแม้ไม่เต็มร้อย ก็ทำให้ความอัจฉริยะของเขาฉายแสง กลับกลายคืนมาเป็นที่รักของแฟนบอลในที่สุด

จอร์จเบสครับ ไม่ทันหรอกครับ แต่เคยฟังในยูทูป ขี้เกียจ ไม่ค่อยซ้อม เสเพล แต่เวลาลงเตะ อย่างเทพ

แกสคอยน์

ผมนึกถึง ปิยะพงษ์ ผิวอ่อน อัจฉริยะจริงๆ สมัยแกเล่นฟุตบอลโตโยต้านี่สนามแตกเพราะแฟนบอลอัดเข้าไปแน่นเพื่อจะดูแกเล่นคนเดียว แต่แกเองก็ยอมรับนะว่าขี้เกียจซ้อม ซ้อมทำไมในเมื่อเก่งอยู่แล้ว ถ้าแกขยันซ้อมและตัดสินใจไปเล่นยุโรปไม่ติดเพื่อนมาก ผมเชื่อว่าฝีเท้าแกระดับ รุด ฟาน นิสเตอรอย เลยนะ

Maradona ปะครับ เห็นบอกไม่ค่อยซ้อม แถมนอกสนามก็เหล้ายาปลาปิ้ง จัดเต็ม

โอซิล

เกรียนโอ้

เหยินน้อย
เรโคบ้า

พวนนี้ขี้เกียจซ้อม​ จะลงไปเล่นอย่างเดียว

2คนนี้นับเป็นอัจฉริยะ​ลูกหนัง
ของแท้​ ที่ผมนึกออก

โรนัลดิลโญ่สิ ของจริง ขี้เกี้ยจซ้อม ปาตี้หนัก ตั้งแต่อยู่ปารีสแล้ว ตอนแก่บอกขอลงอย่างเดียว ไม่มาซ้อมได้ไหม? ถถ

เดมเบเล่

Marcos Alonso ได้ไหม

ขี้เกียจวิ่งลงไปรับ อาจเพราะวิ่งลงไม่ทัน วิ่งช้าๆ

แต่ถ้าเล่นบอลครึ่งสนามบน มันแน่นอน