มีพี่คนนึงแกบอกว่าถ้าจะทำอะไรต้องรู้จักผู้หลักผู้ใหญ่หรือคนใหญ่คนโตไว้ สุภาพนอบน้อมกับเขาไม่สนิทเกินไปอันตรายแต่ก็ไม่ห่างเกินไปถ้ามีปัญหาอะไรเผื่อจะไปขอความช่วยเหลือเขาได้ ผมเลยสงสัยว่าถ้ารู้จักคนที่มีตำแหน่งหรือมีอำนาจไว้จะเป็นผลดีกับเราเหรอครับ
ในเมื่อถ้าเราไปทำผิดอะไรหรือมีปัญหากับใครก็เป็นความผิดหรือปัญหาของเราอยู่ดีเพราะมันเป็นชื่อเราเขาไม่ได้มาทำกับเราสักหน่อยหรือถ้าเราโดนกลั่นแกล้งไปขอให้เขาช่วยจะง่ายกว่าเหรอครับ อยากเถียงแต่ไม่กล้าถามเลยสงสัยครับ

ก็ดีไง

ดีสิครับสร้างคอนเนคชั่นไว้ ยิ่งคนทำธุรกิจยิ่งสำคัญ

เรื่องจริงครับ
ยิ่งถ้าแบบท้องถิ่นชาวบ้านไม่มีปากไม่มีเสียงนี่แหละคุณเอ้ย

บอกว่าซี้กับสมาชิก​ อบต​ ยังมีคนเกรง

ดีไม่ใช่แค่ในวัฒนธรรมไทยนะ เมืองนอกก็เหมือนกัน

แต่ดีกรีของไทยอาจจะหนักหน่วงเข้มข้นกว่าเท่านั้น

คือรู้พอขอความช่วยเหลือได้น่ะละ แต่ผมจะบอกให้ พวกนี้เหมือนกับกระสุน คือ คุณขอความช่วยเหลือ ๑ ครั้ง ก็ต้องไปเติมกระสุนหนึ่งครั้ง

คนเรามี1เสียงเท่ากันแต่ดังไม่เท่ากันครับ การรู้จักคนหรือเป็นที่รู้จักก็เหมือนมีเครื่องขยายเสียง

การรู้จักคนใหญ่ คนโตไม่ใช่มีแค่ไว้ช่วยเหลือเวลาทำผิดเสมอไปหนิครับ สิ่งที่เพื่อนจขกท พูดก็ถูก รู้จักกันไว้ แต่ไม่ต้องสนิทมาก

ต้องบอกว่าช่วยได้จริงๆครับ จากประสบการณ์ส่วนตัว

มันมีข้อดีข้อเสียอยู่ แต่มันอยู่ที่สไตล์คนด้วย ว่าจะแนวอยู่เป็นด้วยรึเปล่า ถ้าไม่ชอบจริงๆก็อย่าเลยเหนื่อย

แต่ถ้าวางตัวจุดที่ดี ก็ต่างตอบแทนกัน ในแบบที่ไม่อึดอัดจนเกินไป ทำอะไรก็สะดวกขึ้น

ไม่รุ้จักใครเลยก็รถยนต์ไปเชียงใหม่
ถ้ามีคอนเนคชั่นก็นั่งเครือง ถึงเหมือนกันแต่ย่นระยะเวลาเห็นๆครับ

นกต้องมีขน คนต้องมีพวก

ดีครับ ยกตัวอย่างง่ายๆ ทำงานในบริษัทคุณมีงานด่วนไปขอให้คนรู้จักช่วยกับอีกคนที่คุณไม่รู้จักคิดว่าใครจะหาทางช่วยคุณ

มีแบ๊คดีๆเอาไว้ช่วยเหลือไม่ไห้โดนเอาเปรียบครับ บางคนชอบเอาไปใช้ข่มขู่คนอื่นหรือหาผลประโยชน์

ดีสิครับ ทำมาหากินคล่อง ทำธุรกิจไรก็ง่าย

มันคือสิ่งที่เรียกว่าระบบอุปถัมป์ใช่ไหม ถ้าใช่ผมว่ามันมีข้อเสียมากกว่าข้อดี