ส่วนผมนี่จำได้ทุกลูกใครยิงลูกโทษทางไหน เป็นความทรงจำที่โคดดี

เป็นคืนที่ผมมั่นใจมากว่าไม่มีวันลืมความรู้สึกวันนั้นอะ

ตอนมุลเลอร์โหม่งเข้าผมยังไม่สิ้นหวังเลยตอนนั้น จำได้ว่ายังเชื่อมั่นในพวกซีเนียร์อย่างดร็อก แลมพ์ ว่าอาจจะมีทีเด็ดอยู่ แล้วก็มาจริงๆ พอร็อบเบนได้ยิงจุดโทษก็มั่นใจมากว่าเช็คจะเซฟได้ เพราะก่อนนั้นเมสยังยิงไม่เข้า(ชนคานก็เถอะ)และเช็คตอนนั้นคือต้องบอกว่ากำลังมาเลย

แต่พอมายิงจุดโทษละมาต้ายิงไม่เข้าเนี่ย อันนี้เสียวๆละ แต่พอบาเยิร์นยิงไป 3 คนมั้ง เริ่มมาสังเกตุว่าเช็คพุ่งถูกทุกคนเลยนี่หว่า เลยเริ่มมั่นใจมากขึ้นละว่าเดี๋ยวมาแน่ (จำได้อีกว่าพอเห็นลุยซ์ถอยหลายก้าวนี่เสียวบอลข้ามคานอิ๊บอ๊าย )

พอโอลิชยิงไม่เข้า ชไวนี่ยิงไม่เข้า ละคนปิดเราเป็นดร็อกบานี่ค่อนข้างมั่นใจเลยตอนนั้นว่าป๊าดร็อกปิดจ็อบได้

แต่ป๊าดร็อกแกยิงเร็วมาก ก้าวถอยมาก้าวเดียวละยิงเลย เลยไม่ทันได้ลุ้นเท่าไร แต่พอยิงเข้าไปหลากหลายอารมณ์มากทั้งน้ำตาไหล ทั้งดีใจ ทั้งอยากตะโกนดังๆให้ลั่นบ้านแต่ก็ต้องเงียบไว้

เป็นการฉลองแชมป์ที่กร่อยมาก เหมือนทางสนามจะเตรียมมาแต่พุสีแดง

ตอนนั้นยังเรียน น่าจะปี 3 อยู่หอกับเพื่อน ขมิบตูดแทบทั้งเกม ตอนดรอกบาโขกเข้าไปคนเฮลั่นกันทั้งตึก จบเกมนั้นถึงกับหาเบียร์มานั่งชนกับเพื่อนยันเช้า แล้วไปซดเกาเหลาเกี๊ยวก่อนกลับมานอนเป็นตาย

ตอนนั้นแบบตื่นมาดูคนเดียว ตอนโดนยิงคือแบบทำใจแล้ว บ้านเขา แฟนบอลเต็มสนาม โดนโหมอย่างหนัก ดร๊อกบาโหม่งตีเสมอ โดนจุดโทษ เซฟได้ อารมณ์ขึ้นลงสุดๆ พอดร็อกยิงเข้าผมนี่ตะโกนลั่นได้ยินไปแปดซอยน้ำตาไหลเป็นทางเลย พ่อแม่ตกใจตื่นโดนด่าแต่ทำไงได้ก็มันโคตรจะแฮปปี้ จำได้ไม่เคยลืม อยากรู้สึกแบบนั้นอีกครั้งปีนี้ขอนะ

จะบ้าตายได้ทั้งเกม โดนขึงอยู่ฝ่ายเดียวหัวใจจะวาย สุดท้ายน้ำตาไหล

ปีนั้น เชลซี ดวงแชมป์จริงๆ

โดดเลยครับตอนนั้น 555 โคตรลุ้น

แมทที่ลุ้นแบบสุดๆ อารมณ์ดูทีมชาตอิตาลี แต่หลังไม่ได้เหนียวแบบนั้น

ปีนั้นตักตเะทุกคนก็จะสุดท้ายและ หมดปีนั้นไป ทุกคนคงแยกย้ายกันหมดและ

แต่แม่งได้ ดราม่ามาตั้งแต่รอบก่อนรอง มารอบรอง ริบชิงดราม่าซ้อนดราม่า ดราม่าซ้อนอีกชั้น สุดๆจริง

แมทนั้นเป็นอีกแมทที่พี่ตอสทำให้ผมรู้สึกว่าคุ้มแล้วที่ซื้อพี่เขามา จำได้เลยช่วงจะหมดเวลา อยู่ดีๆพี่ตอสแกลากออกริมเส้นคือแบบในใจตอนนั้นแบบจ่ายสิว่ะเวลายิ่งไม่เหลือ สรุปพี่ตอสลากไปโดนสกัดและได้คอนเนอร์ สุดท้ายดร็อกบาก็โหม่งเข้าไป ต้องขอบคุณช่อง7และ3ในตอนนั้นจริงๆ แต่ผมเลือกดูช่อง7นะเพราะปีนั้นน้าวีรศักดิ์แกmemeเยอะจริง ตอนนั้นดูในเน็ตลำบากมากกระตุกโค่ดๆ

ดูคนเดียวไม่สนุกเลย แต่ผมจำปีที่ชิงกับแมนยูได้ดี ตอนเทอรี่เดินไปยิงจุดโทษเพื่อนผมแฟนแมนยูมันเดินปลงไปสูบบุหรี่ตรงระเบียงละ