ผมคับ จากทุนไม่กี่หมื่นช่วงแรกๆทำไปด้วยขายของไปด้วยทางเน็ท พอคิดว่าไปได้สวยแล้วเลยลาออกจากงานมาทำ ตอนแรกกะรายได้สัก 10000ต่อเดือนก็พอ ทำไปทำมา ได้หลายหมื่นเลย ปัจจุบัน ไม่คิดจะกลับไปเป็นลูกจ้างพวกมันอีกแล้ว ทำเองดีกว่าเยอะ แต่ปัญหาหลักๆเลยคือความกดดันความเคลียด และเงินทุน ต้องรับมือให้ได้

ผมลาออกมาทำ


เหนื่อยกว่าเดิม แต่มาเหนื่อยกับงาน ไม่ต้องเหนื่อยกับคน

สบายใจดี

ผมครับ​ ออกมาเปิดร้านราเม็งในจ.เล็กๆแห่งหนึ่งทางใต้​ หุ้นกันสามคน​ ร้านไม่ได้เจ๊ง​ แต่ไปต่อไม่ไหวครับ​ เงินทุนหมด​ ลูกจ้างสองคนได้เงินเดือน9000 หุ้นส่วนสามคนได้ส่วนแบ่งคนละ3000 ตอนเที่ยงเอาอาหารจากบ้านมาทานเอง​ มื้อเย็นกินประมาณ4-5ทุ่ม​ เอาน้ำต้มกระดูกหมูมากินกับข้าวสวย​ 55555เป็นประสบการณ์​ที่ดีมาก​ ตั้งแต่นั้นมาเลยตั้งปณิธาน​กับตัวเองว่าขอเป็นลูกจ้างที่ดี่​ ดีกว่า​ ไม่ออกมาทำธุรกิจ​เองถ้าไม่พร้อมจริงๆ​ ตอนนี้เป็นลูกจ้างบริษัทแห่งหนึ่งรายได้​ ประมาณ50k หุ้นอีกสองคน​ คนนึงไปเป็นแอรํ อีกคนกกลับไปดูแลธุรกิจโรงงานของครอบครับ

ทางบ้านไม่ได้วางมือครับ แต่เป็นพี่น้องมาร่วมกันทําธุรกิจของที่บ้าน แบบเงินโสหุยของคนจีนครับ ทําได้เท่าไหร่แล้วมาแบ่งกัน เพราะแต่ละคนมีความถนัดไปคนละอย่างครับ ที่บ้านพี่สาวรับทําบัตรคนงานต่างด้าวด้วยครับ เงินดีมากครับมีคนงานต่างด้าวมาใ้หทําตลอดครับซึ่งเงินส่วนหนึ่งตรงนี้ได้นํามาซื้อของเข้าร้านด้วยบางส่วนครับ ส่วนห้องแถวเงินที่ได้ก็จะมาให้เป็นค่านํ้าค่าไฟและอื่นๆของที่บ้านที่ตรงนี้พี่ชายจะรับหน้าที่ตรงนี้ไปครับ ส่วนร้านขาย

ของชําก็จะได้จากคนที่ห้องแถวออกมาซื้อของส่วนใหญ่จะเป็นพวกแรงงานพม่าครับ เพราะแถวนี้เป็นแหล่งประมงและอุตสาหกรรมครับ ตรงส่วนนี้ผมรับหน้าที่สั่งของ เช็คของ ดูแลร้านครับเพราะทํามาตั้งแต่รุ่นพ่อแม่แล้วครับ คือแต่ละคนในบ้านจะมีส่วนรับผิดชอบหน้าที่ของแต่ละคน ไม่ใช่แบบหามาได้เท่าไหร่แล้วของใครของมันไม่มาช่วยที่บ้านเลย ที่บ้านเป็นครอบครัวใหญ่ครับอยู่กันหลายคนเลย สมัยที่มีร้านเกมส์ ช่วงนั้นรายได้ดีมากๆครับแต่ตอนนี้หมดยุคไปแล้วครับ ส่วนพี่สาวอีกคนรับราชการ เป็นระดับหัวหน้าแล้วอีกคนก็ทํางานบริษัทอยู่ในตําแหน่งหัวหน้าเหมือนกัน 2 คนนี้เหมือนเป็นตัวหลักของบ้านครับเพราะถ้าเป็นอะไรที่ใหญ่ๆ ใช้เงินมากๆ 2 คนี้จะรับไปครับ น้องสาวอีกคนที่เิ่งเรียนจบและทํางานแล้วก็ส่งเงินมาให้หมุนที่ร้านทุกเดือนครับ

เหมือนเปิดก๊อกนํ้ทิ้งไว้หลายๆก๊อก นํ้าจะเติมเร็วครับ รายได้ถ้าเข้ามาในหลายๆทางจะได้มาก ได้เร็วครับ

ใครเป็นลูกจ้างรายได้ดีอยู่แล้วผมอยากบอกว่าอย่าพึ่งออกมาทำธุรกิจเองเลยรอเงินเหลือๆค่อยๆทำเล็กๆน้อยๆไปดีกว่า

ออกมาทำเต็มตัว ความรับผิดชอบเยอะ วันหยุดไม่มี รายได้ไม่แน่นอนแต่ค่าใช้จ่ายแน่นอน

ผมทำงานบริษัท รายได้ค่อนข้างดี งานไม่หนัก แต่เบื่อ 2 เรื่อง คือเรื่องคน โดยเฉพาะลูกน้อง กับ ภาษี เห็นเพื่อนๆที่ทำธุรกิจส่วนตัวไม่เสียภาษีกันโคตรอิจฉา

ผมครับ ลาออกจากงานประจำที่ทำมา 11 ปี

เงินเดือนสุดท้ายที่ลาออก คือ 2.7 หมื่น โบนัสได้เฉลี่ยปีละ 2 เท่า ของเงินเดือน

บริษัทที่ทำ มีชื่อเสียงใหญ่โต ระดับนึง พูดไป ทุกคนน่าจะเคยได้ยิน

ถือว่ามีความมั่นคงมากพอสมควร

แต่ ที่เลือกออกมาเพราะ มีลูกเล็ก 2 คนและไม่มีคนเลี้ยง ประกอบกับ เริ่มทำอาชีพเสริม พอมีรายได้เท่ากับเงินเดือนก่อนที่จะออกแล้ว

เลยตัดสินใจออก ตอนนี้ก็เกือบครบปีแล้ว ครับ

ออกมาขายเสื้อผ้า คนอวบอ้วน (ของผญ. ) ขายผ่านเฟสบุคอย่างเดียว
ต้นทุน เริ่มแรก จ่ายคา่โฆษณาเฟสบุค วันละ 200 อยู่ประมาณ 3 เดือน
จากนั้นก็วันละ 500 อีก 6 เดือน
ตอนนี้ จ่ายค่าโฆษณาให้ เฟสบุควันละ 1000 - 2000

ส่วนค่าเสื้อ เพื่อนที่รู็จัก ให้เครดิต 14 วัน เลยไม่ต้องลงเงินก้อนครับ ถือว่าโชคดีสุดๆ

ก่อนออกจากงาน รายได้เสริม (ขายเสื้อ นี่แหล่ะ )ประมาณเดือนละ 3 หมื่น
พอออกมาทำเต็มตัว รายได้ เฉลี่ยทั้งปี (กำไร) คือ เดือนละ 100,000 บาท หักค่าใช้จ่ายทุกอย่างแล้ว

ยิ่งช่วงนี้ เสื้อเหลืองขายดี แจ็คพ็อตแตก ได้ 200,000/เดือน แน่นอน

ปีนี้ ปีเดียว เงินไหลเข้าบัญชี เกิน 2 ล้านไปแล้ว (ยอดขาย)
ซึ่งแต่ก่อน จะมีเงินเข้า บัญชีแค่ปีละ 300,000 ( ห่างกัน 7 เท่า )

ถามว่า เหนื่อยมั้ย ตอบตรงๆ ก็ไม่เท่าไหร่ครับ แถมได้อยู่กับลูกทั้งวัน เพราะผมขายผ่านเฟสบุค ออกจากบ้านแค่ ตอนไปรับของ - ส่งของให้ลูกค้า

ถือว่า happy สุดๆ ครับ

ผมเชื่อว่า ทุกคน มีวันของตัวเองครับ

ขอแค่ท่าน มองเห็นโอกาส ลงมือทำ และ มีคนสนับสนุน
ก็น่าจะสำเร็จได้ไม่ยากครับ

ออกมาทำเองครับ ช่วงแรกรายได้ดีเพราะเรามีแรง เราใส่เต็มแรงเลยครับ เหนือ่ยกว่าแต่เงินได้ดีกว่า ตอนออกมาทำ เพื่อนได้ 10 k กว่า ผมได้ 50k แถมถ้าได้งานประมูลนี่เล็กๆสักตัวเดือนนั้น มากว่า 100 k ดูเหมือนจะดี แต่
ในแง่ธุรกิจ เราทำแล้วดี คนทำก็เยอะตาม บริษัทใหญ่ๆลงมาในพื้นที่ เราทุนน้อยสายป่านน้อย
ก็ถอยๆมาหาช่องว่างของธุรกิจเอา
เป้นเจ้าของทำงานไม่ใช่ตามอำเภอใจนะครับ ตอนกินเงินเดือน ขาดได้ลาได้งอแงได้ เงินได้เต็ม แถมถ้าขยันมีค่าโอ แต่ทำเอง ไม่ทำไม่มีเงินนะครับ ไม่ไหวก็ต้องทน
ทำงานประจำ หมดเวลางานไปกินเหล้ากับเพื่อนได้ ทำเอง งานไม่เสร็จไปไม่ได้นะครับ
เดี่ญวลูกค้าหายต้องเอาให้เสร็จ ลูกน้องไม่ไหวกลับก่อนเรายังต้องทำต่อเองก็บ่อย

ตอนนี้ รายได้ผมหักแล้วลดเหลือ 20 k เพื่อนทำเงินเดือน ได้ 50-80 k หล่อๆ

บางครั้งอยากกลับไปทำงานประจำเหมือนกัน แต่ เราหลุดมาแล้ว know hour เราไม่ทันเพื่อนครับ เพื่อนได้อบรม ได้สัมนา เราเอาเวลาไปหาลูกค้าหมดแล้ว
สุดท้่ายไม่ได้บอกว่าไม่ดีนะครับ เพียงแต่นำเสนอประสพการณ์กันฟัง คนที่ออกมาแล้วรุ่งก็มี แต่เท่าที่ผมเห็น เน้น ที่ผมเห็น มีแค่ 10 เปอร์เซนต์ครับ

แนะนำให้อ่านคนที่ล้มเหลวเยอะๆครับ

จากที่ผมเห็นนะครับ


>>>> คนที่เป็น พนักงานบริษัทแล้วตำแหน่งงาน เกินวัย เก่งเกินวัย >> ออกมาทำธุรกิจเอง อันนี้รุ่ง
>>>> คนที่เป็น พนักงานบริษัทแต่เป็นคนธรรมดา ทำไปวันๆ ลาออกมาทำธุรกิจเอง ก็ไปไม่ได้ถึงไหน

>Keyเลย< ถ้าคนเก่ง เป็นพนักงานบริษัทก็ขึ้นถึงเงินเดือน แสน ถึง ครึ่งล้านได้
คนไม่เก่ง ไม่แอคทีพ มาเปิดธุรกิจเองก็พังได้ง่ายๆ

ดูตัวเราเองก่อนเป็นแบบไหน สไตล์ไหน พนักงานบริษัทก็ไม่ได้ขี้หมูหมาถ้า สามารถขึ้นไปสูงจริงๆ

แล้วแต่คนนะ ถ้าออกมาทำธุรกิจแล้วมีวินัย จับธุรกิจถูกทาง ก็ดีกว่า

แต่กลับกันถ้าออกมาแล้ว ทำตัวชิวสบายๆ ไม่จริงจัง เห็นล้มเหลวมาก็เยอะ

ส่วนผมที่บ้านมีธุรกิจอยู่แล้ว แต่ก็ไม่ได้ใหญ่มาก ยังต้องเข้าไปดูลูกน้องใช้เวลาเหมือนพนักงานประจำนี่แหละ เพียงแต่ไม่ต้องลงมือทำเอง แต่ก็ทำกับที่บ้านได้ไม่นานสุดท้ายมาจบที่การลงทุน

ผมกำลังเริ่มทำของตัวเอง มีน้าคอยแนะแนวทางให้

อยากทำธุรกิจประสบความสำเร็จ Connection สำคัญมากๆ คุณต้องเป็นคนคุยกับคนเก่ง และขยันกว่าทำงานประจำหลายเท่า ถึงจะรวย

ใครที่ทำงานประจำแล้วบ่นเหนื่อยแล้วเหนื่อยอีก แนะนำอย่าออกไปทำธุรกิจส่วนตัวเลย เหนื่อยกว่าอีกหลายเท่า เจอปัญหาให้ปวดหัวเยอะกว่าหลายเท่า ตัดสินใจผิดถึงกับหมดตัว ต่างกับทำงานประจำ บริษัทเจ๊งก็แค่หางานใหม่

เอาง่ายๆนะครับ

-งานระดับล่าง เงินเดือนไม่เกิน 30k บริษัทไม่โต ไม่ก้าวหน้า ควรออกมาทำเอง
-งานระดับ กลางไปสูง เหมือน ญาติๆผม ยุ่พวก ปตท ปูน
การบินไทย ระดับกรรมการ 80k-200k พวกนี้งานประจำ คือสวรรคเลยคับ

มองออกไหม
ดูงานที่เราทำก่อน ถ้า เน่า ฒว่าออมเงินลงทุน สร้างเครดิต
ออกมา โลดแล่นเองดีกว่า แต่ ต้องอึดพอสมควรนะ


สำหรับผม ถ้า เงินเดือน 50k ผมไม่ออกมาทำนะ
หยุดเสา อาทิต สบายๆ
ออกมาทำ ไม่ได่รวยกว่ากันมากหรอก ธุรกิจ sme กรอบรายได้มันไม่ได้เยอะ

เคยเป็นช่างซ่อมบำรุงในโรงงานมา 14 ปี ตอนนี้ออกมาขายข้าวเหนียวหมูปิ้งได้ 4 ปีละ ขายช่วงเช้า 6 โมงถึง 9 โมง..ชีวิตเรียบง่าย อยู่กับครอบครัว ได้คุยกับลูกทุกวัน ได้ใส่บาตรตอนเช้าแล้วก็ไม่ค่อยงอนกับภรรยาเรื่องผู้หญิงอื่นอีก 555 (ก็อยู่ด้วยกัน 24 ชม.อ่ะนะ)
รายได้ดีกว่าทำโรงงานครับแต่เหนื่อยมากๆเพราะทำเองหมดไม่ได้รับเค้ามา ต้องอดทน สู้แดด สู้ฝน แล้วก็ไม่ค่อยเท่ห์ด้วย (อันหลังนี้อีโก้ล้วนๆ) ถามว่าทำไมไม่ทำงานอื่นที่ดีกว่านี้ความรู้ก็มี คำตอบง่ายๆคือ เบื่อระบบไม่อยากเป็นลูกจ้างและก็ไม่อยากอดนอนอีกแล้ว
การจะทำอะไรที่เป็นธุรกิจส่วนตัวในมุมมองของคนตัวเล็กๆคนนึงอย่างผม ความขยัน อดทน ต้องมาก่อน จริงๆมันก็เป็นพื้นฐานของทุกๆอาชีพแหละแต่เวลาเราเหนื่อย บางทีก็อยากจะทิ้งทุกอย่างไว้ข้างหลังแล้วหนีไปเลย..ท้อได้แต่อย่าถอยครับ คำนี้ใช้ได้จริง..เป็นกำลังใจให้ทุกคนครับ