ทางบ้านไม่ได้วางมือครับ แต่เป็นพี่น้องมาร่วมกันทําธุรกิจของที่บ้าน แบบเงินโสหุยของคนจีนครับ ทําได้เท่าไหร่แล้วมาแบ่งกัน เพราะแต่ละคนมีความถนัดไปคนละอย่างครับ ที่บ้านพี่สาวรับทําบัตรคนงานต่างด้าวด้วยครับ เงินดีมากครับมีคนงานต่างด้าวมาใ้หทําตลอดครับซึ่งเงินส่วนหนึ่งตรงนี้ได้นํามาซื้อของเข้าร้านด้วยบางส่วนครับ ส่วนห้องแถวเงินที่ได้ก็จะมาให้เป็นค่านํ้าค่าไฟและอื่นๆของที่บ้านที่ตรงนี้พี่ชายจะรับหน้าที่ตรงนี้ไปครับ ส่วนร้านขาย

ของชําก็จะได้จากคนที่ห้องแถวออกมาซื้อของส่วนใหญ่จะเป็นพวกแรงงานพม่าครับ เพราะแถวนี้เป็นแหล่งประมงและอุตสาหกรรมครับ ตรงส่วนนี้ผมรับหน้าที่สั่งของ เช็คของ ดูแลร้านครับเพราะทํามาตั้งแต่รุ่นพ่อแม่แล้วครับ คือแต่ละคนในบ้านจะมีส่วนรับผิดชอบหน้าที่ของแต่ละคน ไม่ใช่แบบหามาได้เท่าไหร่แล้วของใครของมันไม่มาช่วยที่บ้านเลย ที่บ้านเป็นครอบครัวใหญ่ครับอยู่กันหลายคนเลย สมัยที่มีร้านเกมส์ ช่วงนั้นรายได้ดีมากๆครับแต่ตอนนี้หมดยุคไปแล้วครับ ส่วนพี่สาวอีกคนรับราชการ เป็นระดับหัวหน้าแล้วอีกคนก็ทํางานบริษัทอยู่ในตําแหน่งหัวหน้าเหมือนกัน 2 คนนี้เหมือนเป็นตัวหลักของบ้านครับเพราะถ้าเป็นอะไรที่ใหญ่ๆ ใช้เงินมากๆ 2 คนี้จะรับไปครับ น้องสาวอีกคนที่เิ่งเรียนจบและทํางานแล้วก็ส่งเงินมาให้หมุนที่ร้านทุกเดือนครับ

เหมือนเปิดก๊อกนํ้ทิ้งไว้หลายๆก๊อก นํ้าจะเติมเร็วครับ รายได้ถ้าเข้ามาในหลายๆทางจะได้มาก ได้เร็วครับ  

เขาเรียกกงสีครับ คือ เงินหรือทรัพย์สินกองกลาง
โสหุ้ย แปลว่า ค่าใช้จ่าย