https://youtu.be/ErfICpeHmWQ

ลีกเอเชียใช้ตัวต่างชาติยืนเซนเตอร์มาก ทั้งเซนเตอร์ฟอร์เวริดและเซนเตอร์แบ๊ค บางทีมล่อเซนเตอร์คู่เลยด้วยซ้ำ โอกาสที่กองหน้า Target man หรือพวก complete forward จะเกิดนั้นยากมาก

ดูอย่างเบอร์ 9 หรือกระทั่งเบอร์ 18 ที่เปลี่ยนตัวลงมาของจังโก้ จังหวะโฉบเข้าทำ จังหวะรับบอลจากแนวลึก เฟริสทัชเนียนยังกะตูดเด็ก แล้วโพซิชั่นคือมั่นใจมากว่าเพื่อนจะส่งให้ ทิศทางการมองมีแต่ข้างหลังกับข้างหน้าคือมองว่าผู้รักษาประตูยืนตำแหน่งไหนเป็นส่วนใหญ่ ตัวหนา ชนได้ โมเมนตัมสูง

ถ้าคุณย้อนไปดูเทปเดอะตุ๊ก จะเห็นสไตล์นี้

แต่มาดูกองหน้าเกาหลี คือเหมือนเล่น false 9 มากกว่า มองบอลเปิดไปเปิดมา เดี๋ยวซ้ายเดี๋ยวขวาจนคอเคล็ดละ พอได้บอลต้องรีบจ่าย จังหวะโฉบน้อยมากอยู่หลังกองหลังแทบตลอด สังเกตลูกเปิดจากสุดเส้น

บอกตามตรงเล่นโคตรยากนะ คุณดูระดับโลกสิ ผมเห็นแต่เฟอร์มิโน่ที่เล่นแบบนี้เป็นหลักคนเดียว มันคือต้องวางตั้งแต่บุคลิกกันเลย

แล้วการที่เล่นอแผนกองหน้ากึ่งปีกเข้าทำเป็นหลัก โอเคเป็นแผนที่ทั้งยุโรปใช้กัน แต่อย่าลืมว่าทีมยุโรปส่วนใหญ่ก็จะมีกองหน้าตัวใหญ่หรือตัวที่เก็บบอลได้ดี ฟินิชชิ่งดีๆแต่อาจช้าหน่อย

โอชัวร์ GK จังโก้เท่าที่ผมดูมาจากบอลโลกคราวก่อนและในลีกสเปน ผมว่าเป็น GK สองมิติ คือเป็น Shot stopper ที่ดี แต่ถ้าโดนลูกกดดันจากกองหน้าในระยะใกล้ ลูกโยนเข้าอาศัยการกะระยะกลางอากาศ ผมว่ายังแค่ระดับ B+ หรือกระทั่งลูกหลุดเดี่ยวดวลกันก็ยังไม่ถึงระดับที่ทีมใหญ่จะสนใจจนแตรดสั่น

เพราะฉะนั้น ถ้าเน้นแผนยิงสามคะแนน ใช้ปีกชาร์จ งานนี้คือเสร็จโอชัวร์ แล้วเกาหลีก็ไม่สามารถพลิกแพลงเกมได้เลย ก็อย่างที่ผมเคยบอก กองหน้าเอเชียเรามันกลายสภาพเป็นกองหน้ากึ่งปีกกันหมด ซน เฮืองมินตอนเล่นอยู่เลเวอคูเซ่นก็ใช่ โชคดีที่มาจับคู่กับเคนแล้วเข้าขา ยาวนัดขาดเคนยังได้ลงหน้าเป้า น่าจะเป็น phenomenon ของวงการลูกหนังเอเชียในยุค 2010s ถึง 2020s ได้เลย

ส่วนเซนเตอร์เกาหลี เจอโฉบเจอแผนงูเหลือมเข้าไป แต่ละลูกนี่คือหมดสิทธิ์ ขนาดได้กองกลางสามปอดทั้งรุกทั้งรับช่วย แต่คลาสมันห่างจริง

ผมถึงเคยบอก ใจเด็ดนี่ช่วยลงหน้าเป้าให้เหมือนมุ้ยเถอะ อย่าไปเล่นตำแหน่งอื่นบ่อยนัก muscle memory หรือสกิลที่ควรพัฒนามันหายหมด

สรุปผมว่าเกมนี้เกาเล่นตามแผนแหละแต่หลังขาดสกิลและขาดตัวเปลี่ยนเกมจริงๆ ก็แพ้ไป

จุดอ่อนอย่างนึงของทีมจากเอเชียที่เน้นบอลระบบแบบเจแปนหรือหลีใต้ ผมว่าเขายึดระเบียบในการเล่นมากไปหน่อย จังหวะพลิกแพลงมีน้อยไป พอเจอบอลลาตินจะอเมริกาใต้หรืออเมริกากลางที่ค่อนข้างเน้นความพลิ้วไหว ไหวพริบค่อนข้างดี ถ้าพวกนี้เจาะเข้าทำด้วยความพลิ้วใช้สกิลส่วนตัวกินตัวเข้ามาโซนรับโซนเพรสจากฝั่งเอเชียจะชอบเสียทรง
หลังจากนั้นจะคิดแก้ปัญหาเฉพาะหน้าไม่ค่อยทันเพราะชุดความคิดไม่ยืดหยุ่น

ผมนึกถึงเวลาคนไทยทำงานร่วมกับคนเจแปน ยอมรับเลยการวางแผนเตรียมตัวของพวกเค้านั้นระดับโลกจริงๆ แต่ถ้ามีปัญหาจุกจิกเกิดขึ้นตรงหน้าจะคิดอ่านไม่ค่อยทัน แต่กลายเป็นคนไทยที่ไม่ค่อยวางแผนอะไรหรือวางแผนไม่ค่อยเก่งกลับแก้ปัญหาถูๆไถๆให้มันผ่านไปแก้ผ้าเอาหน้ารอดกันไปได้ถึงมันจะไม่ได้สวยหรูแต่ก็รอดตัวไปฉิวเฉียด อะไรทำนองนี้ จากประสพกามสังเกตุบอลฝั่งเอเชียมานาน ถ้าเจอบอลระบบด้วยกันค่อนข้างวัดกันได้ แต่ถ้าเจอบอลเน้นความพลิ้วส่วนมากจะหืดจับถ้าแพ้ก็แพ้ไปเลยแต่ถ้าชนะก็ค่อนข้างเหนื่อย คหสตยสตน ล้วนๆ

ดีนะโควต้าต่างชาติมีจำกัดถ้าไม่มีไม่อยากจะคิดเลย
แค่นี้หลังกะบหน้าบราซิลในลีกบ้านเราก็ทำให้เห็นเเล้วว่า กลางทีมชาติเราล้นขนาดไหนในตอนนี้

แนวรับเกาหลีใต้แทบไม่เห็นในเวทียุโรปเลย ขนาดคิมจินซูแบ๊คซ้ายตัวเก่งของชุนบุคตอนปล่อยไปให้ทีมตะวันออกกลางก็เบียดตัวจริงไม่ได้ ต่างจากนักเตะญี่ปุ่นได้ไปเล่นยุโรปกันหมดทุกตำแหน่ง แล้ว ขนาดผู้รักษาประตูก็เคยมี

จุดอ่อนอย่างนึงของทีมจากเอเชียที่เน้นบอลระบบแบบเจแปนหรือหลีใต้ ผมว่าเขายึดระเบียบในการเล่นมากไปหน่อย จังหวะพลิกแพลงมีน้อยไป พอเจอบอลลาตินจะอเมริกาใต้หรืออเมริกากลางที่ค่อนข้างเน้นความพลิ้วไหว ไหวพริบค่อนข้างดี ถ้าพวกนี้เจาะเข้าทำด้วยความพลิ้วใช้สกิลส่วนตัวกินตัวเข้ามาโซนรับโซนเพรสจากฝั่งเอเชียจะชอบเสียทรง
หลังจากนั้นจะคิดแก้ปัญหาเฉพาะหน้าไม่ค่อยทันเพราะชุดความคิดไม่ยืดหยุ่น

ผมนึกถึงเวลาคนไทยทำงานร่วมกับคนเจแปน ยอมรับเลยการวางแผนเตรียมตัวของพวกเค้านั้นระดับโลกจริงๆ แต่ถ้ามีปัญหาจุกจิกเกิดขึ้นตรงหน้าจะคิดอ่านไม่ค่อยทัน แต่กลายเป็นคนไทยที่ไม่ค่อยวางแผนอะไรหรือวางแผนไม่ค่อยเก่งกลับแก้ปัญหาถูๆไถๆให้มันผ่านไปแก้ผ้าเอาหน้ารอดกันไปได้ถึงมันจะไม่ได้สวยหรูแต่ก็รอดตัวไปฉิวเฉียด อะไรทำนองนี้ จากประสพกามสังเกตุบอลฝั่งเอเชียมานาน ถ้าเจอบอลระบบด้วยกันค่อนข้างวัดกันได้ แต่ถ้าเจอบอลเน้นความพลิ้วส่วนมากจะหืดจับถ้าแพ้ก็แพ้ไปเลยแต่ถ้าชนะก็ค่อนข้างเหนื่อย คหสตยสตน ล้วนๆ

นั่นสิครับ หลังเกาหลีไม่มีดังเลย ทั้งๆที่ในเอเชียตะวันออกร่างกายคนเกาหลีนี่คือแข็งแกร่งที่สุดแล้ว

ถูกต้องที่สุดครับ เค้าเรียกว่า บอลหุ่นยนต์

เพื่อนผมคนนึงไปอยู่ญี่ปุ่น ไปเป็นล่าม เฮ้อ นักเตะญี่ปุ่นแม่งเก่งแม่งเทพทุกคน

อยากจะด่ามันเหมือนกัน ว่ามึงเวอร์ไปไหม ทั้งๆที่จริงๆ นักเตะยุ่นก็ไม่ได้เท่าไหร่เลย

แต่เม็กซิโกทีมนี้เพิ่งแพ้ญี่ปุ่นไปในรอบแรกนะครับ แบบรูปเกมโดยรวมสู้ญี่ปุ่นไม่ได้ด้วย ประตูที่ตีไข่แตกก็มาจากโกล์ญี่ปุ่นเหวอเอง

ผมยังไม่ดู เดี๋ยวขอตามไปดูอีกทีครับ

อยู่ที่วันนั้นใครจะเล่นดีกว่ากัน เพราะทีมนี้ก็โดนญี่ปุ่นอัดมา
เกาหลีและญี่ปุ่นเจอกับทีมอย่างเม็กซิโกออกได้สามหน้า ไม่หมูเหมือนเมื่อก่อนแล้ว

จริงหรอครับ ที่ว่านักเตะญี่ปุ่นไม่เท่าไหร่

คิดว่าบอลระบบนี้หล่ะถูกต้องที่สุดเเล้ว เเต่เหมือนที่หลายท่านบอกมักเเพ้บอลเทคนิคสูงนั้นก็จริง เเต่ถ้าไม่มีระบบนี้มันจะเเพ้เละเเพ้บ่อยกว่านี้เเน่นอน เเล้วลองคิดต่อว่าถ้าวันหนึ่งฝั่งเอเชียมีเทคนิคส่วนตัวที่ดีเท่าทีมกลุ่มนี้เเต่ยังมีระบบที่ดีแบบนี้อยู่จะดีขนาดไหน เเล้วให้เตะอีกนัดผมว่าเม็กซิโก้ไม่ชนะเเบบนี้หรอกวันนั้นยิงกันเเต่ละลูกอย่างสวย

ผมว่ามันตอบโจทย์นะ คือสรีระทางทวีปเราค่อนข้างเล็กและบาง ทักษะส่วนตัวก็ยังสู้ไม่ได้ ก็ต้องใช้ระบบเข้ามาช่วย คือทำทั้งทีมวิ่งทั้งทีม เพลส แกะเพลส คือย่างยกพวกตีกันกับคนเป็นมวยแถมตัวใหญ่กว่าแถมไม่ช้าอีกทั้งยังฟิตด้วย ตัวๆไม่ไหวก็ใช้พวกช่วยบางทีใช้พวกแล้วก็ยังโดนจนน่วม ก็กลับไปฝึกไปฟิตมาใหม่ซึ่งมันก็พอเห็นทางชนะได้ อยู่ที่ว่าจะใช้กลยุทธ์ใหนมาช่วยเท่านั้นเอง ยิ่งหลังสรีระเราเริ่มดีขึ้นมันก็ง่ายขึ้นกว่าเดิมมาก
กลับมามองที่บอลไทย บางทีก็งงเหมือนกัน เหมือนเรากำลังยืนงงในดงตรีนอยู่ตอนนี้ เราฝากความหวังในตัวที่อยู่นอกมากเกินไป ซึ่งเขาเป็นชนกลุ่มน้อย(มากๆ)แต่นักเตะในลีคเราทั้งที่มีจำนวนมากแต่ก็อย่างที่รู้ๆกัน

ไม่ค่อยเห็นด้วยทั้งหมดครับ ญี่ปุ่น คือตัวอย่าง สมัยก่อน ญี่ปุ่นเป็นชาติที่ยกย่องประเทศบราซิลในการเล่นฟุตบอลในระดับสูง ทัศนคติการเล่นฟุตบอล บราซิลคือพระเจ้า แม้แต่ในการ์ตูนยังยกย่องบราซิล การสร้างทีมของญี่ปุ่น จะถอดแบบจากบราซิลมาทั้งหมด ตั้งแต่ปี 1980 แต่พบว่าศักยภาพของผู้เล่นญี่ปุ่นมันไม่ได้คุณภาพแบบบราซิล ทั้งสรีระ ทักษะเฉพาะตัว รวมไปถึง พรสวรรค์การเล่นฟุตบอล
จนมาถึงยุคที่ ฟิลิปป์ ทรุสซิเยร์ เข้ามาทำทีมชาติญี่ปุ่น ญี่ปุ่นก็มีพัฒนาการเรื่องของการเล่นฟุตบอล โดยมีโครงสร้างเป็นการ เล่นอย่างมีระเบียบแบบแผนในแบบปัจจุบันตามสไตล์ญี่ปุ่น มีดึงช้าบ้างเร็วบ้าง

ซึ่งจะแตกต่างจากเกาหลีใต้ ตัวผู้เล่นเกาหลีใต้จะตัวสูงใหญ่กว่า เวลาเล่นจะวิ่งขี้แตกตลอด 90 นาที เป็นแพทเทิร์นเดียวกัน มีเท่าไหร่ใส่เต็มแม็ก

ถ้า 2 ประเทศนี้ผมชอบสไตล์ญี่ปุ่นมากกว่า

ยังไงก็ต้องอยู่ภายใต้ระบบ ดูง่ายๆเลยอังกฤษในยูโร ระบบโคตรเข้ม
แต่พอเป็นสเตอริ่งจะเปลี่ยนไปเล่นอีกแบบแทน แต่นั่นก็คือระบบมัน
วางมาให้ทำแบบนั้นได้ ไม่ใช่ใครอยากทำก็ทำ

จริงครับ สร้างการ์ตูนซึบาสะมา เพ้อเจ้อว่าตัวเองจะเป็นแชมป์โลก

แต่ก็ไม่เคยได้เข้าใกล้รอบลึกๆด้วยซ้ำ คากาวะอีกคน ตอนป๋าซื้อมา ผมไม่อยากได้เลย

อันที่จริงอยากให้ป๋าไปขุดแอนดี้ โคลกลับมาเล่น มากกว่าได้คากาวะอีกครับ

ส่วนพวกเด็กไทย ที่บ้าญี่ปุ่นก็อวยฟุตบอลชาตินี้สุดๆ ทำอย่างกับญี่ปุ่นเป็นเยอรมันยังไงยังงั้น

ผมดูยุ่นเล่นแบบเต็มเกมมาหลายนัด บอลช้าา เคาะไปเคาะมา ถูกปลูกฝังมาให้เล่นเป็นระบบ แพทเทริ์นเดียวกัน

ไร้จินตนาการ ไร้ความคิดสร้างสรรค์ รูปแบบน่าเบื่อ ก็เลยได้แค่นี้แหละ