1. ค่าความเป็นมนุษย์ย่อมเท่ากันอยู่แล้ว ไม่ต้องสงสัยเลย
ความเป็นมนุษย์ของยามไม่ได้ต่างอะไรกับเจ้าสัวเลยแม้แต่นิดเดียว ครูเท่ากับนักเรียน
เด็กทารกไม่ต่างกับพ่อแม่

แต่ประเด็นคือ "มนุษย์เราสร้างผลกระทบได้ไม่เท่ากันครับ"

2. ในเรื่องกราบไหว้ ผมมีประสบการณ์แบบนี้ครับ

บริษัทผมมีพนักงานคนนึง อายุ24 เขาเป็นคนเดียวในออฟฟิศที่ไม่ยกมือไหว้ใคร
แต่บางครั้งเขามาถึงออฟฟิศพร้อมกับเพื่อนที่ทำงานคนอื่นๆ
แล้วพนักงานคนอื่นๆ ยกมือไหว้ผม
น้องคนนี้ก็จะยกมือไหว้แบบขอไปที (สีหน้าท่าทางฟ้องชัดเจน)

วันนึงผมชวนไปหาอะไรกิน และได้คุยกันส่วนตัว ก็ถามเขาตรงๆ
เขาบอกเขาไม่ชอบไหว้ใคร ออฟฟิศที่เขาเคยทำงานอยู่ก็ไม่ต้องไหว้
ผมฟังผมก็เลยบอกว่า ถ้าข้างในมันไม่อยากไหว้ก็ไม่ต้องฝืน ฝืนแล้วมันดูแปลกๆ
พออยู่กันไปสักระยะนึง
วันนึงเขาก็ไหว้ของเขาเอง เขาบอกเขาอยากไหว้ผม
เขาบอก"พี่ไม่เหมือนเจ้านายที่ผมเคยเจอ"
ผมได้ยินก็รู้สึกดีแต่ก็คิดต่อว่าน้องเขาก็ไม่ได้เจอเจ้านายมาเยอะอะไร ตื่นๆ อย่าหลงตัวเอง

เวลาผ่านไปน้องเขามีลูก ผมได้ช่วยเหลือบ้างเป็นบางโอกาส
ลูกเขาเริ่มโต เขาก็สอนให้ลูกเขาไหว้ผม บางครั้งลูกเขาติดมือถือก็ไม่ไหว้ เขาก็จะดุลูก
และผมก็จะห้ามเขาไม่ให้ดุลูก ก็คบหากันในลักษณะนี้

ผมคิดว่า สถาบันกษัตริย์ไม่ว่าที่ใดในโลกก็ไม่ได้บังคับใครให้กราบไหว้บูชาตั้งแต่แรกหรอกครับ
แต่คงทำดีต่อกันมากจริงๆ จนผู้คนในยุคนั้นๆ อยากกราบกัน จนถึงกับอบรมลูกหลานให้กราบไปด้วย

ผมคิดว่าการจะมาบังคับขู่เข็ญกัน ยังไงก็ย่อมเกิดการต่อต้านแน่นอนเป็นธรรมดา
องค์กรใดก็ตามบังคับกันเรื่องแบบนี้ ไม่อยู่มาได้นานเป็นร้อยๆปีแน่นอน

แต่เวลามันก็ผ่านมายาวนาน จนคนรุ่นหลังๆหลงลืมแก่น เห็นแต่เปลือก
มีขึ้นก็ย่อมมีลง มียุครุ่งเรืองก็ย่อมมียุคเสื่อมถอย ตามเหตุปัจจัยล่ะนะไม่ว่ากัน
.
.
3. ผมคิดว่าผมกราบไหว้พระพุทธรูป มันไม่ได้ลดศักดิ์ศรีในตัวผมลงเลยนะครับ
เช่นเดียวกับการกล่าวคำขอโทษ ก็ไม่ได้แปลว่าแพ้นะครับ
คิดว่าอยู่การตีความของแต่ละคนรึเปล่า?

4. ส่วนเรื่องกฎหมายคุ้มครองโดยเฉพาะ ใครๆก็มีกฎหมายคุ้มครองกันอยู่แล้วนะครับ เราต่างก็ได้รับการคุ้มครองตามกฎหมายครับ
แต่สำหรับสถาบันกษัตริย์มีเพิ่มบทลงโทษพิเศษเพิ่มเข้าไป ซึ่งก็ตามบทบาท ตามสถานะภาพทางสังคม
และกฎหมายคุ้มครองมันก็ไม่ได้ไปมุ่งทำร้ายใครก่อนก็มีไว้เพื่อป้องกันตัวไม่ใช่เหรอครับ?
ถ้าไม่ไปล้ำเส้น ก็ไม่มีอะไรนะ

5. ส่วนเรื่องปกครองแบบประชาธิปไตย อันนี้ผมเห็นว่าคล้ายกับแม่ค้าแผงลอยตามฟุตบาทเลยครับ
ตำรวจ เทศบาลมาตรวจ แม่ค้าก็หายแว่บ
พอไม่ตรวจ ก็ขายกันเต็มทางเดิน
ประเทศไทยก็รับบทแม่ค้าแผงลอย
สหรัฐก็รับบทตำรวจโลก (ผู้ชนะสงครามโลก)
ประเทศไทยไม่ได้เปลี่ยนระบอบการปกครองมาเป็นประชาธิปไตย เพราะเห็นด้วย+เข้าใจ100%

แต่เลือกจะหยิบจับนำบางอย่างมาปรับใช้กับคนในสังคมมากกว่า จะเรียกว่าเอาตัวรอดจากตำรวจโลกก็อาจจะได้จึงกลายเป็น "ประชาธิปไตยแบบไทย"

ผมจึงเห็นว่าเรื่องนี้เป็นสงครามของคน2กลุ่มมากกว่าครับ
เปรียบก็คล้ายดร.ซุนยัดเซน เหมาเจ๋อตุง โค่นราชวงศ์ชิง
โดยฝั่งกำลังน้อย ก็พยามสร้างวาทะกรรม ดึงคนกลุ่มตรงกลางที่ยังงงๆ มาเอี่ยว หนุนเสริมฝั่งตัวเองครับ
ชิงเหลี่ยมกันไป ไม่ได้ทำเพื่อคนทั้งชาติครับ
แต่พูดแบบนี้ผมก็จะขอเลือกพรรคคนรุ่นใหม่ต่อล่ะนะ

6. ความเห็นส่วนตัว
ผมเชื่อว่า ประเทศสามารถเจริญขึ้นได้ ผ่านธุรกิจที่ดี ผู้ประกอบการที่ดีครับ
และนี่เป็นสิ่งที่ผมเข้าใจมากกว่าการเมืองครับ

และตอนนี้มีคนตอบผมแล้วว่าผมเป็นนีโอสลิ่มแอ๊พกลาง ผมก็โอเคนะครับ ได้เข้าใจตัวเองในมุมมองคนรุ่นใหม่