คนพูดรวยเพราะขายฝันนี่แหละครับ

มันน่าจะอยู่ที่เป้าหมาย ความต้องการ ในชีวิตแต่ละคนครับ

งานประจำไม่ได้แย่ ถ้าเราได้ทำในสิ่งที่ชอบ เงินเดือนที่พอดี กับการใช้ชีวิตของเรา มีเพื่อนร่วมงาน มัหัวหน้าทีดี จัด balance ชีวิตตัวเองได้

บทความพวกนี้ อ่านแล้วเอามาปรับใช้กับชีวิตดีกว่าครับ
ทุกคนต้องเผชิญกับคอมฟอร์ทโซนอยู่แล้วครับ และไม่ใช่ว่าคอมฟอร์ทโซนนั้นมันจะแย่เสมอไป

มนุษย์เงินเดือนเองก็ทำอะไรหลายๆอย่างควบคู่กันไปได้ครับ ลงทุน งานเสริม อะไรก็ว่าไป

สำหรับผม ดีครับ เพราะ ผมขี้เกียจ ถ้าออกมาทำเอง ก็อดขี้เกียจ 555

เหมือนความคิดยุค Baby Boomer เลย

เป็นเพราะประเทศกีหมานี่มันกดเราให้จมอยู่แบบนี้

ก็เลยต้องดิ้นเฮือกหาทางรอดจากวงจรมนุษย์เงินเดือนเพื่อให้รายได้มันสูงขึ้น รวยมากขึ้น

ไอ้คนที่บอกว่าควรออกมาทำของตัวเองเป็นเจ้านายตัวเองเนี่ย จริงๆแล้ว concept มันดีนะครับ

แต่ที่พูดคือเข้าใจถึงรากเหง้าของปัญหาหรือเปล่านี่ดิ

ถ้าออกมาทำธุรกิจส่วนตัวกันหมด ใครจะเป็นแรงงาน

ไม่เกี่ยวเลยครับ ขึ้นอยู่กับปัจจัยต่างๆในชีวิตของแต่ละคน

พอเจอวิกฤตแบบโควิทนี้ เจ้าของธุรกิจพังยับเยินนะครับ
ในขณะที่พนักงานประจำหลายๆที่ยังปลอดภัย

ปล.เพื่อนพ่อผมเงินเดือน 200k + หยุดเสาร์,อาทิตย์ + เข้าออกออฟฟิศกี่โมงก็ได้ ...ดีไหมล่ะ

ผมว่าคนเรามีสกิลต่างกัน
ถ้าจะเป็นเจ้าของต้องมีสกิลยิ่งกว่าเป็นลูกจ้างนะ นอกจากมีสกิลหน้างาน+รู้ดีรู้ลึกในธุรกิจแล้ว ยังต้องมีสกิลบริหารจัดการ

เป็นพนักงานออฟฟิต ถ้าเป็นพนักงานมีคุณภาพมันก็เงินดีนั่นแหละ มีญาติซักสิบปีก่อน ช่วงน้ำท่วม เงินเดือนสองล้าน ก็รวยอยู่นะ 555

ประเด็นคือเศรษฐกิจไทยภาพรวมก็รับจ้างผลิต ความรู้ know how ที่มันแอดวานซ์ๆก็ไม่ค่อยจะมี เพราะงั้นศักยภาพมันก็ต่ำ พนักงานก็ไม่ได้มีสกิลดีอะไรมากมาย

ถ้าลองไปดูพวกบริษัทเจ้าสัวใหญ่ที่โดนด่าทุกวี่วัน พนักงานเงินเดือนสูงนะ
ประเด็นคือคนเรามีความสามารถไม่เหมือนกัน เก่งทางไหนก็ไปทางนั้น

ทั้งสองฝั่งมันก็มีข้อดีข้อเสียต่างกัน
เป็นเจ้าของกิจการ ต้องใช้สกิลสูงกว่า ต้องมีทุน ต้องรับความเสี่ยง
เป็นพนักงาน รายได้น้อยกว่า แต่ก็มีเวลาแน่นอน ความเสี่ยงไม่มี ขาดทุนก็ไม่มี

ถ้าผมเงินเดือนหลักแสน

แต่ออกมาทำธุรกิจส่วนตัวโดยไม่พร้อม ล้มลุกคลุกคลาน

ผมขอเกาะเงินเดือนหลักแสนดีกว่าครับ

ฐานะทางบ้านไม่ค่อยดีก็ไปเป็นมนุษย์เงินเดือนสิคับ ไอ้พวกบอกให้คนอื่นไปทำโน่นทำนี่ มันทำสำเร็จกี่คน

ถ้าไม่มีมนุษย์เงินเดือน ไม่มีคนหลากหลายอาชีพ
ทุกคนทำธุรกิจของตัวเองหมด เศรษฐกิจมันจะเดินไปได้ยังไง

ต้องออกไปเที่ยว พบเจอชีวิตด้วยนะครับ ห้ามนั่งอยู่บ้าน
ขอแค่มีคนบอกว่า "เที่ยวเก่ง" ยิ้มหน้าบานเลย

ดีทั้งคู่นั้นแหละถ้าประสบความสำเร็จ 555 ยุคโควิดนี่มนุษเงินเดือนที่ยังไม่ถูกเลิกจ้างอย่างผมดูจะชิลกว่าฟรีแลนด์พอสมควร แต่ผมก็ยังนั่งมองชีวิตฟลีแลนด์เป็นเป้าหมายต่อไปอยู่ทุกวันนะ

ถ้าเป้าหมายชีวิตคือเงิน การมีรายได้หลักล้าน งานประจำอาจไม่ใช่คำตอบ แต่ชีวิตคนเราจะอยู่แค่เงินกับรวยจริงหรือ แล้วคนที่มีอุดมการณ์ อยากช่วยเหลือคน แต่เงินเดือนไม่เยอะ เลี้ยงดูครอบครัวได้ และมีความสุขกับชีวิต ผิดตรงไหน ถ้าทุกคนคิดแต่ละรวย ใครจะมาเป็นหมอ พยาบาล ครู และอื่นๆ ทุกอาชีพมีเกียรติมีศักดิ์ศรี รวยจนอาจไม่สำคัญเท่ากับความสุขและการช่วยเหลือคนอื่น

จะมนุษย์เงินเดือน หรือ เจ้าของกิจการ

ถ้าโฟกัสตัวเอง แสดงถึงความเป็นมืออาชีพ มันก็ไม่แตกต่างกันเลยครับ

แต่คนส่วนใหญ่(ตามความคิดผม) มีแนวคิดว่า ทำให้เยอะ ทำไป ทำไม ไม่ใช่ บ.ของตัวเอง

พอคิดแบบนี้ ทำแบบนี้ ความก้าวหน้าทางด้านการงานไม่มี เงินเดือนก็ไม่ปรับเพิ่ม

ก็เลยติด loop กับดักทางความคิดนี้ไป

ผมคิดว่าต้องถือ คติว่า อยากได้อะไร ก็ต้องให้ก่อน หากเจอเจ้านายไม่ได้เรื่อง ก็แค่ย้ายงาน

ถ้าเรามีทรรศนคติในการทำงานที่ดี จะทำอะไรก็ได้ครับ