ผมเรียนสายวิทย์-คณิต เพราะที่บ้านบอกให้เรียน มุมผมมองว่า มันก็เป็นผลดีตอนไปยื่นคะแนนหรือสอบได้ทุกคณะทุกสาขา แต่ถ้าเป็นสายศิลป์จะจำกัดกว่า

ผมชอบภาษา ท่องเที่ยว แต่เรียนสายวิทยาศาสตร์

สู้ๆครับ หาความสุข ในแนวทางกรทำงานของตัวเองให้ได้

ไม่อยากเรียนสักสายอะครับ

แต่แผนการเรียนในสายนี้มันเอื้อต่ออนาคตที่สุดละ เลยต้องพยายามมาเรียน

เรียนสายวิทย์
ที่เรียนเพราะชอบคณิตศาสตร์+ยังไม่รู้ชัดเจนว่าจะไปทางสายไหนในอนาคตเลยเลือกเพลย์เซฟไว้ก่อน
แต่ทางสายวิทย์ไม่ชอบเลยนะ แต่ก็แค่พอเอาตัวรอดมาได้
จบมาก็ไปสายคณิต+คอมต่อ

ตอนปัจจุบันก็คงเรียกว่าทำงานในสายที่มีความเป็นคณิตศาสตร์บ้าง โดยรวมก็โอเค

สายเมเนจเมนท์น่าจะเหมาะกับท่านนะครับผมว่า ใช้วิศวะเป็นพื้นฐานหลักแล้วก็ใช้ความครีเอท เซนส์ บริหารจัดการเข้ามา งานแนวนี้สนุกครับสนุกกว่าวิศวะเพียวๆเยอะ

อยากเรียนวิทย์ คณิต แต่สอบต่อไม่ผ่าน เลยได้เรียน ศิลป์แทน

เด็ก ที่ผลการเรียนดี และยังไม่ได้มีฝันชัดเจนมาก

เพื่อนผมส่วนใหญ่ไป วิทย์-คณิต เกือบหมด เหตุผลเดียว คือตัวเลือกเยอะ

พอเข้ามหาลัย เข้่าไปคณสายศิลป์ เพื่อนส่วนใหญ่ 60-70% เรียนวิทย์ คณิต หมดเลย

เคยอยากเรียนทันตะ แต่พอมา ม4 ชีวะได้ 1 เกือบตลอด เลย สุดท้ายไปเรียนวิดวะ
ใจจริงๆอยากเรียนภาษามากกว่า

ค พื้น เพิ่ม
ฟิสิกส์ เคมี

ผม เกรด 0 เกรด 1 ทุกปีครับ

555+

มี ชีวะทีไ่ด้ 2 ขึ้นตลอด

แต่เพื่อนดีครับ เป็นสังคมดีๆ เหมือนเรียนวิทย์เอาสังคม

ต้องดูหลายอย่างนะผมว่า

คือ1.สภาพแวดล้อมเป็นอย่างไร

โรงเรียนผมเด็กไม่ได้เทพมาก เพราะงั้นด้วยสภาพแวดล้อมคือ สายวิทย์=คนแบบยังอยากเรียนอยู่หน่อยๆ ส่วนสายศิลป์คือ เกๆหน่อย หายทั้งห้องใครมาโดน+พาไปตีกะคนอื่น+มาเรียนโดนสั่งให้ไปเตะบอลไรงี้(ผมชอบนะ แต่ก็สงสารคนไม่อยากเตะ อยากเรียนเหมือนกัน555) หรือถ้าเข้าห้องก็ป่วนจนครูสอนไม่ได้ ร้องรำทำเพลงเล่นกีต้าร์ เพราะงั้นด้วยสภาพนี้ ถ้ายังอยากเรียนอยู่เหมือนถูกบังคับให้ไปสายวิทย์แหละ

จริงๆคืออยู่ที่คนแหละ แต่สภาพแวดล้อมมันไม่เอื้อจริงๆ ต้องใช้ความพยายามมากหน่อย แต่ถ้าอยู่สายวิทย์เหมือนมันดันๆลากๆกันเรียนอยู่บ้าง

แต่ถ้าโรงเรียนดีๆ ทุกห้องตั้งใจเรียน แค่ไปตามความชอบตรงนี้ก็ไม่ใช่ปัญหา

ไม่รู้สมัยนี้โรงเรียนดีขึ้นแค่ไหนแล้วนะ เรื่องเด็กตีกันก็ไม่เห็นแล้ว (ขาสั้น) คิดว่ายุคสมัยคงเปลี่ยนไปแล้วแหละ แชทจีบสาว เล่นไอจี น่าจะเพลินกว่า555

2. จบประเด็นสภาพแวดล้อมไป มองถึงความชอบ ถ้าความชอบชัด รู้ว่าตัวเองเป็นอะไร ก็เรียนสายศิลป์ได้นะ แต่ถ้าไม่รู้เลยว่าตัวเองจะเป็นอะไร ชอบอะไร (แค่ ม3เอง) ผมก็อยากให้ไปวิทย์ก่อนนะ มันได้ทุกแนว แต่ศิลป์ได้แค่ศิลป์ ละผมก็มองว่ามันก็อาจจะฝึกความพยายามความอดทนนะ ชีวิตมันหนีไม่ได้อ่ะ ต้องทำเรื่องไม่ชอบเรื่องไม่ถนัดบ้าง ละด้วยเรื่องการเรียน(ถ้าไม่มีภาระอย่างอื่น) ผมว่าเกรด 3 อ่ะ มันได้มาได้ด้วยความพยายามได้นะ ในระดับ ม ปลาย เกรด1=ได้อยู่แล้ว ตกก้ซ่อมๆๆๆ เกรด2=สอบตกหมด แต่งานต่างๆขวนขวายทำดี ส่งตรงเวลา เกรด3=งานต่างๆทำส่งตรงเวลาหมด หนังสือตั้งใจอ่านไปสอบหน่อย ส่วนเกรด4 อาจจะมองเรื่องของสมอง ความพยายาม ต้นทุนด้านอื่นๆก็แล้วแต่ (แต่ถ้ามองย้อนไปผมก็ยังเชื่อว่าความพยายามทำให้เกรด 4 ได้นะ แต่ไม่เป็นไร ละไว้ก็ได้)

สรุปไม่รู้พิมรุ้เรื่องไหม สำหรับน้องๆ ม3 ถ้ารู้ความสามารถแน่ชัด + สภาพแวดล้อมโรงเรียนคุณดี ผมก็แนะนำให้เลือกในสิ่งที่ชอบนะ ก็คือสายศิลป์ก้ได้แหละ

แต่ถ้า ตวามชอบความสามารถยังมึนๆ หรือ สภาพแวดล้อมโรงเรียนมันไม่เอื้อ ผมแนะนำให้ไปวิทย์นะ มันไม่ได้เหลือบ่ากว่าแรงขนาดนั้น คือมันทรมานแหละ อ่านเลขไม่เข้าหัว วิทย์ไม่เข้าหัว แต่ผมเชื่อว่าความพยายามมันทำได้เกรด 2.5-3 เนี่ย ละมันก็เป็นการฝึกคุณอ่ะ ฝึกให้คุณมีวินัย มีการหาความรู้ มีความอดทน แต่ถ้ามีภาระเรื่องทางบ้านไรงี้ด้วยก็อีกเคส

ผมครับเรียนวิทย์-คณิต ตอนนี้ทำงานศิลปะแทบไม่ได้ใช้ที่เรียนมาก่อนหน้านั้น

เรียนสายวิทย์คณิต เพราะคิดว่าจะหนีภาษาอังกฤษ

ชอบภาษาแต่เรียนวิทคณิต จบวิศวะ

ทุกวันนี้ค่อยไปเรียนภาษาเพิ่มเอา ไม่มีคำว่าสายหากต้องการ

ยกเว้นตอนนี้สมองเริ่มตีกัน ลงเรียนหลายภาษาจัด

จบด้วยวิทย์คณิต เกรด 1 - 2 หมดเลย นับไหมครับ