19 May 2012

ลืมความรู้สึกวันนั้นกันไปรึยังครับ มีความทรงจำอะไรที่ยังนึกถึงกันบ้าง สำหรับผมนะ

- จำได้แม่นเลยว่าเป็นปีสุดท้ายที่ ช่อง 3, 7 ได้ลิขสิทธิ์ถ่ายทอด นัดชิงถ่าย 2 ช่อง เต็มอิ่มมาก เปิดสลับฟังพากย์ไทย 2 เวอร์ชั่นกันเลยทีเดียว

- สตาร์ซอคเกอร์รายสัปดาห์เล่มสุดท้ายที่ซื้อคือปกแชมป์ถ้วยนี้ หลังจากนั้นก็ลาวงการไม่ได้เก็บต่อเลย ไม่รู้ตอนนี้ยังมีขายอยู่ไหม

- ช็อตชูถ้วยจะสวยงามกว่านี้มาก ถ้าโปรถีบโบซิงวาไม่ไปยืนบังแบบนั้น ขนาดแลมพ์แกพยายามเดินเบียดออกมาแล้วนะ

ตอนนั้น ม.4 ต้องไปเข้าค่ายคุณธรรม จำได้ว่ากว่าจะได้มาเปิดไลฟ์สกอร์ก็นาที80กว่าๆ แล้วสมัยนั้นเนตก็ต้องประหยัดเปิดดูเรื่อยๆ ตอนเปิดมานาที 86 แทบใจสลายดูก็ไม่ได้ เพื่อนก็แซว สุดท้ายเปิดมาอีกที ต่อเวลาแทบช็อค ตอนดวลจุดโทษรีแล้วรีอีกโคตรของโคตรลุ้น สุดท้ายได้แชมป์นอนร้องไห้อยู่ในวัด เช้ามามีหลวงพี่อัปเดตผลบอลให้ ก็ถามอยู่นั้นแหละ ใครได้แชมป์นะครับหลวงพี่ แล้วก็ดีใจอยู่ทั้งวัน

ดวงจะแชมป์จริงๆปีนั้น รอบเบนพลาดโทษ ดรอกบาตีเสมอ ชไวนี่พลาดอีก

ตอนดรอกบายิง กึ่งลุ้นกึ่งมั่นใจ เท่านั้นแหละ เป็นถ้วยที่ฟินสุดละ

เสียดายน้ามูไม่ได้แชมป์ ucl กับเชลซี ทีมชุดนั้นปั้นมากับมือ นักเตะดูรักแกมาก

ดูกับเพื่อนอยู่ตอนชนะนี่น้ำตาไหล เต้นรอบห้องเลย ส่วนเพื่อนอีกคนที่มาดูด้วยเป็นแฟนสเปอส์ตอนบาเยิร์นแพ้คือเงียบละก็เดินกลับบ้านละไม่ใด้คุยกันเกือบอาทิตย์เพราะปีนั้นพอเชลซีแชมป์สเปอส์เลยอดไป UCL ทั้งที่ติด top 4

เชลซีน่าได้ตั้งกะปีที่ชิงกับแมนยูละ โด้ลื่นพลาดลูกโทษให้แล้ว

เวลาผ่านไปไวเหมือนกันนะเนี่ย เป็น 1 ในความจำในวัยเด็กที่โคตรมีความสุขเลย

เพิ่งสังเกต เช็คพุ่งถูกทางทุกลูก

เชื่อเลยครับ ว่าเป็นเรื่องของดวง

อย่างปี2012 รูปเกมส์เชลซีก็เป็นรองบาเยิน แต่ได้ดวงเรื่องจุดโทษช่วยจริงๆ (ลิเวอพูล2005ก็เช่นกัน)

ได้แชมป์แต่เหมือนไม่สมบุรในความรุ้สึก ที่ไปโดนแอตมาดริดถล่มในซุปเปอรคัพ แพ้นัดชิงสโมสรโลก ตกรอบแรก ชปล ในถานะแชมป์เก่า

นัดนั้นทำให้รู้ฟัลกัลโครตโหดพอเจ็บละหายน่าสงสาร

ผมสงสารไม่ลงเพราะยังไงแกก็รวยแล้ว แต่เสียดายย้ายไปโมนาโก จืดเลยแถมเจ็บหนักอีก

ภาพจำคือดรอกบายิงจุดโทษเข้าแล้ววิ่งไปเฮ

นาทีที 49
ภาพโคดติดตา
เหมือน เดอะ ดร๊อกจะร้องไห้
ผมน้ำตาซึมเลยจริงๆ

ดูกันทั้งครอบครัว
ภาพจำคือมาต้ายิงพลาด เหมือนใช้บุญมาเยอะละ
คงไม่ได้ UCL จริงๆแล้วเช็คก็เซฟ