ถ้าคนใหญ่คนโตจริงๆ วางตัวดี มีบารมีจริงๆ แล้วดูน่าคบหา ไม่อวดอ้าง อันนี้น่าเคารพอยู่

แต่ถ้าคนใหญ่คนโต นี่อวดๆ เบ่งๆ นี่ ไม่ไหว เห็นแล้วน่ารำคาน

ประสบการณ์ชีวิตต่อจากนี้จะบอกคุณเองว่ามันดีหรือไม่ดี

ผมก็ไม่ค่อยชอบหรอกนะครับ ระบบอุปถัมภ์จากผู้หลักผู้ใหญ่แบบนี้ แต่ต้องยอมรับความเป็นจริง ว่าสิ่งนี้มันมีจริง และบางทีมันตัดสินบางเรื่องได้เลยว่าจะออกหัวออกก้อย

จะเถรตรงต่อไปก็ได้ จะยึดมั่นต่อไปก็ได้ ว่าเรายืนได้ด้วยตัวเอง ไม่ต้องพึ่งพาใคร มีปัญหาจัดการด้วยตัวเองได้ ผู้หลักผู้ใหญ่ไม่จำเป็น ท่านไม่ผิดเลยครับ ทำทุกอย่างได้ด้วยตัวเองมันดีซะด้วยซ้ำ แต่ก็แค่อยากบอกเล่าไว้เฉยๆ ว่าการผูกมิตรกับผู้หลักผู้ใหญ่ไว้ มันก็ไม่ได้มีอะไรเสียหาย ไม่ต้องมากมาย ให้เขาพอจะรู้จักเราก็พอ เพราะแม้วันนี้เรามั่นใจเต็มร้อยว่าเราดีลกับทุกอย่างได้ด้วยตัวเอง แต่วันข้างหน้าเราก็ไม่มีทางรู้เลยว่าจะเกิดอะไรขึ้น บางทีวันนึงชีวิตเราเดินมาถึงทางตัน ความเอ็นดูจากผู้หลักผู้ใหญ่อาจพลิกเกมให้เราก็ได้นะครับ

ถ้าคนมีสี แค่มีนามบัตร ก็ผ่านทุกด่าน

มีคอนเน็กชั่น มีผลประโยชน์ ยังไงก็ย่อมดีกว่าไม่มีอะไรเลยแหละ ซักวันเดือดร้อน ก็อาจจะต้องพึ่งพา

ถามแบบ

ถ้าคุณไม่เอาใครเลย

ผมว่า พยายามเป็น ผู้พิพากษา ให้ได้

อาชีพนี้ ใช้พรรคพวกน้อยสุดละ แถมยังมีคนเกรงเหมือนกัน

รู้อะไรไม่สู้ เท่ารู้จักกัน

พอรู้จักจะทำไรมันก็ง่ายหน่อย เอาแต่ธรรมดาติดต่องานทั่วไปถ้ารู้จักเจ้าหน้าที่มันก็ง่าย

ยิ่งถ้าผู้ใหญ่ยิ่งแล้วอะไรๆก็จะง่าย อยู่ที่เราจะใช้มันขนาดไหน ส่วนผมขี้เกรงใจก็ไม่อ้างชื่อใคร นอกจากเขาจะถามเองว่ารู้จักคนนี้ด้วยหรอถึงบอก

ประเทศไทยครับ know who สำคัญกว่า know how

อยู่ที่ว่าเอาไปใช้ในด้านดีหรือไม่ดีครับ มนุษย์เป็นสัตว์สังคม

ยังไงก็หลีกเลี่ยงเรื่องพวกนี้ไม่ได้อยู่แล้ว

ระบบอุปถัมภ์แบบบ้านเรามีผลปานกลางถึงมากที่สุดครับ

ผมเป็นหนึ่งคนที่ "เกลียด" ระบบ ระบอบแบบนี้มากถึงมากที่สุดครับ

แต่จากประสบการณ์คนรอบตัว การรู้จักไว้ในแบบที่ไม่ใกล้ไป ไม่ห่างไป สามารถขอความช่วยเหลือได้นั้น เป็นสิ่งที่จำเป็นและควรทำในสังคมนี้ครับ

เมื่อก่อนผมก็คิดแบบคุณล่ะครับ

จนมีโอกาสประสบเหตุเข้ากับตนมีปัญหาขึ้น

กริ๊งเดียวเรื่องจบมันมีจริงๆนะ ไม่มีปัญหาตามมาด้วย

เขาก็แนะนำดีหนิ อุตส่าบอกด้วยว่าอย่าสนิทเกินไป แค่นี้ไม่เกี่ยวกับอุปถัมภ์หรอก มีทุกวงการ ทำกันทั้งโลกเรียกว่าคอนเน็กชัน

โครตดีเลย
เวลาทำผิดอะไร
เค้าจะหลังไมค์ก่อน
เทียบกับสมัยก่อน
ที่เป็นเด็กจบใหม่ไฟแรง
ผมปะทะทุกรูปแบบ น่าจะเซติดมุม
พอตอนนี้เหมือนมีกันชนให้เรา
กว่าจะมาถึงเราก้เบาแล้ว

จากที่พี่คุณบอก ก็คือ ไม่ควรสร้างศัตรู เจอใครก็ทำความรู้จักไว้ แต่ก็ให้เว้นระยะห่าง ถ้าพึ่งเจอกันก็อย่าสนิทมากเกินไป

จริงๆเป็นคอนเซปที่โคตรพื้นเลยนะ ต่อให้ไม่ต้องเป็นคนใหญ่คนโต ก็ใช้คอนเซปนี้ได้ตลอดแหละ ต่อให้เจอลุงขายเต้าฮวยหน้าร้านประจำ ไอ้การสนิทไว้ก็ไม่ใช่เรื่องเสียหายเลย ยิ่งคนใหญ่คนโต ยิ่งดี ผมไม่เห็นว่ามันจะมีปัญหาอะไรจากที่พี่คุณบอกเลยนะ จริงๆการเข้าหาคนเป็นเรื่องที่ดีอยู่แล้วล่ะ ขอแค่เราไม่โดนเอาเปรียบพอ