เล่นวินนิ่งเมียโทรมาต้องวางครับ...ไม่วางโดนด่าว่าไม่ใส่ใจ T_T

นั่งดูคนเดียวในห้องนอน จำได้ปีนั้นดูรอบน็อกเอาต์ทุกนัดเพราะมันเป็นช่วงปิดเทรมแต่นัดชิงมันเปิดเทรมแล้ว นั่งดูครึ่งแรกโดน3ลูก ผมไม่ได้เสียใจหรือจะปิดทีวีนอนเพราะเอาจริงๆตอนนั้นผมดีใจมากที่เราเข้าชิงคือเข้าชิงได้ผมพอใจมากแชมป์จะได้ไม่ได้ตอนนั้นคิดแค่บอลนัดเดียวอะไรจะเกิดก็เกิดเถอะไม่คิดว่าจะพีคขนาดนั้น ดูลูกแรกที่ลูกพี่โดดโหม่งเข้าไปแล้วทำมือปลุกแฟนบอลตอนนั้นน้ำตาจะไหลคือรู้สึกได้เลยว่ากัปตันแม่งยังไม่ยอมวะ แล้วตั้งแต่ลูกนั้นผมนั่งนิ่งท่าเดิมจนจบแมตช์เลยเพราะกลัวโชคที่ช่วยเราจะหายไป

ผมเด็กผีนะ ไม่ได้ดู อีกวันได้ยินเพื่อนๆพี่ๆคุยกันใหญ่ พอตกเย็นอีกวัน ข่าวกีฬาออกเต็ม แล้วก้ไปไล่อ่านกระทู้ เว็บบอร์ดไรงี้เลยรู้ ก็ถือว่าน่าตื่นเต้นครับและน่าดีใจด้วย ไม่ว่าจะทีมอะไรก็เถอะ ทีมโดนนำสามลูกกลับมาเสมอแล้วชนะจุดโทษ ก็สมควรน่าจดจำอยู่แล้ว เหมือนเด็กผีอย่างผมๆและหลายๆท่านจดจำ1999