ผมรู้สึกหดหู่มาสองสามวันแล้ว ข้าราชการ ทหาร ศาล ตำรวจ เจ้าสัว ทุกคนอยู่ในมือมันหมดทุกคนสมประโยชน์กัน
รากฐานแม่งโคตรฝังลึก เรามีแค่เสียงกับสองมือเปล่า สภาที่เป็นอำนาจของประชาชนเป็นที่เปล่งเสียงของประชาชนจริงๆ
ก็ถูกทำให้เป็นง่อยไม่มีความหมายอีกแล้ว เวลาอยู่ข้างเราจริงๆหรอ ผมยิ่งคิดยิ่งสิ้นหวัง..ยิ่งคิดถึงพวกน้องๆทนายอานนท์
ที่ต้องติดคุกแล้วก็น้ำตาจะไหล เห่ออ.. เมื่อวานผมบอกกับลูกไปว่าให้ตั้งใจเรียนแล้วดิ้นรนพยายามออกไปจากประเทศนี้ซะ
ขอบคุณที่รับฟังผมดึ่งจริงๆช่วงนี้