ผมขออนุญาตแชร์ในความเห็นส่วนตัวนะครับ

1. เป้าหมายเขาห้ามฆ่าสัตว์โดยไม่จำเป็นครับ อาจจะกล่อมเกลาจิตใจให้เรามีเมตตา สงสาร และรู้สึกผิดที่คร่าชีวิตผู้อื่นถ้าคุณยังรู้สึกผิดในการฆ่าสัตว์ การฆ่าคนคุณน่าจะยิ่งกว่า อาจจะลดปัญหาอาชญากรในอีกแง่ครับ แน่นอนไม่ได้ทั้งหมดหรอก

2. ห้ามพูดปด การโกหกมันนำไปสู่ความขัดแย้งและปลายเหตุคือทุกข์ครับ ลองคิดดูถ้าลูกค้ารู้ว่าคุณโกหกเขาย่อมไม่เชื่อใจคุณและอาจจะยกเลิกไม่สั่งของจากคุณซึ่งปลายทางมันคือทุกข์ของคุณ คำสอนมันเลยต้องพ่วงกับการตั้งสติก่อนพูดน่ะครับ เป้าหมายเหมือนเดิม เราสามารถเลือกได้ที่จะไม่ต้องโกหกเขา

ยกตัวอย่างนะครับ ผมต้องการต่อราคา supplier แทนที่จะพูดว่าเจ้า a ลดราคาถูกกว่าคุณ คุณทำมาราคานี้ยังแพงไปซึ่งมันโกหก คุณสามารถพูดในอีกแนวได้ว่า ราคานี้เชื่อว่าเจ้าอื่น สามารถทำได้เหมือนกัน ไหนลองช่วยดูราคาพิเศษให้ผมหน่อย แบบนี้เราก็เลี่ยงการโกหกไปได้แล้วครับ

3. ดื่มสุราเป็นเรื่องการป้องกันการขาดสติ ซึ่งเป็นเป้าหมายหลักของพุทธศาสนา มุมมองผมเองก็ล้วแต่ครับถ้าสติยังคุมได้พอ

ในเรื่องของกิเลส ผมว่าต้องแยกเรื่องครับ กิเลสไม่ใช่แปลว่าท่านต้องไม่ทำอะไรเลยหรือ ไม่อยากได้ พุทธศาสนาสอนให้เราทำงานอย่างเต็มกำลังครับ ไปหาอ่านในอิทธิบาท4 ได้ครับ กิเลสในที่นี้หมายถึงความอยากจนเกินพอดี จนทำให้เป็นทุกข์ครับ ถ้าเราจัดการจิตใจเราให้ไม่คาดหวังเกินกว่าสิ่งที่ควรจะเป็น เราก็สามารถเป็นสุขในปัจจุบันได้ครับ ไม่ต้องเทียบกับใคร เทียบกับความพอใจในสถานะเราเองครับ

ส่วนเรื่องนิพพาน ผมความรู้ไม่พอที่จะอธิบายครับ อันนี้ต้องขออนุญาตว่าไม่สามารถ

ส่วนเรื่องบวชพระนั้น อยากให้นึกว่ามันคือการทดลองเรียนคอร์สไรซักอย่างนึง ถ้าเราสนใจ และตั้งใจอาจจะได้สิ่งที่ดีๆที่สามารถเก็บเกี่ยวในช่วงนั้นได้ ได้มากได้น้อยก็แล้วแต่ความตั้งใจในแ่ละคน เขาไม่ได้บังคับให้คุณบวชแล้วสึกไม่ได้นี่ครับ มันสุดท้แต่คนชอบ มุมมองผมคือคนบวชก็มีวิถีการดำเนินชีวิตแบบนึง ซึ่งก็มีเป้าหมายแตกต่างจากคนไม่บวช เท่านั้นเอง

ที่จริงศีลห้ามันแค่กรอบหยาบๆ ของการใช้ชีวิตแบบคนธรรมดาให้มีความสุขครับ ให้เราเข้าใจจุดประสงค์เบื้องหลังลึกๆ พุทธศาสนาสอนให้เราเดินทางสายกลางคือไม่ตึงไม่หย่อนจนเกินไป ท่านอาจจะไม่ต้องเป๊ะ 100% แต่แค่มันอยู่ใน zone ที่คนพอจะยอมรับได้เราก็สามารถใช้ชีวิตโดยมีความสุข ลดปัญหาที่จะเจอตอนสุดท้ายไปได้หลายเรื่องครับ

ตัวผมไม่ได้นับถือศาสนาพุทธนะ แต่อ่านจากที่คุณโพสต์แล้วผมรู้สึกว่าบางอย่างมันไม่ค่อยเมคเซนส์
ที่คุณยกตัวอย่างเรื่องศีล 5 มา มันควรจะเป็นคำถามว่าคุณคิดว่าสิ่งเหล่านั้นมันถูกต้อง เป็นสิ่งที่ควรจะเป็นเป้าหมายหรืออุดมคติหรือเปล่า
ยกตัวอย่างแบบเดียวกันกับเรื่องอื่น เช่น ทางวิทยาศาสตร์บอกว่าถ้าอยากสุขภาพดีต้อง ออกกำลังกาย กินของที่มีประโยชน์ งดของแปรรูป บลาๆ
ข้อโต้แย้งที่ว่ามันทำยาก ไม่ได้หักล้างความถูกต้องทางวิทยาศาสตร์ตรงนี้

ผมเห็นด้วยเรื่องกิเลส ถ้าศาสนาไม่ตอบโจทย์ในตอนนี้ ก็อาจจะเลือกที่จะไม่ปฏิบัติหรือปฏิบัติบางส่วนก็ได้

ส่วนการนิพพาน ตามหลักคำสอนมันไม่ใช่เรื่องที่คุณ"ต้องการ"หรือไม่ต้องการ มันเป็นเรื่องธรรมชาติ เหมือนแรงโน้มถ่วงที่คุณเลือกไม่ได้ว่าจะถูกดูดหรือไม่ถูดดูด

ส่วนเรื่องบวช มันเป็นเรื่องของจุดประสงค์ที่มันต่างกัน อย่างเรื่องการหาเลี้ยงครอบครัว ภาษี ความเจริญของประเทศมันเป็นเรื่องทางโลก ที่ไม่ใช่จุดประสงค์ของศาสนานี้

ในพุทธสิ่งที่ท่านเป็นคือ ปุถุชน = คนธรรมดา คนผู้มีกิเลส

ส่วนที่พิมมายังไม่ได้เศษเสี้ยวของพุทธแท้เลยมั้ง

เท่าที่อ่านเหมือนคนที่ไม่มีไรยึดมั่นในการใช้ชีวิต
เลยอยากจะหาไขว่ขว้าสิ่งยึดมั่นและศรัทธา

หากไม่สนใจจะยึดมั่นในคำสอนใดๆ
ก็เพียงยึดมั่นถือมั่นในนตัวเองก็พอคนับ

"นิพพาน การเวียนว่ายตายเกิด
ผมไม่ต้องการทั้ง2อย่าง อยากตายแล้วสูญไปเลย"


ที่ท่านต้องการนี่แหละฮะ..ที่เรียกว่า นิพพาน

ผมเป็นอีกคนที่ไม่ได้นับถือศาสนาเช่นกัน (ถ้าไปวัดก็คือไปตามประเพณี เช่นงานศพ หรือญาติผู้ใหญ่ขอให้ไป)

แต่ในทางเดียวกัน ผมก็ชอบหาอ่านหลักคำสอนพวกนี้นะ..โดยคิดว่ามันเป็นปรัชญาอย่างนึง แล้วแต่คนจะตีความ

และปลายทางของหลักคำสอนมันคือ"นิพพาน" ซึ่งไปตรงกับความต้องการผมพอดีอ่ะฮะ..

คิดมาตลอดว่าถ้าจะต้องมีโอกาสได้เลือก..ขอไม่เกิดมาบนโลกนี้ละ ชีวิตนี้ที่เกิดมาแล้ว ขอเป็นชาติสุดท้าย

และวันที่ต้องลาจากโลก (วันตาย) ขอตายแบบไม่ทุกข์ ไม่มีห่วง(เป็นจุดหลักเลยที่ตัดสินใจไม่มีลูก) เหมือนหลับแล้วจอตัดไปเลย

ผมไม่ได้ตัดสินว่าศาสนาพุทธดีหรือไม่ดี แค่ไม่ชอบและไม่เห็นด้วยกับคำสอนบางข้อ ถ้าท่านเห็นว่าผมรู้ไม่จริง ท่านก็ช่วยอธิบายมาว่าอะไรบ้างที่มันไม่จริง

ไม่ได้นับถืออะไรเป็นพิเศษนะครับ แต่ชอบศึกษาศาสนามาก
ผมว่าบางศาสนามีไว้ปกครองคนเหมือนระบอบ การปกครองในปัจจุบันนี้แหละ
แตะต้องอะไรไม่ได้

ผมว่าคนที่แข็งแกร่งพอ ไม่ต้องการศาสนาครับ
สำหรับคนที่จิตใจต้องการที่พึ่งเท่านั้น

จริงๆพิมไว้ยาวมากกกกก แต่ลบไป เพราะไม่รุจะมีคนอ่านมั้ย555 (พิมรอบนี้ก็ยาวอยู่ดี แต่สั้นลงเยอะละ)

เอาเป็นว่าผมอยากให้มองศาสนาเหมือนบทเรียนข้อนึงพอ อันไหนดีหยิบใช้ อันไหนไม่ดีทิ้งไปจบ

รับทุกศาสนา เหมือนอ่านหนังสือทุกเล่ม
ศาสนานี้มี10บท ดี1 แย่9 เอาดี1มาใช้ 9โยนทิ้ง
ศาสนานู้น ดี2 แย่8 เอาดี2 มาใช้ 8โยนทิ้ง

สำหรับผมศรัทธาในพุทธศาสนา แต่ไม่ได้ศรัทธาในพระสงฆ์หรือวัดวา ในปัจจุบัน เพราะเป็นพุทธพาณิชย์ซะเยอะ เช่นเดียวกัน บางอย่างของคริสต์ผมก็รับมาปฏิบัติใช้ เพราะคิดว่าดี แค่นั้นเอง

ใช้สมองตัวเรานี่แหละกลั่นกรอง

ถ้าคุณคิดอย่างที่คุณพิมมันก็จบ คุณก็แค่อ่านตำราเล่มนึงละมองว่า10บทนี้มันแย่ หรือไม่เหมาะกับคุณ ก็เปลี่ยนเล่มซะ แค่นั้นเอง

ส่วนผมคิดว่าหลักบางอย่างมันปรับใช้กับตัวผมได้ ผมก็ปรับใช้แค่นั้นเอง

ศีล5ผมก็มองไม่เห็นว่าจะแย่ตรงไหน (มันมีคำสอนหรือคำสั่งบางอย่างที่อาจจะรู้สึก อีหยังวะ หรือ เป่าหูชัดๆ ซึ่งผมก็ไม่ได้จำหรอกนะ ว่าของพุทธอันไหน หรือของศาสนา ลัทธิไหน) แต่อย่างศีล5 ผมมองว่าถ้าปฏิบัติได้มันก็ดี หรือคนในสังคมปฏิบัติ ได้มันก็ดี

ฆ่าสัตว์>ผมเฉยๆ อะไรที่ควรฆ่าก็ต้องฆ่า เช่น ยุง มด แมลงสาป ไรงี้
ขโมย,ชู้ > ข้าม
สุรา,มึนเมา > เป็นต้นเหตุแห่งปัญหาหลายๆอย่างๆ จริงอยู่ที่หลายคนควบคุมได้ แต่อีกหลายคนควบคุมไม่ได้ ออกกฎกลางๆควรมีไว้ถูกแล้ว
โกหก> อันนี้อยากรู้ว่าคุณโกหกอะไรลูกค้าประจำ คุณภาพ? Process? หรืออะไร แต่ผมมองว่าไม่โกหกน่าจะดีกว่า ส่วนเรื่องwhite lie มันก็มี2มุม แต่ถ้าสังคมไม่โกหกกัน มันก็น่าจะน่าอยู่ขึ้นนะในความคิดผม

ส่วนผมก็ทำไม่ค่อยได้หรอกนะ แต่อย่างที่บอกอยากทำได้และอยากให้คนรอบตัวทำได้ อยากอยู่ในสังคมที่คนนับถือศีล5 มากกว่าไม่นับถือ (แสดงว่ามันก็น่าจะดีกว่าไม่ดีนะ)

กิเลส อันนี้แล้วแต่คน เอาเป็นว่าทำแบบไหนแล้วผลลัพธ์ดี มีความสุข ก็ทำไปละกัน เพราะผมก็ละกิเลสไม่ได้เหมือนกัน แต่คิดเอาเองว่าถ้าละได้ก็คงดี

ขอขยายความ อิทธบาท 4

นิพพานหรือเวียนว่ายตายเกิดอะไรพวกนี้ก็เป็นสิ่งที่บุดด้าพูดขึ้นมา จริงไม่จริงเราไม่รู้หรอก เผลอๆเราก็อาจจะเกิดได้แค่ครั้งเดียวนี่แหละ คนทุกคนสามารถนิพพานได้ตั้งแต่แรก ผมเชื่อแบบนั้น

หลายๆคนยังเข้าใจว่าสิ่งเปลือกปลอมต่างๆคือศาสนาคือคำสอนอยู่เลย แต่ไม่รู้เลยว่าจริงๆตัวแก่นในหลักธรรมคืออะไร

บางท่านไม่ต้องการนิพพาน แต่กลับต้องการดับสูญ ซะอย่างนั้น

จะเข้ามาตอบ เห็นท่านอธิบายไว้ครบละ ตามนี้เลย

ผมนับถือพุทธ จากคำสอน อาจทำได้ไม่ครบทั้งหมดแต่ก็พยายามทำ เพราะเห็นว่ามันดี

ศีล 5 ข้อ ไม่ว่าข้อไหน ถ้าเราทำได้ มันก็ดีกับตัวเรา อย่างที่ท่านว่า ต้องตีจุดประสงค์ให้ออก ว่าทั้ง 5 ข้อคืออะไร จริงคนที่จะรักษาศีล 5 ต้องพ่วงกับ กรรมบท 10 เข้าไปด้วย มันคือส่วนขยายของศีล 5 อีกที

ผมก็ยังคงทำได้ไม่ครบหรอก แต่ก็ทำให้เราระวังความคิด ระวังการพูด จะคิดเรียบเรียงก่อนพูดเสมอ เพื่อเลี่ยงการโกหก พยายามไม่ฆ่าสัตว์โดยไม่จำเป็น แต่ยุงอะไรก็งดยาก อะไรที่เป็นพาหะนำโรค หรือเป็นสัตว์ร้าย ถ้าเข้ามาในบ้านก็ต้องตัดใจทำ ขโมยของผมก็ไม่ขโมยไม่โกงใครอยู่แล้ว เรายังไม่ชอบเวลาโดน แล้วเราจะไปทำกับคนอื่นทำไม ผิดลูกผิดเมียนอกใจคู่ครอง นิสัยส่วนตัวผมก็ไม่ใช่คนแบบนั้นอยู่แล้วข้อนี้เลยสบาย ส่วนเรื่องสุรามึนเมา เคยดื่มจริง แต่หลังจากเรียนจบ ไม่เคยแตะมันอีกเลย เพราะเห็นข้อเสียมันมากกว่าข้อดี โดยเฉพาะทำให้คนขาดสติ และมันจะเป็นตัวนำทำให้เราทำผิดข้ออื่นๆเพิ่มขึ้น ตอนนี้ก็เลิกดื่มมาจะ 20 ปีละ

การนับถือหรือไม่นับถือศาสนาใด มันขึ้นอยู่กับแนวคิดของแต่ละบุคคล แม้ผมจะนับถือพุทธ แต่ผมก็ยอมรับในศาสนาอื่น ทุกศาสนาคำสอนดีๆมีเยอะ อยู่ที่เราเลือกจับเลือกปฏิบัติที่เหมาะกับตัวเรา

ส่วนใครที่ไม่ได้นับถือศาสนาใดๆ ก็ไม่ผิด แค่คุณไม่ละเมิดสิทธิของผู้ใด และไม่ทำให้คนอื่นเดือดร้อน ผมว่าแค่นั้นก็พอแล้วครับ สำหรับเพื่อนมนุษย์ที่อยู่ร่วมสังคมกัน

คุณอาจจะคิดแบบนี้ เพราะวันนี้คุณยังแข็งแรง คุณยังไม่ใกล้ความตาย

แต่คุณลองนึกดูนะ คุณคิดว่านาทีสุดท้ายก่อนคุณจะตายอ่ะ คุณคิดว่าจิตใจคุณจะเป็นยังไงตอนนั้น

คิดว่าตัวเองจะนิ่งสงบมั้ย พร้อมที่จะหลับไปโดยไม่กังวลหรือคาใจอะไรเลยหรือเปล่า

ทุกศาสนา เริ่มต้นด้วยศรัทธาก่อน ถ้าไม่มีศรัทธา ยังไงก็ไปต่อไม่ได้

พุทธ เน้นที่การปฎิบัติ เป็นที่ตั้ง ใครทำคนนั้นได้เห็นเองรู้เองเฉพาะตน
ไม่ใช่อ่านหนังสือแล้วเข้าใจเลย ต้องปฏิบัติเท่านั้น
อ่านฟังศึกษา คิดเอาเอง ไม่ปฏิบัติ ก็เป็นได้แค่นักปราชญ์

ส่วนใหญ่พุทธจะติดกันที่ปฏิบัติ เพราะเป็นสิ่งที่ทำได้ยากถ้าไม่ตั้งใจจริง

ส่วนศีล เป็นเพียงข้อควรละเว้น ไม่ใช่ข้อห้าม ศีลเป็นเพียงส่วนหนึ่งในการปฏิบัติเพื่อให้ถึงธรรม ได้ง่ายขึัน

ทุกศาสนาที่ดี จะสอนให้คนเป็นคนดีรักสงบเป็นที่ตั้ง อันไหนสอนให้ฆ่ากันเบียดเบียนสร้างความเดือดร้อนให้ผู้อื่น
อันนั้นสอนกันมาผิดเพี้ยนจากศาสดาเริ่มแรกแล้ว

จะนับถือหรือไม่นับถือศาสนาก็แล้วแต่พื้นฐานจิตใจของแต่ละคน

ส่วนตัวถือพุทธ แต่ชอบหลักการของซิกซ์มาก สำหรับการนำมาปฏิบัติตัวในสถานะการปัจจุบัน

สังคมไทยนี่เริ่มน่าเป็นห่วงขึ้นทุกที หลังๆ แค่หลักคิดง่ายๆ ก็ยังไม่เข้าใจ ปฏิบัติไม่ได้ แล้วก็บอกว่ามันไม่ดี

ถามจริงๆ ถ้าตัวเองโดนคนโกหกเพื่อผลประโยชน์ โดนลักขโมยของ โดนทำร้ายร่างกายทั้งโดยที่ตั้งใจหรือขาดสติจากการเมาสุรา หรือภรรยามีชู้ นี่จะรู้สึกปกติใช่ไหม ถ้ามีแบบนี้ในสังคมเยอะๆ นี่แย่ล่ะ มันผิดตั้งแต่กระบวนการความคิดที่เชื่อว่าตนเองเป็นคนดี ไม่ทำให้คนอื่นเดือดร้อนแล้ว

ผมมองว่าเรื่องคำสอนศาสนาถือเป็นแนวความคิดที่ดีทั้งนั้นนะ ถ้าทุกศาสนาสอนให้ทุกคนเป็นดี

น่าแปลกใจที่ท่านบอกไม่ชอบในคำสอนเพราะท่าน ทำไม่ได้ และไม่อยากทำ

(ตอนแรกผมเข้ามา นึกว่าจะได้เหตุผลที่ไม่ชอบ ที่ลึกซึ้งกว่านี้สะอีก)

จริง ๆ คนทุกคน ไม่ชอบไม่ปฏิบัติตามศาสนา ก็ไม่เป็นไร แต่ขออย่าไปทำให้ใครเดือดร้อนก็พอ

ไปดืมเหล้า สุรา คุมสติไม่ได้ แต่ก็อย่าไปทำให้ใครเดือดร้อน

เลิกโกหกไม่ได้ แต่ก็อย่าไปทำให้ใครเดือดร้อน

เลิกฆ่าสัตว์ไม่ได้ แต่ก็อย่าไปทำให้ใครเดือดร้อน

หรือถ้าทำทุกอย่างได้ แล้วไม่มีใครเดือดร้อน ผมว่าก็ไม่ต้องคิดมากเรื่องศาสนา จะมีหรือไม่มีก็ได้ สบาย ๆ ใจเราครับ

แต่ถ้าทำแล้วมีคนเดือนร้อนขึ้นมา หรือมีผลกระทบต่อคนอื่น ผมก็เห็นว่า ก็ยังไม่ต้องไปคิดมากเรื่องบาปบุญคุณโทษในทางศาสนา

แต่เอาเวลาไปคิดมากเรื่องคดีความดีกว่า