ผมว่าอยุ่ที่คน
ถ้าทำเเล้วมันยังจนก็เปลี่ยนไปทำอย่างอื่น
ถ้าถามว่าจะให้ไปทำอะไร
ก็ต้องศึกษาเพิ่มเอา
ต้องพัฒนาตัวเอง
ไม่มีใครรุ้ตายตัว
ถ้ายังอยุ่นิ่งเหมือนเดิม
ก็ต้องเป็นอย่างงี้ต่อไป

ผมว่าคุณไปสงบสติอารมณ์ก่อนเถอะครับขี้เกียจพิมยาวตอบ

ซะงั้นอะครับ ตอนแรกเหตุผลมาเต็ม ตรรกะไปไหนหมดครับ ทิ้งแล้วหรอ

แล้วแต่ละกันครับ

จากใจเล่ยนะ ผมก็ทำงานเกี่ยวกับด้านการเกษตรมานาน

ชาวนารึเกษตรกรด้านอื่นๆ ก็มีปัญหากันทั้งนั้น ยากดีมีจนปนๆกันไป
แต่สิ่งที่พิสูจน์ได้ว่าใครจะรุ่งหรือร่วงดูไม่ยากครับ ไม่ว่าจะมีรัฐรึไม่มีรัฐช่วยก็ตาม

ชาวนารึเกษตรกรรายอื่นที่รู้วิธีคิดและวิธีปรับตัวได้ จะอยู่รอด
ถ้าไม่รู้วิธีคิดรึวิธีจัดการก็ได้แค่นั้นครับ เท่าเดิมรึต่ำกว่าเดิมแต่ไม่ได้เพิ่มขึ้นแน่นอน

การปรับตัวไม่ยากเลย แต่ทำไมไม่ปรับกัน อันนี้สิน่าคิดกว่า
เพราะว่าตามกันมาบ้าง เดียวรัฐก็ต้องมาช่วยบ้าง รึเปล่าก็ลองไปคิดดู
ชาวนา ไม่เคยเปลี่ยนวิธีคิดครับ ลองไปดูได้เลย(โครงการจำนำข้าว)
ถ้าเปลี่ยนวิธีคิดเมื่อไร ชาวนาจะเป็นอาชีพที่น่าอิจฉาที่สุดครับ

ผิดพลาดประการใดขอโทษมาในที่นี้ครับ

คนที่เคยจนส่วนใหญ่มักจะมีน้ำใจ เพราะเขารู้ว่าความจนความลำบาก มันน่ากลัวแค่ไหน


ผมอยากให้เกิดจริงๆแบบชาวนาต่อรองราคาาโดยตรงจะสมาคมอะไรก็ว่าไป ถ้าเป็นแบบทุกวันนี้ก็ไอ้พ่อค้าคนกลางล่ะครับรวย

ความคิดแบบคุณนี่ผมไม่แปลกใจเลยว่าทำไมชีวิตถึงดูน่าโหดร้ายได้ขนาดนี้ ทำตัวเองทั้งนั้น แถข้างๆคูๆ เรื่องนี้คุณเถียงผมยังไงคุณก็เสียเปรียบ คุณไม่เอาไหนเอง ไม่ประหยัดเอง แล้วมาโทษนั่นโทษนี่เพ้อเจ้อ ที่ผมเลี้ยงอะผมขี้เกียจเถียง เหมือนเถียงกับเด็กเลย

ในกระทู้นั้นผมก็ออกความคิดเห็นไว้ว่าไม่เห็นด้วยกับนโยบายนี้ ซึ่งผมก็ยังยืนยันความคิดเห็นดังกล่าวเช่นเดิม ซึ่งไปอ่านได้นะครับเพราะผมคิดว่าผมมีเหตุผลเพียงพอในการคิดเช่นนั้น

ต้นตระกูลของผมก็เป็นชาวนาตั้งแต่ทวด ปู่ ย่า ลงมา พี่ผมก็เป็นนักวิชาการเกษตร ทำให้เห็นหลายแง่มุมมากของชาวนาดีๆ และชาวนาที่หวังแต่จะพึ่งเงินชดเชยจากรัฐโดยๆไม่พยายามอะไรเลย และตัวผมเองก็คิดว่าคงไม่เข้าข่ายที่ทำให้คุณออกมาพูดนะ เพราะผมเองและครอบครัวต่างอยู่กันแบบพอเพียง ไม่ได้ใช้แบรนด์เนมโดยที่เงินไม่พอจ่าย ไม่ได้ฟุ้งเฟ้ออะไรที่ไม่พอกับเงินรายได้ที่เข้ามา และไม่เคยเรียกร้องสิทธิ์ใดๆ แม้อาจจะเกิดปัญหาในด้านธุรกิจ การทำงานที่มีผลกระทบมาจากทั้งสภาพแวดล้อม ค่าน้ำมัน ฯลฯ

ครอบครัวเราสอนให้เน้นที่จะพึ่งพาตนเองก่อน พยายามหาทาง หาผู้รู้ความรู้มาพัฒนาตัวเองเพราะยึดหลักตนเป็นที่พึ่่งแห่งตน เมื่อตัวเองช่วยเหลือตนเองได้ก็พลอยแบ่งปันช่วยเหลือสังคมได้

ผมเข้าใจว่าคุณคงจะน้อยใจบางความเห็นที่พูดเหมือนไม่เห็นใจชาวนา ผมมองว่านั่นเป็นเพราะคุณอยู่ในครอบครัวชาวนาแบบที่พอเพียงและพึ่งพาตัวเองจริงๆและต้องประสบปัญหา แต่คุณไม่ได้อยู่ในกลุ่มอีกพวกหนึ่งที่รอคอยแต่ความช่วยเหลือ คุณจึงรู้สึกแย่ที่ได้อ่านข้อความความคิดเห็นทำนองนั้นที่เพื่อนเขาพูดถึงหลายแง่มุมที่มันเกิดขึ้น โลกยังเป็นสีเทา ทุกวงการก็ย่อมไม่ต่างกันครับ ผมคิดและเจอมาแบบนั้น

คร๊าบบบบผม ถ้าใช้เหตุใช้ผลคุยกันก็รู้เรื่องและเข้าใจกันได้ เพราะทุกอาชีพมันก็มีสีเทาเหมือนกัน แต่บางคนบ่นพึมพัมชีวิตตัวเองแล้วเอาชาวนามาอ้างบางครั้งผมก็ไม่เข้าใจ

ผมไม่ได้บอกให้ชาวนาเลิกทำนานี่ครับ ผมบอกให้รัฐหรือคนที่มีความสามารถมาช่วยให้มีความสามารถในการทำนาให้มีประสิทธิภาพมากขึ้นเท่านั้นเอง

ไม่ใช่แค่จ่ายเงินไปแล้วจบ แล้วแบบนี้เมื่อไรมันจะพัฒนาอะครับ เช่นการช่วยให้ต้นทุนลดลงโดยการไปกดราคาวัตุดิบไม่ว่าจะปุ๋ยหรืออะไรก็แล้วแต่

ใช่ครับ ข้าวมันถูกเพราะมันไม่ใช่เมื่อก่อนแล้วที่เราส่งออกได้เยอะ แต่ตอนนี้สภาพการแข่งขันมันมากขึ้นครับ เวียดนาม อินเดียเค้าก็ผลิตข้าวได้ แล้วเค้าก็กำลังทำได้ดีกว่า หรือ ทำได้ดีกว่าไปแล้ว เพราะประสิทธิภาพมันไม่ดีไงครับ

แล้วผมก็ไม่ได้พูดด้วยนะว่าให้ชาวนาไปคิดกันเอาเอง ผมก็บอกอยู่ให้คนที่อยุ๋ข้างบนช่วนคิดหาวิธีให้ ทำยังไงให้ประสิทธิภาพและผลลัพธ์มันดีขึ้น ผลผลิตต่อไร่มันมากขึ้น

ผมว่าผมไม่ได้ไปพูดถึงชาวนาเลยแม้แต่น้อย แล้วผมก็พูดถึงการทำการเกษตรล่วงหน้าซึ่งเป็นผลบวกไม่ว่าชาวนา ชาวไร่ หรือ ชาวสวน ซึ่งสามารถทราบราคาก่อนจะเพาะปลูกอะไรก็แล้วแต่

ผมไม่เข้าใจว่า ผมต้องไปเข้าใจอะไรชาวนา ผมพูดถึงการแก้ปัญหาล้วนๆเลยนะ ไม่ได้พูดเลยว่าชาวนาต้องทำงั้น ทำงี้

การทำสัญญาเกษตรล่วงหน้าแก้ไขปัญหานี้ได้สุดๆเลยครับ ชาวนาจะขายข้าวโดยรู้ราคาก่อน และไม่ต้องผ่านพ่อค้าคนกลางด้วยครับ

ปัจจุบันมีแต่ AFET หรือยางพารา ผมก็อยากให้มีมากขึ้นเช่นข้าว และ อื่นๆ ซึ่งมันช่วยได้บ้างแหละ

คือตอนนี้เหมือนผมคุยกับนักวิชาการอยู่เลย คือปัญหามันก็รู้กันหมด แต่มันก้แก้ไม่ได้ไงครับ คนที่มีที่นากับคนที่ไม่มีที่นามันคิดไม่เหมือนกันนะครับ มีที่นาที่ให้ทำนาที่น้ำท่วมตลอดแล้วจะให้ไปปลุกอะไรให้มันขึ้นได้หละครับ คือผมก็ไม่เข้าใจว่าคุณต้องการจะสื่ออะไรไงผมเลยตอบไปแบบนี้ คือคุณมาถามผมเรื่องการแก้ปัญหาอยู่หรอหรือว่ายังไง แต่ที่ผมรู้คือปัญหาเยอะมาก แต่รัฐไม่เคยมาแก้จริงๆจังๆ ผมเข้าใจแค่นี้จริงๆจะว่าผมโง่ก่็ได้นะ

ในวงการข้าวราคาข้าวนั้นจริงๆแล้ว ราคาข้าวชาวนาขายได้มาจากผู้ส่งออกเลยครับ
พอข้าวออกผู้ส่งออก เขากดราคาได้ครับเพราะปกติของชาวนาเกี่ยวเสร็จแล้ว
ส่วนใหญ่จะขายครับ เก็บส่วนที่จะกินเท่านั้น
ต้นทุนการทำนามันเพิ่มขึ้นมากกว่าความเปนจริงครับ

เปล่าครับ เห็นคุณบอกว่า ผมไม่ใช่ลูกชาวนา ผมไม่เข้าใจ

ผมก็คงไม่เข้าใจวิถีชีวิตชาวนาจริงๆนั้นแหละครับ เพราะผมไม่เคยทำนาหรือพ่อแม่ผมเคยทำนามาก่อนเลย

แต่ทุกอาชีพมีปัญหาทั้งนั้นแหละครับ (อาชีพที่บ้านก็คล้ายๆพ่อค้าคนกลางนั้นแหละ ไปรับของมาขายต่อ กินส่วนต่าง) ส่วนชาวนาโดนพ่อค้าคนกลางกดราคา (แต่กรณีร้านขายยาของพ่อแม่ก็คือพลักภาระไปให้ผู้บริโภคโดยการขึ้นราคา) แต่ชาวนาต่อรองราคาไม่ค่อยได้ครับ ผมก็ไม่รู้ว่าเพราะอะไรนะ

จะบอกว่าซวยของชาวนาก็ได้ครับ ที่คนระดับผู้บริหารประเทศไม่สามารถแก้ไขปัญหานี้ได้สักที เป็นสิบๆปี ก็ภาวนาให้มันผ่านไปครับ

ชาวนามีเกียรติเสมอครับสำหรับผม ไม่เคยคิดว่ารวยกว่าแปลว่าต้องดีกว่า (แต่รวยกว่าน่าจะสบายกว่าเท่านั้นเองครับ)

ตั้งแต่เรียนและทำงานใน กทม มาห้าปี กล้าพูดได้เลยว่าชาวนาที่ฟุ่มเฟือยที่สุด
ในบรรดาชาวนาที่ผมรู้จักทั้งหมด (เฉพาะชาวนาที่ยังจนอยู่ และเขาว่ากันว่า
ยังปรับตัวเพื่อเอาตัวรอดไม่ได้)ปีๆนึง ได้ดูหนังเมเจอร์สักครั้งนึงยังยากเลย
เที่ยวงห้างอย่างดีก็โลตัสสองสามเดือนครั้ง ผับไม่ต้องพูดถึงอย่างมากก็ใส่ซอง
ไปเมางานเลี้ยง ร้านนั่งชิลเหรอเห็นกินเหล้าขาวกัน หาอีหนูก็เก็บเอาแดนเซอร์
หลังงานเลี้ยงไม่เกินพันต่อคืน พอเอามาเทียบกับคนที่ประหยัดๆ ในเมืองหลวง
ถถถถถถถถถถถถถถถ อย่างกะอยู่คนละดาวว

ส่วนชาวนาที่ปรับตัวได้แล้วไม่ต้องสืบครับ ดูผมเป็นตัวอย่างฟุ่มเฟื่อยบรรลัยเลย
แต่ก็ยังเหลือเก็บมากกว่าพวกนั้นพอสมควรเลย เพราะอะไรเหรอครับ

....