ผมเห็นบอร์ดเราตื่นตัวและถกเรื่องนี้กันเยอะมากๆ มีประเด็นหนึ่งที่อยากแบ่งปันและนำเสนอมากจริงๆ ในเรื่องของ Inspiration กับ Reference
กระมู้นี้ขอตัดเรื่อง ลอกไม่ลอก ก็อปไม่ก็อป ของเคสดังๆตอนนี้อยู่นะครับ พูดถึงทั่วๆไป
ไม่ต้องทะเลาะกันแล้วนะ คุยกันเรื่องดนตรีล้วนๆ

สำหรับผมแล้ว ผมเขียนเพลงมาตั้งแต่เด็ก เรื่องของ Inspiration ตรงตัวแปลความหมายคือแรงบันดาลใจ ที่ได้มาจากไหน นั่นแปลว่า มีต้นทาง

แรงบันดาลใจคือสิ่งที่ทำให้เราอยากไปทำต่อยอด ลักษณะของสิ่งนี้มันคือการรับว่า สิ่งๆนั้นเป็นต้นแบบเรา เช่น ผมชอบดนตรีแบบ Linkin Park ผมอยากมาทำแนวนูเมทัลในแบบของตัวเอง แบบของคนไทยบ้าง ก็เลยทำวงนูเมทัลออกมา ในสไตล์เพลงร็อคๆสมัยใหม่แบบนั้น


นั่นคือInspiration มันคือต้นแบบที่ส่งต่อให้คนหลัง เกิดแรงบันดาลใจ



แต่การมีแรงบันดาลใจมา หลายคนก็เอาไปใช้อ้างอิงในผลงานด้วยบางครั้ง
เช่น เพลง XXX จะแนบเครดิตไว้ว่า มี Inspiration มาจากเพลง YYY ของศิลปิน --- เป็นต้น
แบบนี้ก็ใช้ได้



แต่ไม่ได้หมายความว่า จะไปลอกสไตล์เพลงของใครมา แล้วเอะอะก็อ้างว่า "แรงบันดาลใจ" แบบนี้ไม่ได้ เพราะนั่นมันก็คือการไปดูของเขามา แล้วก็ปรับแต่งนิดหน่อย ก็พูดได้แล้วว่าแรงบันดาลใจ


แต่จริงๆแล้ว แรงบันดาลใจจริงๆมันคือการเห็นตัวอย่างที่เราชอบ เรารัก และอยากนำมาต่อยอด โดยที่ไม่ใช่การลอกของเดิม แต่มาคิดใหม่ เพียงแค่เอาแนวทางแบบที่เราชอบมาทำในแบบตัวเราเอง

นี่คือ Inspiration ที่แท้จริง




ส่วนเรื่องของ Reference นั้นมันคือแหล่งอ้างอิง คือตัวที่บ่งชี้ว่า คุณได้ข้อมูลนั้นมาจากไหน เรื่องนี้ซีเรียสและสำคัญมาก เพราะมันคือทรัพย์สินทางปัญญาที่คุณได้ไปเอามา จากสิ่งที่คนอื่นเขาทำไว้


ลองคิดง่ายๆ คุณใช้เวลา 3ปี ในการทำงานวิจัย หรือคิดค้นอะไรออกมาสักอย่าง เป็นผลงานความเหนื่อยยากของตัวคุณเอง
แล้วอยู่ดีๆ มีใครก็ไม่รู้มาเอาผลงานคุณ ไปเคลมทำในชื่อตัวเอง แถมไม่ให้เครดิต
สิ่งเหล่านี้มันคือการละเมิด ซึ่งในทางสากลแล้วถือว่าเป็นเรื่องร้ายแรง



เพราะมันคือขโมย




การเขียนงานวิจัยในระดับสูงจำเป็นจะต้องมี Reference ใส่ให้ชัดเจน มีการCitationไปในเนื้อหาในทุกที่ที่มีการนำข้อมูลของ "คนอื่น" มาใช้ ดังนั้นจะเห็นได้ว่า ทุกวงการ การใส่ Reference ถือเป็นเรื่องสำคัญมากจริงๆทั้งในแง่กฏหมาย และจิตสำนึกของคนที่จะทำให้มันถูกต้อง ไม่ได้ทำให้ตัวเองเป็นโจร


ดังนั้นจากเหตุเหล่านี้ ในแง่การทำเพลงก็ไม่ต่างกัน ถ้าหากคุณไปเอาเพลงๆนั้น มาด้วยการดูตัวอย่าง หรือไปนำต้นฉบับ มาปรับแต่ง บิด เปลี่ยน แต่พื้นฐานคือ "คุณไปดูมาจากต้นฉบับของคนอื่น" แล้วมาปรับแต่งต่อ คุณก็ต้อง ref. ให้เขาอยู่ดี ซึ่งบ้านเราคือ มักจะขึ้นชื่อคนคิดเป็นชื่อตัวเอง ไม่มี ref. บ้าบออะไรทั้งนั้น นี่คือปัญหาในบ้านเรา


ซึ่งการref.ในลักษณะนี้บ้านเรามีน้อยมาก นานๆจะเจอสักเคสที่ขึ้นเครดิตชัดเจนว่า ต้นฉบับมาจากไหน ซึ่งเป็นสิ่งที่ดีอย่างน้อยก็เห็นว่า อ๋อมันมาจากเพลงๆนี้ ซึ่งผมก็ว่ามันไม่ได้เสียหายอะไรเลยถ้าคุณอ้างอิงว่า สิ่งที่คุณทำ มันมาจากเพลงๆนี้ ถ้ามันไม่ถูกต้องอะไรยังไง จะได้มีการสืบสวน มีการตกลงค่าใช้จ่ายกันให้ชัดเจน


ซึ่งศิลปินจำนวนมากไม่ทำแบบนี้ ส่วนใหญ่จะเคลมผลงานว่าตัวเองคิดเอง ทำเองคนเดียว
เพราะว่าไม่ต้องการให้คนอื่นรู้ว่า ผลงานที่ดังๆที่ว่าน่ะ จริงๆแล้วไปลอกคนอื่นเขามา หวังว่ามันจะเนียนและไม่มีใครรู้


อยากบอกว่า ศิลปินเหล่านี้ก็ยังดูถูกคนฟังเพลงชาวไทยอยู่มาก เรื่องนี้ประจักษ์ชัดเจนในเรื่องล่าสุดเมื่อหลายปีที่ผ่านมานี้ขนาดเป็นเพลงภาษาอาหรับ ยังมีคนเคยฟังแล้วจับได้เลยเว้ย



และอีกเรื่องที่สำคัญที่สุดคือเรื่องของReferenceนั้นสำหรับผมแล้ว ถ้าหากว่าเราจะทำเพลงโดยมีref.สักเพลง มันคือเรื่องของจุดอ้างอิงว่า อ๋อเราได้แนวทางมาจากเพลงๆนี้นะ ชี้ให้เห็นเลยว่า เป็นเพลงนี้ แต่ไม่ได้แปลว่า คุณจะไปลอกเอาเพลงของเขามาได้อยู่ดี


"การมีref.มาสักเพลง มันหมายถึงว่า เออลองให้ทำแนวๆนี้นะ ประมาณแบบเพลงนี้นะ" กล่าวคือ ให้ดูเพลงๆนั้นเป็นตัวอย่างเฉยๆ


แต่ไม่ได้หมายความว่า ให้เอ็งกางเพลงนั้นลงบนโต๊ะ บิดเปลี่ยนคอร์ดนิดหน่อย เปลี่ยนโน้ตไม่ให้เหมือนนิดๆ แล้วมาอ้างแบบนักดนตรีตัวหมอว่า นี่ไง ทางทฤษฏีไม่ได้ลอก เหมือนไม่เกินกี่% คอร์ดก็ไม่เหมือน ฯลฯ นี่คือพวกหัวหมอที่ชอบอ้างเช่นนี้


แต่จริงๆแล้วเรื่องลอกหรือไม่ลอก คนฟังทั่วๆไปน่ะเขาไม่ได้มานั่งจับทีละโน้ตๆ เขาฟังและรู้สึกว่า กลิ่นอายโดยรวมของเพลง ฟังแล้วมันเหมือนเพลงอะไร นั่นแหละคือการสงสัยของคนฟังเพลง



ซึ่งสิ่งที่สำคัญที่สุดสำหรับเพลงๆหนึ่งจะดังขึ้นมาได้ สิ่งสำคัญคือ ทำนอง และกลิ่นอายสไตล์เพลงนี่แหละ ที่ทำให้เพลงแต่ละเพลงมันแตกต่างกัน ถ้าลอกมาคนจะรู้ได้ทันที ไม่จำเป็นต้องทำเพลงเป็น เหมือนคนชิมอาหารก็ไม่ต้องทำอาหารเป็น ไม่ต้องเป็นนักดนตรีเขาก็บอกได้กันทั้งนั้นแหละว่าคุณไปลอกมา


ย้อนกลับมาที่ ref. ดังนั้นกลับไปสู่เรื่อง inspiration มันก็ควรจะเป็นเรื่องเดียวกันคือ คุณมีแนวทางต้นแบบที่ชอบ ชอบแนวเพลง แบบนี้ๆๆๆนะ ได้แรงบันดาลใจมาจากคนนี้ หรือ ref. มาจากเพลงนี้นะ แต่ไม่ได้หมายความว่า หยิบเพลงๆหนึ่งมาลอกแล้วก็ปรับเปลี่ยนไม่ให้เหมือน ไม่ให้ถูกฟ้องร้องได้ แล้วก็มาอ้างว่า แรงบันดาลใจ มันทุเรศเกินไป


บางครั้งงานแต่งเพลงมันก็จะมาแบบนี้ ซึ่งผมก็เข้าใจในแบบของคนๆหนึ่งที่ไม่เคยคิดจะลอกเพลง แบบที่คนมีจิตสำนึกทั่วๆไปบนโลกนี้คิดนะ คือ เขาจะแนบ ref. มาให้ในเมลสั่งงาน ผมก็แค่ดูเพลงต้นฉบับ แล้วก็สังเกตว่า มันเป็นแนวเพลงอะไรแบบไหน และกลิ่นอายอารมณ์เพลงมันประมาณไหน เช่น เป็นเพลงหม่น บลูส์สไตล์คนผิวสี


เราก็รับมาแค่นั้นว่า อ๋อ อยากได้เพลงแนวๆนี้ แล้วเราก็มีหน้าที่แต่งให้มันได้มาในแนวๆนั้น



แต่ไม่ใช่ว่า หยิบไอ้เพลงต้นฉบับที่เป็น ref. นั้นมาวาง แล้วก็แก้ปรับเปลี่ยน



แบบนั้นละครับคือการลอก ไม่ใช่ทั้ง Inspiration และ Reference มันคือวิถีของโจรหน้าด้านต่างหาก



************************

เพิ่มเติมให้ คนภายนอกอาจจะสงสัยเรื่องหนึ่ง
เรื่องการแต่งเพลงแล้วพลาดบังเอิญไปเหมือนอีกเพลงหนึ่งโดยไม่ได้ตั้งใจ มีจริงๆเหรอ


คำตอบคือ จริง และมีบ่อยด้วย อันนี้ต้องวัดกันที่จิตสำนึกจริงๆนะ
ใครที่ทำก็รู้ดีกับตัวเองอยู่แล้วว่า ลอกมา หรือพลาดไปเหมือน เกิดขึ้นได้อันนี้เรื่องจริง

มันไม่ใช่การแก้ตัวให้กับนักดนตรี แต่ถ้าใครเคยแต่งเพลงเอง จะรู้ซึ้งข้อนี้ดีว่ามันพลาดกันได้

บางครั้งเมโลดี้ของเพลงที่เราฟังบ่อยๆ มาติดออกมาสู่เพลงที่เรากำลังเขียนทั้งชุด มาทั้งกระบิเลยก้อนนึง ก็เป็นไปได้ ผมเคยทำเพลงออกมาเพลงหนึ่ง มาสเตอร์เสร็จแล้ว เพราะมาก ให้คนอื่นฟังๆ มีคนนึงทักมาว่า เฮ้ยมันเหมือนเพลงนี้เลย ผมก็ไปฟังดู ปรากฏว่า เฮ้ย ใช่ว่ะ เหมือนจริงๆ ตอนนั้นผมใจหายวูบเลย เพราะว่า


"เราไม่ได้ลอกมา"



แต่มันดันไปเหมือน เป็นเพราะว่าเมโลดี้ที่มันวนอยุ่ในหัว แล้วเราจำไม่ได้ว่ามันมาจากเพลงไหน แต่เราแต่งไปแล้ว มันดันเหมือน

แต่สิ่งที่ผมจะพูดในประเด็นนี้ คือ เรื่องแรก ประเด็นเหมือนโดยไม่ได้ตั้งใจมีจริง


แต่อย่างหลัง ที่สำคัญกว่าคือ ผมค่อนข้างเชื่อ100% ว่า ถ้าคนที่มันไม่ได้ตั้งใจลอกจริงๆ
ต่อให้มันบังเอิญไปเหมือน แต่มันจะแฉลบไปเหมือนเพียงแค่ "นิดเดียว" เท่านั้น
นอกจากจุดนั้น ส่วนอื่นๆของเพลง มันจะไม่มีไปเหมือนเลยถ้าเราไม่ได้ตั้งใจ
สิ่งเหล่านี้จะดูออกได้ชัดเจนจากเพลงทั้งหมดที่ออกมา ถ้ามันไม่ได้ตั้งใจ
มันจะเหมือนแค่นิดเดียว นอกจากนั้น โดยรวมมันจะไม่เหมือน


"ดังนั้น การจะตัดสินว่า ลอกหรือไม่ลอก การใช้ความรู้สึกของคนฟังน่ะ ถูกต้องที่สุดแล้ว"



ส่วนหนึ่งที่ทำให้คนจับได้บ่อยๆว่าลอกมา มันก็คือการลอก "สไตล์และกลิ่นอายเพลง" มานั่นแหละพอยท์สำคัญสุด ถ้าไปเอาส่วนนี้มา คนอื่นจับได้แน่นอน ยกตัวอย่างผมเคยทำเหมือนกัน แต่งเพลงๆนึงเล่นๆ แต่ว่า คิดทางคอร์ดไม่ออก ผมเลยไปลอกทางคอร์ดมาจากเพลงๆนึง และจังหวะของเพลง ใกล้ๆกับต้นฉบับ นั่งแต่งออกมา ปรากฏว่ามันไปเหมือนเพลงต้นฉบับค่อนข้างมาก


นั่นละครับ ผลของการลอกทางคอร์ด และกลิ่นอายเพลงๆนึงมา มันหนีไม่พ้นหรอก





สรุปแล้ว อยากจะยืนยันอีกครั้งว่า อย่าเอาคำว่า Inspiration และ Reference มาเป็นข้ออ้างในการขโมยเพลงของคนอื่นมาหากิน สองคำนี้มันมีเพียงแค่ว่า นำเอาแนวทางที่น่าสนใจนั้นมาเป็นแนวทางคร่าวๆ และเรามีหน้าที่ "แต่งขึ้นมาใหม่" คิดขึ้นมาใหม่ ซึ่งการแต่งเพลงใหม่ คิดใหม่ให้เพลงมันเป็นตัวของมันเอง ไม่ได้เป็นสิ่งที่ยากอะไรเลย คนแต่งเพลงจะทราบดี




แต่สาเหตุเดียวที่ศิลปินพวกนี้มักง่าย ลอกมา นั่นก็เป็นเรื่องของตลาดทุนนิยมทั้งนั้น ทีี่ต้องการความโด่งดัง ความพร้อมใช้ กะว่า แต่งออกมาดังเลย โดยใช้วิธีไป "ลอก" เพลงที่เขาดีอยู่แล้ว ดังอยู่แล้ว มาปรับเปลี่ยนเป็นของตัวเองเนียนๆ กะดัง เพื่อให้ได้เงิน ได้ชื่อเสียง




นั่นแหละครับคือเหตุผลว่าทำไมคนพวกนี้ถึงได้ลอกมา

และปัญหาที่หนักกว่าคนลอกคือ พวกติ่งที่พร้อมจะปกป้อง มีอยู่เยอะแยะมากมาย
เหล่าคนที่ขาดจิตสำนึก ไม่สนใจว่า เหมือนแล้วไง ก็ฟังๆไป ฯลฯ ก็มีอีกมาก
ดังนั้นนี่จึงเป็นสาเหตุหลักๆว่าทำไมคนฟังเพลงสากลจ๋าๆจัดๆบางคน เขาถึงไม่อยากฟังเพลงไทย ผมเองฟังทั้งไทยทั้งสากล


แต่ถ้ามันมีเพลงสองเพลงเหมือนกัน เพลงหนึ่งคือต้นฉบับที่เขาคิดมา กับเพลงที่ไปดูของเขามาแล้วปรับนิดปรับหน่อย เป็นแบบนี้ผมก็ฟังแต่ต้นฉบับครับ



และข้ออ้างห่วยๆเดิมๆประเภท ศิลปะบนโลกนี้ก็รับๆมาทั้งนั้น หรือ คนอื่นเขาก็ลอกมา ต้นทางก็ลอกมา แต่นั่นไม่ได้หมายความว่า คุณไปลอกมาอีกต่อ แต่ต้นทางทำผิดมา แล้วคุณทำผิดน้อยลงหรือไม่ คำตอบคือไม่ คุณก็แค่ไปขโมยผลงาน คนอื่นที่เขาไปขโมยมาอีกต่อแค่นั้นเอง คุณไม่ได้มีอะไรที่สังเคราะห์ออกมาเป็นของตัวเองเลยแม้แต่น้อย




ศิลปินพวกที่ว่านี่ที่ยังกล้าทำ เพราะแฟนคลับเหล่านี้ยังปกป้องอยู่ มันทำได้ทำออกมาได้เรื่อยๆไงครับ

ส่วนเพลงนี้น่าจะได้รับแรงบันดาลใจมาจากเพลง 4 นาทีของ Kala แน่นอนครับ

โดยส่วนตัวผมรับไม่ได้ หากเป็นการกระทำของรุ่นเดอะของวงการด้วยแล้ว

อย่าง เลบานอน (อันที่จริงก็ตั้งแต่สมัยประกวด เวฟ 100 แล้ว)

แต่สมัยเด็ก สมัยเล็กผมยังพอทุเลา เพราะตอนนั้น ยังเด็กนักเรียน

คุณคาดหวังจะให้นักเรียน มัธยมแต่งเพลงได้จากไหน ?

แต่นี้เวลาผ่านไปหลายสิบปีแล้ว

บางคนได้เป็นโปรดิวซ์ให้วงน้องๆ

ความคิดความอ่าน เครื่องไม้เครื่องมือ ทีมงาน มันพร้อมทุกอย่าง

ขาดแค่อย่างเดียว จิตสำนึก


ส่วนประเด็นที่ท่านเกริ่นไว้เรื่องการพลาด ทำเหมือนนี้ผมพอเข้าใจ บางอย่างมันอาจติดในหัวเราแต่นึกไม่ออก แต่การแก้ไขสิ่งๆนั้นต่างหากที่ควรจะเกิดขึ้น


อย่างเคจที่ถกกันสนั่นเมืองก่อนจะผ่านมาได้ถึงขั้นตอนเอามาลงให้ชาวโลกได้ยลโฉม

มันต้องผ่านอะไรมากมาย ผ่านหูคนเป็นร้อยๆ ก่อนจะโอเค

ผ่านการแก้ไขบลาๆ ที่น่าเศร้าก็คือ งานแบบนี้ได้รับการให้ผ่านออกมาให้คนเขาดราม่าเล่นซะงั้น


โดยรวมบ้านเราเรื่องการให้ Reference ถือว่ามีต่ำมากๆ เป็นเรื่องที่น่าเศร้าใจเป็นอย่างยิ่ง

(แต่กรณีข้างต้น ถ้าเข้าไปอ่านจากแหล่งทางการ เจ้าตัวบอกแต่งเองหมดเลยเน้อ )

พี่พลทำโปรดิวซ์ให้วงอื่นเนื้องานอย่างดี ไม่น่าทำเเบบนี้เลยน๊า
ผมพลิกดูเครดิต

ทำนอง : ปรีติ บารมีอนันต์

ผม อ้อ เลย พี่เเบงค์ลากเพื่อนมาโดนยำเเล้วล่ะ
เพลงเก่าๆที่มีคดี นี่ก็พี่แบงค์แต่งเมโลดี้ทั้งนั้น

สำหรับผม จังหวะอาจจะเปลี่ยนได้ แต่ตัวโน๊ตเปลี่ยนไม่ได้ เช่น เล่นเพลงฝนตกที่หน้าต่าง

G Em Am D แต่มาปรับเสียงสูง เปลี่ยนเป็น A Gm Bm C เล่นจังหวะเดิมหรือเปลี่ยนนิดหน่อยยังไงคนก็จำได้

พวกนักดนตรีเก่งๆเค้าจะมีลายประจำตัวของเค้า ยิ่งไปก๊อปลายเค้ามานี่ ยิ่งอาย

ไหนๆก็ไหนๆ เรื่องก๊อปกำลังมาแรง

พี่แคลชวงแบ๊งทำผมเสียใจสุดๆ

วงโปรดในวัยเด็กค่อยๆหมดลงทุกที

ตอนนี้เหลือวงนี้วงเดียวแล้ว Sillyfool

ใครรู้พี่แกมีก๊อปกับเค้าบ้างมั้ย

คิดว่าพี่ต้นน่าจะคิดเองนะ บังโตก็อินดี้ๆแบบนั้น

เหลือไว้ให้ผมสักวงเหอะ

อันนี้สิถึงจะเรียก inspiration

ผมยังรับไม่ได้เลย ประเด็นคือเพลงแรกในรอบ7ปี... ความรู้สึกผมผิดหวังหมดศรัทธาเลย

เสียใจด้วยครับ ในกระทู้ เหลือวงไหนบ้าง มีคนมาแปะแล้ว ว่าเพลงอะไรสักอย่างนี้แหละ ก๊อบเพลงฝรั่งมา

อ้างอิง

อยากแชร์ตอบในแง่ของการเป็นแฟนเพลงนะครับ คนอื่นอาจจะไม่ได้เป็นเหมือนผมนะ
้ถ้าเป็นวงดนตรีที่เรารักแล้วมาทำแบบนี้ มันเหมือนกับโดนคนรักหักหลัง ทรยศ
เจ็บกว่าเดิมอีก เหมือนยิ่งรักมากยิ่งเจ็บหนักมาก

ยิ่งเราชอบวงๆนั้นหนักมากเท่าไหร่ พอมารู้ความจริงว่าคุณลอกงานมา
มันทำให้เราเจ็บจนเฮิร์ทได้ไม่ต่างกับอกหักเลยจริงๆ

แฟนคลับคนอื่นๆของศิลปินนั้นเวลามีเรื่อง อาจจะไม่พอใจ
เหมือนกับว่า สิ่งที่เขาชอบ ที่เขาศรัทธาโดนต่อว่า โดนด่า โดนตำหนิ
เขาก็จะออกมาปกป้องให้อย่างเต็มที่

แต่ถ้าเป็นผม ถ้าศิลปินที่เรารักทำแบบนี้ ผมจะยิ่งต้องด่าให้หนักเลย
ไม่ใช่กางปีกปกป้อง ถ้าผมเป็นติ่งของวงที่ทำ จะยิ่งต้องจัดหนักกว่าวงอื่นด้วยซ้ำ
ข้อหาทำลายความไว้ใจและความรักที่มีให้ ยิ่งวงของเรายิ่งต้องอยากให้เขาเดินทางอย่างถูกต้องไม่ใช่ใช้วิถีโจร แล้วภูมิใจกับยอดความนิยมแบบปลอมๆ

ติ่งบางคนก็ออกมาปกป้องด้วยตรรกะทุเรศเกิน
- มัวสนใจเรื่องก็อป ทำไมไม่สนใจเนื้องานบ้างล่ะ
- พี่เขาทำมาดักชาวเน็ตบ้างล่ะ
- เหมือนแค่นิดเดียวเอง พี่เขาทำเพลงมาให้ฟังก็ฟังไปเถอะ
อยากรู้จริงๆพวกสมองแบบนี้มันเคยคิดสร้างสรรค์หรือสร้างผลงานอะไรเองบ้างมั้ย หรือชีวิตนี้ รอ ก็อปปี้ & เพลส อย่างเดียว
เกิดเป็นวงมีแฟนคลับเยอะนี่ดีชิบหาย ทำเชี่ยยังไงติ่งก็ออกรับหน้าแทน
เป็นวงหน้าใหม่ วงต่างจังหวัด แม่งขยี้กันจมดิน ไม่เห็นหาเหตุผลอะไรมารองรับ
ถุยชิบหาย

เรื่องพวกนี้แม่งละเอียดอ่อนจริง ไหนจะเรื่อง Influences อีก แต่คนฟังเค้าไม่มานั่งเจาะรายละเอียดลึกอะไรขนาดนั้นหรอก
ถ้าฟังแล้วรู้สึกมามันเหมือนก็ copy แหละจ้า

ถ้าบังเอิญไปเหมือน ศิลปินต้องทำยังไงครับ ตอนฟังเองไม่รู้หรอกว่ามันไปคล้ายเพลงไหน

แต่พอออกไปแล้ว คนฟังเยอะ ก็จะไปจับคู่กับเพลงที่คล้ายๆ

ผมเห็นใจศิลปินนะ คือคล้ายนิดเดียว ก็ชี้หน้าเค้าว่าก็อป เพราะหลายคนมีความคิดว่าเพลงมันไม่มีทางบังเอิญไปคล้ายกัน

ไม่ได้พูดถึงกรณีล่าสุดนะ

ทำแบบ Stamp ครับ แถลงการณ์อย่างชัดเจน รับผิดชอบ พร้อมให้เครดิตย้อนหลัง

ไม่ 100% แต่ก็ลดเสียงด่าไปได้เยอะมาก

แต่ถ้าเหมือนแบบจะๆจริงๆแบบลาบานูน ออกมาพูดก็คงไม่มีใครเชื่ออ่ะครับ

อย่างที่กระทู้นี้ว่ามาแหละ บางอันมันก็ไม่ชัวร์ แต่บางอันก็ดูออกเลยว่าก๊อป 100%

มีเคสของไมเคิล แจ๊กสัน ศิลปินระดับตำนานของโลก มาเล่าให้ฟัง

ตอนที่มีการทำเพลง We Are the World กันนั้น ศิลปินอเมริกันจำนวนมากได้มารวมตัวกัน ก็พูดคุยกันอย่างสนุกสนาน หนึ่งในนั้นคือ แดรีล ฮอลล์ หนึ่งในคู่ดูโอ Daryl Hall & John Oates แดรีลเล่าว่าเขาได้เจอกับไมเคิล แจ๊กสัน ซึ่งไมเคิลก็ดูท่าทางแปลกๆ เมื่อเจอกับเขา แต่พอได้คุยกัน ไมเคิลก็บอกกับเขาว่า หวังว่าคุณจะไม่โกรธนะที่ผมก็อปเพลงคุณมา

แดรีลก็งงสิ เพลงไรฟะ ไมเคิลก็บอกว่า Billie Jean ไง ผมฟังเพลงของคุณแล้วชอบมากๆ เลยทำ Billie Jean ออกมา

เพลงต้นฉบับของแดรีลคือ




ส่วนเพลงของไมเคิลคือ




แดรีลบอกว่าเขาไม่รู้สึกถึงการก็อปปี้เลย และยังรู้สึกเป็นเกียรติมากด้วยที่เพลงของเขาสามารถไปเป็นแรงบันดาลใจให้กับศิลปินอย่างไมเคิล แต่สำหรับไมเคิลแล้ว เขารู้สึกอยู่ในใจว่าเขา "ลอก" เพลงนี้ แม้ว่าเขาจะแค่ "ได้แรงบันดาลใจ" มาก็ตาม

เพลง I can't Go For That (No Can Do) นั้นยังถูกศิลปินอีกมากมายแซมเปิลเบสไลน์ไปใช้ ซึ่งทุกครั้งก็ต้องมีการขอลิขสิทธิ์อย่างถูกต้องด้วย หนึ่งในนั้นคือ



เล่าให้ฟังเฉยๆ ใครทำอะไรยังไงก็รู้อยู่แก่ใจเนอะ