พวกหัวกะทิแบบอ่านรอบเดียว แต่เราต้องอ่านหลายๆรอบ
เช่น บางคนเรียนไม่เข้าสอบที หัวห้องตลอด
สอบ ราชการ ภาค ก ภาค ข ก็บรรจุเลย สนามเดียวผ่านหมด

เคยคิดว่าของแบบนี้มันแข่งกันไม่ได้ หัวไม่เท่ากัน
ใครมีเพื่อนแนวๆนี้ หรือวิธีที่พอจะสู้พวกหัวกะทิได้บ้างครับ

ผมเป็นเด็กหลังห้องมาก่อน

สมองไม่สู้เด็กเรียนเก่ง​

แต่ผมอาศัยความขยันที่มากกว่า​
สมมุติ​ เด็กเก่งอ่าน​ 3​ เดือนก่อนสอบ​ ผมนี้อ่านตั้งแต่ปิดเทอม​

พอเรียนจบออก​มาและมีผลงาน​สอบต่างๆได้ จนตอนนี้น่าสามารถเป็น1ในตัวท็อปของรุ่นได้​แล้ว (คณะนิติ รุ่นผม​ มี​ 300​ กว่าคน)​

ผมรู้ว่าผมสู้คนอื่นไม่ค่อยได้​ เข้าใจช้ากว่าคนอื่น​ ผมก็เลยต้องพยายามมากกว่าคนอื่น​น่ะ​

คนมี่เก่งๆ ส่วนมาก

พรสวรรค์ 60% ขยัน 40%

แต่ก็ไม่แน่เสมอไป

บางคนไม่อ่านเลย

แต่ตอนสอบได้ top ซะงั้น

นั่นแหละครับ หากเราเก่งไม่เท่าเค้า เราก็ต้องขยัน ครับ

ฝึกทำแบบทดสอบ ไปติว บ้าง ช่วงไปฝึกงาน ก้เรียนรุ้จากพี่ ๆ ที่ทำงาน บ้าง

ถ้าหัวไม่ดี ต้องขยันเท่านั้นเลยครับ ถึงจะพอสู้ได้

บางทีคนที่เค้าไม่ค่อยอ่านหนังสือ เพราะเวลาน้อย เค้าเลยใช้เวลาอย่างคุ้มค่า อ่านอย่างตั้งใจรวดเดียวก็พอ หรือสรรหาวิธีที่จะได้ความรู้ในเวลาสั้นๆ ครับ เลยออกมาดีกว่าคนที่ดูใช้เวลามากแต่ไม่ค่อยตั้งใจ

เพื่อนมีทุกแบบแต่แบบที่หน้ากลัวคือสอบพอเป็นพิธี ของแบบนี้มันแข่งกันไม่ได้ เพราะเส้นไม่เท่ากัน

สิ่งที่คนเก่งกลัวคือคนขยันครับ

แต่เคสนี้เพื่อนผมคนนึงก็เป็นนะแต่ก็ไม่หัวกะทิเว่อร์เท่าไหร่ มันไม่มาเรียนแต่ดันสอบได้คะแนนท็อปๆของห้อง มาทีหลังเรียนรู้เข้าใจเร็ว แต่ก็อย่างว่าเอาตัวไม่รอดเพราะขี้เกียจ

มันจะต้องมีพวกแบบว่าเกเรนิดๆแต่สอบทีไรอันดับต้นๆของห้องตลอด เหมือนตอนมหาลัยเพื่อผมคนนึงกินเหล้าหัวราน้ำแต่เรียน 4.00 ทุกเทอม

ผมเป็นเด็กหลังห้องมาก่อน

สมองไม่สู้เด็กเรียนเก่ง​

แต่ผมอาศัยความขยันที่มากกว่า​
สมมุติ​ เด็กเก่งอ่าน​ 3​ เดือนก่อนสอบ​ ผมนี้อ่านตั้งแต่ปิดเทอม​

พอเรียนจบออก​มาและมีผลงาน​สอบต่างๆได้ จนตอนนี้น่าสามารถเป็น1ในตัวท็อปของรุ่นได้​แล้ว (คณะนิติ รุ่นผม​ มี​ 300​ กว่าคน)​

ผมรู้ว่าผมสู้คนอื่นไม่ค่อยได้​ เข้าใจช้ากว่าคนอื่น​ ผมก็เลยต้องพยายามมากกว่าคนอื่น​น่ะ​

ขยันเข้าว่าครับ ใช้เวลาเยอะกว่าคนเก่งหน่อย แต่ผลที่ได้รับ ก็ใกล้กันได้

สมัยผมเรียนมีเพื่อนอยู่กลุ่มนึง ไม่เข้าเรียนเลย นอกจากวิชาที่เช็คชื่อ สอบดีตลอด มันใช้วิธีนี้ครับ เอาเล็คเชอร์เก่าของรุ่นพี่มา แล้วก็แบ่งแต่ละบทให้เพื่อนไปอ่าน ทำสรุป ชอ็ตโน็ต แล้วก็ท่องแต่ที่สรุป ไม่เข้าใจตรงไหนก็ให้ไอ้คนสรุปสอน เกรดเฉลี่ย 3 กว่าทุกคน เรียนง่ายไปเลย

ผมเรียนตั้งแต่เด็ก จนถึงม.ปลายแทบจะไม่เคยอ่านหนังสือก่อนสอบเลย

แต่คะแนนสอบอันดับต้นๆตลอดเลย ที่ถนัดคือพวกวิชาคำนวณ เลข ฟิสิกส์ แต่พวกท่องจำคะแนนจะกลางๆ

มาอ่านหนังสือจริงจังก็คือเข้ามหาลัยแล้ว ช่วงสอบคืออ่าน ทำโจทย์กันโต้รุ่งแล้วไปสอบ

เสร็จแล้วก็กลับมานอนที่หอเพื่อน ตื่นก็รวมกันติว

อยู่ที่ความจำครับ หลักการจำของแต่ละคนไม่เหมือนกัน

ลองอ่านking of brain โคโนะ เกนโตะดูครับ ผมเพิ่งซื้อมา

ส่วนใหญ่พวกเก่งๆเค้ามีพื้นฐานดีกว่าเราเลยเข้าใจอะไรง่ายๆ
มันเกิดจากความขยันก่อนหน้านี้ของพวกเขานะ
บางทีอาจจะดูเล่นๆ แต่เขามีวิธีซึมซับข้อมูลในแบบของเขา
วิธีคิดต่าง ทั้งนี้อยู่ที่สิ่งแวดล้อมด้วยนะ กลุ่มเพื่อนอะไรแบบนี้

เช่นเอาเด็กไม่เก่งอยู่เตรียมอุม เดี๋ยวมันก็ดีขึ้นแบบอัตโนมัติ

ผมอยู่โรงเรียนมีชื่ออยู่ เพื่อนสนิทในห้องแม่งโคตรไร้สาระ เล่นตลอด แต่สอบทีไรเลขท้อปของชั้นตลอด ชั้นมีสามร้อยกว่าคน ตอนม.ปลายก็ไปต่อเตรียมนะ ไม่วาาสอลครั้งไหน คนเก่งๆทำไมได้ยังไงเพื่อนผมแม่งทำได้ตลอด
ผมสนิทกันเลยรู้ว่าที่เห็นไร้สาระ แต่คือมันชอบเลขมาก กลับบ้านนี่ทำโจทย์วันเป็นร้อยข้อ

ผมว่าถ้าไม่ได้ไอคิวต่ำจริงๆ ขยันยังไงก็เก่งได้
อย่างผมเรียนกลางๆมาตลอดพ่อแม่เลยไม่ค่อยดู ก็ได้ 2.7-2.9ตลอด 3 นี่โคตรกำแพง ไม่เคยข้ามได้เลย

แต่น้องเข้า ป.1 โง่มาก โดนจับเรียนกลุ่มพิเศษ แม่ก็ช่วยสอนการบ้านบ่อยๆ แล้วฮึดด้วยมั้งเพราะคิดว่าตัวเองไม่เก่งหลังๆก็ไต่ 3 อัพ 3.5 อัพ เกียรติบัตรหลายใบเลย
แต่ก่อนก็ยืดเพราะคิดว่าเก่งกว่าน้อง หลังๆนี่เงิบเลย เกียรติบัตรไม่เคยได้เลย