อะไรเป็นจุดเปลี่ยนที่ทำให้กินเผ็ดได้ครับ

ของผม เริ่มมาจากตอนเข้าปี 1 มหาลัยครับ

ตอนนั้นอยากได้กีตาร์ แต่ไม่อยากขอตังค์แม่ เลยจะเก็บเงินเอง

วิธีของผมคือ กินแต่อาหารเผ็ดครับ อย่างผัดกะเพรานี่เป็นหลักเลย

สาเหตุที่ทำให้ต้องกินเผ็ด เพราะรู้สึกว่าพอเรากินเผ็ดเราจะแสบลิ้น

ทำให้เราไม่อยากกินอะไรต่ออีก

วันนึงก็เลยกินแต่ข้าวกับน้ำเปล่าครับ เลยเหลือตังค์มาซื้อกีต้าร์ได้สำเร็จ

แรกๆนี่ทรมานมากครับ กินไม่ค่อยหมดด้วย

แต่พอกินบ่อยๆเข้า วันนึงก็เลยกินเผ็ดได้แล้วครับ

โดนส้มตำไปตอนเด็ก กินเผ็ดได้เลย

ตอนเด็กพอกินได้ แต่ไม่ได้โหดเท่าปัจจุบัน

ปัจจุบัน ช่วงนึงกินยำทุกวันกินจนชินรสเผ็ด

จากนั้นกินอะไรก็ต้องให้เผ็ดสุดๆ

จู่ๆ มันก็ชอบเอง

เมื่อก่อนกินเผ็ดได้นะ แต่แบบไม่ใช่เผ็ดทุกอย่าง คือสมมติลาบ น้ำตก ต้มยำ เผ็ดได้

แต่จะให้มาปรุงแบบก๋วยเตี๋ยวน้ำใส ข้าวผัด เผ็ดๆ ไรงี้ ไม่กิน

แต่ช่วงหลังๆ รู้สึกมันอยากกินเผ็ดทุกอย่าง กะเพรา ข้าวผัด ก็ต้องตักพริกใส่เพิ่มเยอะๆ ก๋วยเคี๋ยวทุกชนิดต้องปรุงให้เผ็ด ลาบ น้ำตกนี่ใส่พริกป่นที 4-5 ช้อน ยิ่งเผ็ดยิ่งสะใจไงไม่รู้

จากไม่กินเผ็ดเลยตอนประถม

แล้วอยากลองตอนขึ้น ม.ต้นมั้ง ห้าวสั่งผัดขี้เมาทะเลรู้เรื่อง 5555

ทุกวันนี้ก็กินได้แค่ระดับ 3-4.5/10

ตอนเด็กผมมกินเผ็ดไม่ได้เลย ขนาดสั่งส้มตำต้องบอกแม่ค้าล้างครกก่อน ไม่ให้เศษพริกติด

วันนึงกินข้าวคลุกกะปิ แล้วได้กลิ่นพริกแห้งทอด มันหอมมากเลยลองกิน ก็เผ็ดแต่อร่อยก็ทนกิน
หลังจากนั้นก็กินเผ็ดมาได้เรื่อยๆ แต่จะปวดท้องหลังมื้อนั้น

เจอพลังหมาล่าไปกินเผ็ดได้เยอะขึ้นครับ

ผมกินเผ็ดได้แต่เด็กเลยรู้สึกว่ามันอร่อย

ทั้งๆที่บ้านผมนี่ไม่มีใครกินเผ็ดเลย

ตั้งแต่เด็กจนเรียนจบป.ตรี ลิ้นเหมือนเด็กอนุบาลมาตลอด

กินน้ำพริกกะปิก็เผ็ด แกงแพนงเผ็ดแค่กลางๆก็แสบลิ้นจนกินไม่ได้

ไปกินส้มตำกับเพื่อนทีไรน้ำหูน้ำตาไหลเผ็ดจนหูอื้อไปหมด

แต่พอเข้าวัยทำงานได้ซักพัก วันนั้นกลับมาถึงที่พักซื้อแหนมทอดมากิน

กับเบียร์ ตอนนั้นมีอาการเมาเบียร์นิดๆ จำได้ว่าเอาพริกขี้หนูมาเคี้ยวกร้วมๆเฉยเลย

กินพริกไป 7-8 เม็ดได้ ตื่นเช้ามาหายเมารู้สึกแสบๆตอนฉี่ พอมาเก็บจานกับแกล้ม

ที่นั่งกินเมื่อคืนก่อน ปรากฎว่าเจอขั้วพริกเป็นก้านๆในจาน 7-8 ก้านจริงๆ

ทั้งงงทั้งตกใจว่าตรูกินพริกได้ไงว่ะ ลิ้นทารกมาตลอด เย็นวันนั้นเลยแวะซื้อแหนมตอนเลิกงาน

มากินดูอีกรอบขอพริกมาด้วยเยอะๆ รอบนี้ไม่เมา ลองกัดแหนมคำนึงแล้วกัดพริกตามคำนึง

ปรากฎว่าเผ็ดแฮะ แต่เผ็ดแบบพอทนสบายๆไม่ได้ระบมลิ้นจนหูอื้อเหมือนสมัยก่อน

ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมาเลยกลายเป็นคนกินเผ็ดจนถึงเผ็ดจัดๆได้แบบงงๆตัวเอง

แต่ผมสันนิษฐานเองมีอยู่ทฤษฎีนึงที่เข้าเค้านั่นคือช่วงเรียนจบทำงานใหม่ๆ

ผมไปหาหมอฟันบ่อยมาก ไปขูดหินปูน อุดฟัน หมอฟันเลยแนะนำให้ใช้ที่ขูดลิ้น

ลดการสะสมคราบอาหาร แต่ผมเลือกใช้วิธีซื้อแปรงอ่อนๆมาแปรงลิ้นแทนที่ขูดลิ้น

สงสัยเป็นผลจากการแปรงลิ้นอยู่ครึ่งปี ลิ้นมันเลยด้านชามั้ง ทฤษฎีนี้อาจจะมั่วก็ได้

แต่ทุกวันนี้ผมกินเผ็ดได้ระดับ 10 หัวกะโหลกเลย ลิ้นรับเผ็ดไหวนะแต่กระเพราะรับไม่ไหว

ปี 1 เห็นเพื่อนทุกคนกินพริกน้ำปลาได้ก็แปลกใจ
ทำไมเรากินไม่ได้
เลยหัดกิน ค่อยเพิ่มจำนวนชิ้นของพริก
จนทุกวันนี้กินได้แบบโคตรเผ็ดโหดๆ
แกงใต้ ส้มตำปากเบิร์น ก็มาเหอะ

แต่เกือบตายเพราะผงพริก mogura
เพื่อนฝรั่งให้ชิม มันเผ็ดแบบแน่นหน้าออกหายใจไม่ออกทันที ที่เข้าปาก

ผมอะเด็กกินได้ แต่พอตอนนี้เลข3แล้วเวลากินเผ็ดแล้วร้อนในท้อง อืด มีอาการเหมือนอาหารไม่ย่อยซะงั้น

ไอเดียดีมาก ขอยืมไปใช้นะคับ เพราะทุกวันนี้ก็แทบจะไม่มีจะแดรกละคับ เจอร้าบานนี้เข้าไป กินข้าวคลุกพริกละกัน

เพื่อนกินเผ็ดหมด เวลาไปกิน ลาบ ส้มตำ บลาๆ เลยต้องหัด

กิน พอกินได้ละ ก็กินเผ็ดเลย แต่กินไม่เผ็ดมาก พริก10เม็ด

เด็กๆ ก็กินไม่ได้แล้วเหมือนไปเข้าค่ายอะไรสักอย่างต้องกิน ก็เลยกินเผ็ดได้เลยจนโต แต่พอตอนนี้ เลข 3 กินแล้วจะร้อนท้องครับ บวกกับตอนถ่ายไม่ต้องพูดถึง ก็เลยกลับไปกินไม่ได้อีก

ผมกินได้เพราะไปกินพวกร้านข้าวแกงสมัยมหาลัยบ่อยอะ แกงเผ็ดๆกะทิๆมันน่ากินดี ตอนเด็กๆอยู่บ้านแม่ซื้อแกงมาไม่เคยกินเลย