สายลมแห่งอนาคตกำลังมา

ผมก็เริ่มที่ สจล ครับ จบแล้วก็มาทำงานที่ มจพ 3 ปี
ลาดกระบังร้อนแบบแผดเผาไหม้เกรียม พระนครเหนือร้อนชื้นอึดอัด



ศาลเจ้าพ่อยีราฟกับพระบรมรูป ไม่รู้ว่าอันไหนนศ.ศรัทธากว่ากัน
กับเสื้ออชอปที่ปักอะไรก็ได้ตามใจ ผมนี่คัลเจอร์ช็อคเลยที่เห็นตอนแรก

ก็ปกติของสลิ่ม ไม่รู้จักฉันทามติ

เน้นความรู้สึกตัวเอง แพ้ไม่ยอมแพ้

ยกเลิกแบกเสลี่ยงพระเกี๊ยว เพราะมันไม่เท่าเทียม
อย่าให้เห็นไปแบกเสลี่ยงนางนพมาศวันลอยกระทงกันนะ

อยากบอกสลิ่มไว้แค่ว่า

"อย่าเพิ่งตาย เด็กๆมันเพิ่งเริ่ม"

You fuck with the wrong generation !!

ของผมไม่ขึ้นรับแม่งเลย รำคาญพิธีการชิบ จะขี้จะเยี่ยวก็ไม่ได้ต้องอยู่ในหอนั่นทั้งวัน

ช็อปนี่อึ้งๆ เหมือนกันครับ ตอนลาดกระบังใส่กรม แล้วก็เคร่งพอสมควร ไม่เจอคนใส่ข้ามคณะ มาอยู่ มจพ. นี่เปิดโลกสุดๆ ด้วยความที่มีเด็กช่างเยอะด้วยแหละมั้งครับก็เห็นใส่ตามคณะนะมีแค่วิทยาเท่านั้นมั้งที่เคร่งๆ หน่อย นอกนั้นก็นั้นเทาเป็นหลัก หรือไม่ก็ฟรีฟอร์มบางคงบอกใส่ตามยุคเก่ากรมเข้ม นั้นแน่ะ 555 ส่วนข้างหลังนี่ปักตามสบายเลย

เรื่องไหว้นี่ศาลยีราฟแน่นอนครับ รุ่นตอนผมเรียนเค้าบอกว่าพระบรมไหว้เฉยๆ ถ้าจะบนให้บนศาลยีราฟแทน

ส่วนเรื่องเคล็ดตอนสอบนี่คงจะเป็นเลี่ยงๆ เจอเต่าในคลองมั้งถ้าจำไม่ผิด

เค้านั่งรถแห่หมดแล้วท่าน

ทุกอย่างต้องมีจุดเริ่มต้น คนรุ่นใหม่อยากรื้อระบบศักดินาอะไรเล็กๆน้อยๆ ที่เป็นองคาพยพของมันก็ต้องหยิบออกไปทิ้งบ้างทีละชิ้นสองชิ้นทำไปเรื่อย ๆ เดี๋ยวรากฐานก็พังเองทำแบบนี้ถูกแล้วดีกว่าไปผลิตซ้ำ ยุคนี้เหมาะมากที่จะเป็นยุคแห่งการปูพื้นฐานทางความคิดคนรุ่นใหม่ให้มันสอดรับกับโลกเสรี ถ้าไปทำช่วงที่เปลียนผ่านไปเป็นสังคมคนหนุ่มสาวแล้วมันไม่ทัน

ทำไมอะชอปปักอะไรก็ได้ ปกติมั่กเลยนะ เห็นตั้งแต่วันแรกที่เข้ามอเลย ตอนแรกก็ว่าเท่ดีนะหลังๆหลังๆเจอพวกปักมั่วนี่ไม่เท่ละ ส่วนศาลยีราฟก็ปกติสุดๆ มันแปลกยังไงอะ

วัฒนา เมืองสุข มีอีกมุมนึงออกมาบอกว่า
งานบอลเป็นกิจกรรมของสมาคมนิสิตเก่าจุฬาฯ-ศิษย์เก่าธรรมศาสตร์ อบจ.เป็นเพียงคณะทำงาน ไม่มีสิทธิห้ามใครใช้พระเกี้ยวเพราะไม่ได้เป็นสมบัติของ อบจ.

สุดท้ายเค้ายังบอกว่าถ้าจัดแล้วไม่มีใครเข้าร่วม "ก็แบกกันเอาเอง"


ลูกสาวผมเรียนอยู่จุฬาก็บอกว่า อบจ.ก็ไม่ต้องร่วมไม่ต้องแบกตามต้องการ ให้สมาคมเค้าไปประกาศรับคนสมัครใจเอา เดี๋ยวก็รู้เองว่าเด็ก ๆ คิดยังไง

ลาดกระบังโดยเฉพาะคณะเราเคร่งเรื่องแต่งกายมาก เพราะต้องเรียนตึกที่มีชื่อราชนิกูลตลอด
จะขึ้นเรียนขนาดชอปยังต้องติดกระดุม เรียนเวิร์คชอปเครื่องแก้ว เสื้อชอปแปลกปลอมคือไม่ให้เข้าเรียน
ส่วนศาลยีราฟแปลกใจที่ไม่เคยเห็นใครเอาตุ๊กตายีราฟเป็นของไหว้
คือเห็นครั้งแรกมันตลกอ่ะ เหมือนสนามเด็กเล่นเลย เค้าจริงจังในการมีอยู่ของศาลนี้มั้ย สงสัย

ของบางมด ไม่แน่ใจว่ายังเหมือนเิมมั้ย ปักอะไรก็ได้แต่ต้องสื่อถึงมด ตอนเรียนยังปักมดเอกซ์เลย (ถึงจริง ๆ มันจะเป็นตั๊กแตนก็เถอะ)

จริงจังดิ
จำเรื่องเล่าได้ประมาณว่าตอนแรกก็ไหว้ด้วยรูปปั้นไก่เนี่ยแหละ ละมีคนบนไรสักอย่าง ละเอายีราฟมาไหว้แล้วได้ตามที่ขอ คนเลยแห่มาใช้ยีราฟกัน แต่เอาเข้าจริงก็มีรูปปั้นทุกอย่างอะ พวกนศเนี่ยแหละตัวบน ไม่งั้นไม่รกแบบนั้นหรอก แต่ปีนึงก็มีการเก็บกวาดทีนึง เรียกว่าในม.จุดนี้คือที่พึ่งทางใจมากสุดของนศละ ขนาดหอพระหน้ามอ คนยังเข้าไปไหว้น้อยกว่าอะ

เห็นสลิ่มดิ้นแล้วสะใจชิบหายยยยยยยย