เรียนรู้ซะ

ในวันที่คุณยิ่งใหญ่ อย่าเหยียบใคร

วันไหนคุณตกต่ำ แล้วคนที่คุณเคยเหยียบก้าวไปได้เรื่อยๆ วันนั้นแหล่ะเสียใจที่สุด

รอแมนซิ กับ ลิเวอร์ ก้าวข้ามทีมที่หมดยุคทองไปแล้ว ด้วยฟุตบอลระดับเร้าใจ ถึงขนาดที่ว่า แพ้หลายๆนัดติด แพ้นัดชิงแฟนยังหนุนหลังเรื่อยๆ บอร์ดทุ่มสุดตัว

ส่วนอีกทีมชนะ 1-0 เก้าอี้ยังสั่น

ปล แฟนเชลซีนะครับ ขอโทษที่หนักไปนิด แต่เลิกครวญครางหาอดีตเถอะ มันเหมือน เคยด่าเค้าไว้แล้วทำเอง  

เอาเป็นว่า สิ่งที่ผมยังไม่เคยเห็นเลยจากทีมยุคนี้ของแมนยู คือ ปาฏิหาร์ย ที่จะพลิกกลับมา อย่างนัดชิง UCL กับบาร์เยิน มันทำให้ผมรู้สึกว่า ทีมนี้พยายามเล่นตามแทคติค แต่ไม่มีอารมณ์ร่วม เหมือนจุดขายที่เคยทำได้ ไม่มีแม้แต่เศษเสี้ยว จากใจเด็กหงส์
ปอลิง . ขออนุญาต มาให้ความเห็นนะขอรับ ผิดพลาดประการใด ขออภัยด้วยนะครับ  

เกมมันเดย์ไนท์ คริสตัล พาเลซ เจ้าบ้าน ต้องการแต้มเพื่อขยับขึ้นหนีโซนตกชั้น  ส่วนแมนฯยูไนเต็ด ทีมเยือน ต้องการ 3 แต้ม เพื่อกลับขึ้นไปยึดรองจ่าฝูงอีกครั้ง  พาเลซ ขึ้นน้ำก่อน ตั้งแต่นาที 11 จาก แอนดรอส ทาวเซนต์ ปั่นไม่จับ แฉล่บ ลินเดเลิฟ เข้าไป  ต้นครึ่งหลัง พาเลซ ได้ประตูหนี 2-0  จาก แพทริก ฟาน อานโฮล์ท



ปีศาจแดง ได้ประตูตีไข่แตก ไล่ขึ้นมา   จากคริส สมอลลิ่ง  สกอร์ไล่เป็น 1-2 และมาได้ประตูตีเสมอ  ในนาที 76 จากจังหวะ ที่ อเล็กซิส  ซานเชซ ยิงติดบล็อก บอลกระดอนขลุกขลิกหน้าปะรตู และเป็น ลูกากู หาช่องยิง ให้ปีศาจแดง ตีเสมอ 2-2



พาเลซ เกือบได้ประตู หนีไปอีก แต่เดเคอา เซฟไว้ได้ กระทั่งช่วงทดเจ็บ นาทีแรก แมนฯยู ได้ประตูชัย จาก เนมานย่า มาติช เป็นประตูสำคัญ ดับฝันเจ้าบ้าน  จบเกม พาเลซ เปิดบ้านแพ้ แมนฯยูไนเต็ด 2-3 



แมนฯยูไนเต็ด กลับขึ้นไปยึดรองจ่าฝูงคืนอีกครั้ง มี 62 แต้ม  ยังคงไล่เบียดไล่บี้กับ ลิเวอร์พูล อยู่ ก่อนจะเจอกันในแดงเดือด 10 มีนาคมนี้ ส่วนคริสตัล พาเลซ ยังรั้งอันดับ 18 ต่อไป

ใครจะว่าไงก็ช่าง จะบอกว่ายุคป๋าคือยุคสวนกลับ กลางเพรส ผมก็ไม่เถียง
แต่กับทีมเล็กผมว่าป๋าบุก แล้วป๋าจะยิง

คิดดูตั้งแต่ยุคมอยส์ ฟานกัล มู ไล่ๆมา ผมไม่เห็นแมนยูเซ็ตบอลเข้าทำกันแล้วมีจุดเด่นอะไรเลย มันกลายเป็นว่าสมดุลย์เกมมาก่อนเสมอ

คือถูกแล้วล่ะที่สมดุลย์เกมต้องมาก่อน แต่การที่คนเราจะก้าวเดินได้มันต้องทำให้ร่างกายเสียสมดุลย์ก่อนป่าววะ จะบุกเอาประตูเค้ามัวแต่ห่วงเรื่องจะโดนโต้กลับ คาแรคเตอร์ปัจจุบันของแมนยูที่ชัดเจนคงเป็นลูกโหม่งของพี่ฟูมั้ง ที่เอาไว้ตอนสิบนาทีสุดท้ายแล้วค่อยส่งลงมาบอมใส่อ่ะ

ใจจริงผมว่าช่วงที่แมนยูบุกแล้วมีคาแรคเตอร์มากสุดคงเป็นช่วงลูกากูเข้ามาใหม่ๆ คือเป็นพวกไม่คิดอะไรมาก อาศัยโยนมา ผ่านมาแล้วปาดปิดบัญชี จบ หรือพระเจ้าก็เล่นแบบฝากผีฝากไข้ได้ ชงเองกินเองได้ ตอนนั้นผมแฮปปี้เลยล่ะ

ไปๆมาๆ ทำไมลูกากูมันเล่นหมือนเป็นกองหน้าตัวพักบอล ให้ป๊อกบา อเล็กซิส แรชฟอร์ดสอดมายิงซะงั้น งงใจ

หรืออย่างยุคฟานกัลที่มีแฟนผีทำกราาฟฟิคเองล้อว่าเกมรุกโคตรโบราณ ผมว่าก็จริง ส่งหลัง โยน ขึง กองหน้าก็ตัวใหญ่ๆทั้งนั้น มาเที่ยว แรช งี้ แล้วนึกอะไรไม่ออกก็เล่นบอลโยน แกจะยึดโททัลฟุตบอลไปใหน

มายุคมอยส์นี่หนักเลย ไม่พูดละกัน ช้ำใจกะตัวเลือกป๋า มีอย่างที่ใหนให้เด็กอายุนิดเดียวแบกทีมระดับตำนาน

คือฟังเหมือนเอาใจยากนะ อ่านมาถึงตอนนี้ลายคนคงคิดในใจว่า ถ้าบุกแหลกแล้วหลังรั่วผมก็ด่าอีก ใช่ครับผมก็ด่า แต่ก็เชียร์ เหมือนหงส์ช่วงยุค 2000 ที่หลังรั่วๆแต่แฟนบอลยังไม่ไปใหน

ที่พิมพ์มานี่คือผมก็ไม่อยากให้แมนยูบุกแหลกหรอก อยากให้ทีมชนะนั่นแแหหละ แต่อยากเห็น"ลายเซ็น"หรือซิกเนเจอร์ ของตัวรุกต่างๆบ้าง สมัยก่อนมีเบ็คเปิดบอล สโคล์วางบอล กิกส์ลีลา ยอร์คพัก โคลเข้าฮอร์ส แบ็คสองข่างสนับสนุนเกมริมเส้น คือมันง่ายๆแต่ทุกคนทำสิ่งที่ตัวเองถนัด

ตอนนี้เหมือนเล่นกันยาก ต่างคนต่างอยากจะเป็นสตาร์เลยทำตัวแบกทีมไปซะหมด บอลเด็กแมนยูช่วงหลังๆผมดุแล้วไม่สนุกเลย เหมือนผู้เล่นไม่ฟอร์ทีมเหมือนเดิม ระบบห้องแต่งตัว ระบบอาวุโสในทีมยังมีสปิริตเดิมอยู่หรือเปล่าก็ชักไม่แน่ใจ