ปี 1 คือ The Best มันตื่นตาตื่นใจไปทุกอย่าง
แล้วตาทุกคนคือเป็นประกายมากๆ

มีอะไรผมสมัครหมดอ่ะ ไม่กลัว ไม่เบื่อ

ผมก็คิดถึงเช่นกัน ชีวิตมันครบรสมากสุข สนุก เศร้า อกหัก อิสระ คือเป็นช่วงที่ผมรู้สึกว่าได้ใช้ชีวิตจริงๆ
พูดได้ว่าชีวิตมหาลัยของผมไม่มีคำว่าเสียดาย ได้ทำอะไรหลายๆอย่างที่ชีวิตนี้อาจจะไม่ได้ทำแล้ว
ละมันก็จะอยู่ในความทรงจำตลอดไปครับ ช่วงเวลาเหล่านั้น

ช่วงมหาลัยเป็นช่วงที่ผมเนื้อหอมสุดๆแต่.....เมียผมเรียนห้องเดียวกับผมด้วยนี่สิคือจบสิ้นกันเลยครับ ชีวิตผมสนุกสุดหลังจากเลิกเรียนมหาหลังจากเรียนไปปีเดียวและเลิกกับเมียนี่แหละเละเทะ

สำหรับผม ช่วงเวลาช่วง ม.ปลาย ถึง มหาวิทยาลัย เป็นช่วงเวลาที่น่าจดจำที่สุดแล้ว ยิ่งช่วงมหาวิทยาลัย อะไรที่ไม่คิดเลยว่าชีวิตจะได้ทำก็ได้ทำ พอนึกย้อนกลับไป ก็อดยิ้ม หัวเราะ ไม่ได้ ไม่รู้ตอนนั้นทำไปได้ยังไง 555555 แม้บางครั้งจะมีข้อจำกัดเรื่องเงินอยู่บ้าง แต่ก็โคตรมีความสุข

ปี 1 คือดีสุดละ

คิดถึงตอนเพื่อนชวน เห้ย ออกป่าววันนี้ ปฎิเสธอย่างบ่อย ตอนนี้แม่งไม่ชวนเลยโว้ย

เราน่าจะอายุเท่าๆกัน

คิดถึงมากๆเหมือนกันครับ

แต่ก็นะ มันผ่านไปแล้ว ตอนนี้ก็พยายามหาความสุขกับปัจจุบัน

สำหรับผมไม่สนุกเลย เสียเวลามาก

ที่สนุกสุดคือตอนม.6

คิดถึงคนที่เคยคบกัน มีความสุขมากๆในตอนนั้น มันเป็นวัยที่มีความหวังมีพลัง ถ้าจะมีพรอะไรสักข้อนึง ผมอยากย้อนเวลากลับไปตอนนั้นจังเลยครับ

ผมโชคดีตรงที่เหมือนได้ ชีวิตมหาลัยสองรอบ
รอบแรกคือ 4 ปีตอนมหาลัย ที่สนุกมากๆ ได้อยู่หอ อิสระสุดๆ
อีก 4 ปีถัดมาคือ ชีวิตการทำงาน ที่ได้ทำบริษัทที่ เด็กใหม่ปีๆนึง เข้าทีร่วมร้อยคน มันเลยแบ่งเป็นรุ่นๆเหมือนมหาลัย แล้วได้กลุ่มเพื่อนที่โคตรสนิท บ้าบอไปด้วยกันเหมือนมหาลัย

ตอนนี้เรยรู้สึกค่อนข้างเต็มอิ่ม

สงสารเด็กรุ่นนี้มากกว่า ที่พลาดความสนุกไปหลายๆอย่างมาก

น้ำตาซึมกับกระทู้นี้เลยครับ ผมหลงรักชีวิตในช่วงเวลานั้นที่สุด เป็นชีวิตที่อิสระและสนุกไปกับมันแบบสุดแกน และคิดว่าชีวิตที่เหลือคงไม่มีทางที่จะมีความรู้สึกและคงไม่มีโอกาสกลับไปทำอะไรแบบนั้นอีกแล้วในชีวิตแน่ๆ เป็นช่วงเวลาทีมีไฟมากที่สุดในชีวิต ทุกๆวันคือสิ่งใหม่ที่ได้พบเจอเป็นช่วงเวลาของชีวิตที่ผลิบานมากที่สุดแล้ว คิดถึงคิดถึงจริงๆ

คิดเหมือนกันครับ ต่อให้ชีวิตเราจะดี มีความสุขมากขึ้นแค่ไหน แต่มันก็ไม่เต็มอิ่มเหมือนตอนมหาลัย ตอนนั้นชีวิตมันเหมือนมีไฟ มีพลัง มีความหวัง และมีอิสระไปพร้อมกัน มันสุดยอดมาก ผมเลยรู้สึกว่าเป็นช่วงที่ชีวิตงอกงามที่สุดแล้ว เวลาผ่านมาก็ 10 กว่าปีแล้ว แต่เหมือนผมจะมูฟออนจากตรงนั้นไม่ได้ ยิ่งเวลาผ่านไปกลับยิ่งคิดถึง