ถ้าเป็นสีน้ำตาลๆกินอยู่ แต่ถ้าดำไหม้นี่ไม่กิน มะเร็งแถมขมอีก

ที่ผมเข้าใจนะ คั่วไก่ใช้เวลาในการผัดเส้นมากกว่าผัดซีอิ้ว เส้นจะหอมกะทะมากกว่า หลายร้านเส้นจะออกมาเกือบจะกรอบเลย แล้วรสชาติก้จะไม่ได้เน้นซีอิ้วเหมือนผัดซีอิ้ว เพราะส่วนมากจะทานคู่กับซอสพริก

เห็นอะไรขายดีก็ขายตามกัน

ชอบร้านเจ๊เค้งเหมือนกันครับ ไปทีไปโดนตลอด 55

เจ๊เค็งอีกเสียงครับ แต่ก่อนบ้านอยู่แถวนั้น กินตลอด ไม่เคยเบื่อ

ผัดซีอี๊วใส่ซีอิ้วดำใส่ผัก
คั่วไก่ไม่ใส่ผักไม่ใส่ซีรอิ้ว

5555ผมก็แยกแทบไม่ออกนะ

ตอบคำถาม จขม. ว่าทำไมแถวนั้นร้านคั่วไก่เยอะ
แล้วก็รสชาติคล้ายๆกัน

คือเดิมมันมีร้านคั่วไก่อยู่ร้านนึงอยู่ปากซอยยุคล2
เจ้าของร้านคือพ่อน้องแอน คั่วไก่ เจ้าดังนั่นแหละ
ต่อมาพ่อน้องแอนเสีย น้องแอนยังเด็กๆอยู่ ร้านเลยปิดไป

นายฮ้งที่เป็นพ่อครัวเลยไป เช่าที่เปิดร้านอยู่ข้างในซอย

ส่วนร้านเดิมที่เคยให้ร้านของพ่อน้องแอนเช่า ก็ทำเป็นร้าน
อาหารขายพวกเป็ดซึ่งต่อมาก็กลับมาขายคั่วไก่เหมือนกัน
แต่มีคั่วเป็ดขายด้วย

ส่วนน้องแอนพอโตขึ้นก็กลับมาเปิดร้านคั่วไก่ เหมือนกัน
เปิดร้านอยู่ใกล้ๆ ที่เดิมนั่นแหละ

จึงทำให้แถวนั้นเป็นดง คั่วไก่ ถึงทุกวันนี้

*ร้านที่วัชรพลที่เคลมว่า เป็นต้นตำหรับก็คือสาขาของนายฮ้ง

ปล. คือผมเคยมีคำถามเหมือน จขม. นี่แหละเลยเคยหาข้อมูลมา

มีร้านญาติของคั่วไก่แอน มาเปิดตรงราชพฤกษ์ด้วยนะ ชื่อ คั่วไก่นายตรี
เห็นว่าเป็นญาติ แล้วเป็นมือคั่วอยู่ร้านแอนมาก่อน

เจ้ ทิพย์ อร่อยสุด ครับ


บ้านผมอยู่ในซอย ที่ขาย 3 ร้านครับ 555+

นายตรีอร่อยครับ ร้านอยู่ริมถนนเลย ที่นั่งเล็กๆ แคบๆ แต่เป็นห้องแอร์นะ

ผัดซีอิ้วใส่ซอสพริกคนจะมอง แต่ถ้าคั่วไก่ใส่ซอสพริกเรื่องปกติครับ

ผมกินสาขาวัชรพลมานาน(เพราะอยู่ใกล้กับออฟฟิตเก่า) เพิ่งรู้ว่าลูกแกเป็นคนเปิด นึกว่ามาทำต่อแทนซ้อ(เห็นแกสั่งการ เลยนึกว่าเป็นเจ้าของ)

จะว่าไปผมไม่ได้กลับไปร้านที่วัชรพลมาเกือบ2ปีตั้งแต่โควิตระบาดต้นปีที่แล้ว ไว้ต้องหาโอกาสไปกินบ้าง

เด็กเทพศิรินทร์แบบผม เจ๊เค็งเจ๊งิ้มเท่านั้นครับ กินจนจำกันได้ 6 ปี 5555555