คำๆ นี้ คุณให้คำจำกัดความว่าอะไร

ลูอิส ฮามิลตัน, มาร์กมาเควส หรืออเล็กอัลบอน

พวกนี้คือตัวอย่างของคนที่ขับรถเก่ง ใช่หรือไม่

แล้วพวกนี้มันมีสกิลอะไร ที่เหนือกว่าชาวบ้านทั่วไป

(อย่างนักบอลอาชีพ มันเห็นชัดเจนว่าเหนือกว่าทั้งร่างกาย และเทคนิค)

แต่พวกนักแข่งดังกล่าวล่ะ ผมเห็นภาพไม่ชัด ไม่ได้ดูบ่อย รถก็ไม่กล้าขับเร็ว ง่ายๆคือขับไม่เก่งนั่นแหละ เลยไม่รู้ว่า คนเก่งๆเขาขับไงกัน

รีเฟลคร่างกาย การตัดสินใจ ลองไปดูมุมมองนักแข่ง พวกนี้ขยับเร็ว แม่นมาก

ครูสอนขับรถผมสอนว่า

คนขับรถเก่งที่สุดตายไปหมดแล้ว

เดาว่าวัดกันตรงโค้งแหละ

การกะระยะ การชลอ เหลี่ยมการเลี้ยว จังหวะเปลี่ยนเกียร์ ประสาทสัมผัสต้องไวกว่าคนปกติ เพราะทุกอย่างเสี้ยววิมากๆ ตัดสินใจผิดตายได้เลย

รถคันเดียวกัน สภาพแวดล้อมเดียวกันหมด แค่ขับทางตรง คนแต่ละคนยังขับถึงเส้นชัยไม่เท่ากัน

เพราะมันมีเรื่องระบบส่งกำลัง (ต้องเปลี่ยนเกียร์ที่รอบเท่าไหร่ จะได้ประสิทธิภาพสูงสุด, สับเกียร์เร็วแค่ไหน ฯลฯ)

พอยิ่งเป็นสนามแข่งที่มีเรื่องการเข้าโค้ง การแซง สภาพถนน จังหวะแก้ปัญหาเฉพาะหน้า ฯลฯ เพิ่มเข้าไปอีก..

พวกนี้แหละฮะจะเป็นตัวตัดสินว่า ใครขับรถเก่งกว่ากัน

ถอยเข้าซองได้โดยไม่เกิน3เกียร์

การอ่านไลน์ การตัดสินใจ ปฏิกริยาตอบสนอง การอ่านจังหวะ การวางแผน etc เอาจริงๆผมว่าพวกนักแข่งรถนี่ต้องฝึกและมีประสพการณ์เยอะเลยครับกว่าจะเก่ง

ไรเดอร์ส่งอาหาร

คำสอนแบบบ้านผมเป๊ะๆเลย

ถ้าวัดแบบไม่ใช่นักกีฬา ขับรถเก่งสำหรับผมหมายถึง

- ใน กทม. รู้จักเส้นทางดี ถึงที่หมายเร็ว ปลอดภัย และเลี่ยงรถติดได้ดี
- ออก ตจว. เส้นทางไกลขับรู้กำลังรถ รู้จักพักรถ รู้จักวางแผนเตรียมตัวเช็คสภาพ
- ขึ้นเขาลงห้วยไม่หวั่นแม้จะดอยไหนๆ ก็สบายๆ เถิน อ่างขาง อินทนนท์ ทับเบิกสายเก่า แม่ฟ้าหลวง ไปได้หมด

ถ้าจะยกตัวอย่างคือพวกคนขับรถตู้เช่าพาเที่ยวนิสัยดีๆ ใจเย็นๆ รู้จักรถตัวเอง รู้จักวางแผนและเตรียมตัว ย้ำนะ นิสัยดีๆ มีคนเหล่านี้อยู่หลังพวงมาลัยโคตรสบาย

F1 นี่แรง G ระดับ 6G เลยนะ
เทียบกับเครืองบินรบมีแรง G อยู่ในระดับ 9-12G

แล้วต้องขับแบบนั้น 50-60 รอบ ความเร็ว 200-300 เป็นชั่วโมงๆ
ถ้าร่างกายไม่แกร่งจริง มีหลับ ไหนจะมีแรงกดดันจากรถคันอื่นอีก
พลาดหลุดโค้งนิดเดียวนี่ความเป็นความตายเลย

ล่าสุดก็ Grosjean ถ้าไม่มีสติไปสวรรค์แล้ว

น่าจะการตัดสินใจครับ กับสกิล การควบคุมรถครับ พวกนี้จะสกิลการเหยียบ การยก ปลายเท้า ส้น คือโหดมาก
(เคยนั่งซูบารุอิม ของรุ่นน้องที่เป้นนักแข่งรถคนนึง ลงดอย ประมาณ10นาที ผมนั่งตัวเกร็งจิกเบาะเหงื่อสั่นครึ่งทางคือมันไวมากๆ การเข้าโค้ง หรือจังหวะที่มีสิ่งกีดขวางข้างหน้า หรือจังหวะจะแซง เค้าไม่มีมาเหยียบเบรกตกใจเหมือนเราเลย ผมคิดว่าตัวเองจะตายละ ตอนพุ่งเข้าหาราวกั้นโค้ง เหลืออีกไม่กี่เมตร ผมตะโกนร้องลั่นยังกะตุ้ด พอลืมตาอีกที อ้าว มันโค้งผ่านชิวๆเลย)

ชาวบ้าน - ไม่โดนอุบัติเหตุทางรถจนพิการ/ตาย/ล่มจม

นักแข่ง - ไม่รู้

พ่อผมสอนตลอดครับคนขับรถเก่งคือขับแล้วคนนั่งต้องไม่กลัว ซึ่งผมไม่เคยทำได้เลย กับขับให้นิ่มๆไม่เคยทำได้ซักทีครับ T_T

ถ้านักแข่งก็คงเป็นคนที่ได้แชมป์ล่ะ
แต่ถ้าเป็นคนปกติอย่างๆเรานี่ผมให้คนที่ขับแล้วทำให้คนนั่งไม่กังวลอะไรเลย ขับนิ่ม เบรกนิ่ม เลือกใช้ความเร็วได้ดี ไม่ช้าไป ไม่เร็วไป