" ศีลข้อที่ 7 “นัจจะคีตะวาทิตะวิสูกะทัสสะนา เวระมณี สิกขาปะทัง สะมาทิยามิ” –เว้นจากการฟ้อนรำขับร้องประโคมดนตรีนั่นเอง "

ผมนอนไม่หลับ เลยนั่งอ่านอะไรเล่นๆแล้วไปเจอข้อความนี้ ตกลงวัดหลายๆวัดทุกวันนี้ ( โดยเฉพาะวัดที่ห่างไกลจากตัวเมืองหน่อย ) ใช่วัดจริงๆไหมครับ แล้วพระนี่เวลาโดนลำโพงดอกใหญ่ๆไป จะมีสมาธิปฏิบัติเหรอครับ

ถ้าผมเข้าใจไม่ผิดแปลตามนี้หมายถึงห้ามเล่นนี่

ห้ามร้องห้ามเล่นครับไม่ได้ห้ามฟัง

เคยเจอพระไปซื้อของไอทีซิตี้
เราก็ซื้อลำโพงเล็กๆพอได้ใช้
พระคุณเจ้าท่านชี้เอาโฮมเธียเตอร์เลย

สมัยผมบวชก็ไม่เห็นมีพระในวัดเปิดเพลงในกุฏินะครับ

ห้ามพระเล่นเองไม่ใช่หรอ

สมัยเรียนพระอาจารย์ที่มาสอนผมใช้คอมประกอบแต่งชุดน้ำเล่น battlefield แคปภาพแชร์บนเฟสด้วยนะ

นอกจากรัฐบาลลุงตู่ก็วงการสงฆ์นี่แหละครับที่ควรโดนตรวจสอบ

ถามต่อในนี้เลยละกัน...ผมป็นมุสลิมครับ
ขอความรู้หน่อยคับว่า
บวชหรือเป็นพระแล้วโอกาสเข้าสวรรค์สูงกว่ามั้ยครับ
ถ้ามากกว่าทำไมไม่บวชทุกคน หรือ
ถ้าไม่มากกว่าหรือเท่ากันทุกคน แล้วจะบวชทำไม

คุณไม่เข้าใจความหมายของมันครับ ถ้าคุณฟังแล้วยังสำรวม ไม่คิดฟุ้งซ่าน ไม่ปล่อยอารมณ์ไปตามสิ่งที่ฟังจนเกินเลย ก็ไม่มีอะไรผิด ซึ่งที่พูดมามันทำได้ยาก จึงกำหนดเป็นศีลให้ปฏิบัติตามไปเลย ทุกอย่างเป็นกุศโลบายครับ ถ้าตะคิดแบบพุทธก็ต้องคิดให้เป็นเหตุเป็นผลครับ ไม่งั้นก็ได้แค่กระพี้

ศาสนาพุทธที่แท้ สวรรค์ นรก อยู่ที่ใจ ณ เดี๋ยวนั้นครับ ก็คือถ้าใจเราสงบ ซึ่งโดยมากก็ได้จากการทำความดี สำรวมกาย วาจา ใจ นั่นคือขึ้นสววรค์แล้ว และจุดมึงหมายสูงสุดของศาสนาพุทธคือ นิพพาน คือการดับซึ่งกองกิเลสและทุกข์ ฉะนั้น ถ้ายังหวังขึ้นสวรรค์ หรือทำดีเพื่อขึ้นสวรรค์เมื่อตายไปแล้ว ก็น่าจะผิดเพี้ยนไปบ้างไม่มากก็น้อยครับ

ผมเข้าใจว่า การบวช เหมือนตัวคูณ นะ

ถ้าทำดี อยู่ในกฎ ตั้งใจศึกษาธรรม ก็ได้ผลทวีคูณ

โอกาสไปสวรรค์ เข้าถึงนิพพาน ได้มากขึ้น

กลับกัน ถ้าบวช แล้วทำไม่ดี ผิดกฎ ทำชั่ว

ผลกรรมก็ทวีคูณเช่นกัน

ฉะนั้นถ้าคิดว่า บวชแล้ว ทำดี อยู่ในกฎไม่ได้ ก็อย่าบวชดีกว่าครับ

“นัจจะคีตะวาทิตะวิสูกะทัสสะนา เวระมณี สิกขาปะทัง สะมาทิยามิ” หมายรวมทั้งเล่นทั้งดูครับ

ถ้าพูดให้เข้าใจง่ายๆ ศีลข้อนี้ห้ามพระเสพอะไรที่เป็น Entertainment ซึ่งจะทำให้ใจแตกได้ง่าย

แต่ถ้ามีดนตรีการแสดงในวัด แต่พระไม่ได้ตั้งใจฟังหรือดู อาจจะอยู่ในกุฏิแล้วเสียงเพลงลอยเข้าหู แต่ไม่ได้ยินดียินร้ายอะไรกับเสียงเพลงนั้นก็ไม่เป็นไร แต่ในความเป็นจริงเราก็ไม่รู้หรอกว่าพระรูปไหนคิดอะไรยังไงอยู่

จริงๆก็ไม่ควรมีดนตรีลิเกในวัดหรอก แต่ทำไงได้ ยุคสมัยนี้มันเป็นแบบนี้ไปหมดแล้ว มันกลายเป็น norm ของวัดส่วนใหญ่ไปแล้ว

ที่ห้ามเลย คือห้ามเล่น ห้ามประกอบจังหวะ แล้วก็ไม่ห้ามฟัง แต่ถ้าฟัง ห้ามคิดตามเพลงเพลงนั้น แค่นั้นเอง

คือถ้าฟังแล้วคิดตาม ฮัมตาม ก็อาบัติ

ศาสนาพุทธมีสวรรค์ 6 ชั้นครับ แต่มีสูงกว่าสวรรค์อีก คือมีพรหมอีก 20 ชั้น

การบวชย่อมไปสู่ชั้นที่สูงกว่าแน่นอน

แต่ก่อนอื่น คุณต้องเข้าใจตรงที่ว่า สวรรค์ยิ่งชั้นสูงขึ้น ความสุขยิ่งลดน้อยลงครับ

มันต่างกับของอิสลามตรงนี้แหละครับ

อย่างชั้นพรหม คนที่ได้อยู่ในนั้นคือไม่เหลือสภาพร่างกายแล้วครับ

ไม่รับรู้อะไรซักอย่าง มองไม่เห็น ไม่ได้ยิน ไม่ได้กลิ่น หรือแค่ดวงจิตเท่านั้น

นี่คือสภาพลำดับรองลงมา ก่อนที่จะไปถึงการบรรลุธรรมขั้นสูงสุดของพุทธ นั่นก็คือนิพพาน

การนิพพานก็คือการที่เราไม่เหลืออะไรแล้ว แม้กระทั่งดวงจิต คือสลายทุกอย่างทิ้งไปหมด

พอรู้ตรงนี้พอนึกภาพออกหรือยังครับ

ก็คือถ้าเรายังมีความสุขกับร่างกาย มีความสุขกับวัตถุ เราก็จะไม่อยากขึ้นสวรรค์ชั้นสูงๆไปโดยปริยายครับ

เพราะที่นั่นไม่มีสิ่งที่เราต้องการ

มันก็เลยทำให้เราไม่อยากบวชไปด้วยครับ เพราะเราทนไม่ได้

เรายังอยากมีความสุขทางกิเลศอยู่

แล้วอีกอย่างนึง การบวชมันไม่เหมือนการละหมาด ถือศีลอด หรือทำความดีต่างๆครับ

ไม่เหมือนอย่างที่มีคนถามนบีมูฮัมหมัดว่า ถ้าจะแค่ละหมาด ถือศีลอด ทำสิ่งฮาลาล ไม่ทำสิ่งฮารอม

จะทำแค่นี้ ไม่ทำมากกว่านี้และน้อยกว่านี้ แค่นี้ได้เป็นชาวสวรรค์มั้ย แล้วนบีมูฮัมหมัดบอกว่าได้เข้าสวรรค์

แต่ของพุทธ ต่อให้คุณบวชตั้งแต่เกิดจนตาย คุณก็อาจไม่ได้ไปสวรรค์ครับ

เพราะของพุทธ แค่การกระทำมันไม่เพียงพอครับ