[RE: ไม่ได้เข้า ss สักพัก กลับเข้ามาเจอมู้ไดกิ้นแล้วแอบเหวอ]
สำหรับผมปัญหาเรื่องนี้หนักกว่าเข้าข้างนายทุนอะไรพวกนี้ไปไกลละ
คือคนไทยแม่มหูเบาชิบหาย

เรียกร้อง 11 เดือนนี่ วันแรกๆเขาก็ออกมาปฏิเสธแล้วว่าไม่ใช่
จนตอนนี้ประธานสหภาพฯก็ต้องออกมาพูดย้ำอีกรอบว่าไม่เคยเรียกร้อง 11 เดือน แม่มเชื่อเลข 11 เดือนเพราะต๊อกๆกันหมดก็เลยสมน้ำหน้าเขา
เรื่องทองนี่เขียนในคู่มือพนักงานในบริษัทเลยด้วยซ้ำไปว่าครบ 10 ปีไม่ลา ไม่ขาด ไม่สายได้ 3 บาท ถ้าสมมติพลาดแค่วันเดียวก็ต้องนับใหม่ ถามจริงๆ 10 ปีทำกันได้กี่คนเอง
ส่วนเรื่องปิดงานงดจ้างเนี่ย ที่เราไม่เคยได้ยินเพราะประเทศอื่นๆแม้แต่ในญปเองเขาก็ไม่ทำ
ทำแล้วมันส่งผลต่อภาพลักษณ์บริษัทในระยะยาวว่าไม่ได้แคร์แรงงานขนาดนั้น ซึ่งประเทศที่เขาเจริญทางความคิดแล้วเนี่ย ไม่มีใครเข้าข้างนายทุนระดับถ่มถุยแรงงาน แม้แต่ดินแดนทุนนิยมอย่างเมกาฯ คนก็ยังเข้าข้างฝั่งแรงงาน
ไปดู Teamster ที่ขับรถบรรทุกของเมกาก็ได้ ช่วงที่เป็น Red Scare ในเมกา ล่าแม่มดพวกที่สงสัยเป็นคอมมี่กันบานเบอะ ฝั่ง Teamster ไม่มีใครไปกล้าแตะด้วยซ้ำ จะบอกว่ามีมาเฟียคุมก็แล้วแต่ ประเด็นคือสหภาพแบบนั้นเขาเรียกร้องให้แฟร์กับพนักงานตัวเองที่สุดแล้ว ไดนามิคก็อย่างที่บอกคือมันต้องเจรจากันไปเรื่อยๆ ไม่ใช่หักดิบงดจ้าง นึกภาพสมมติบ้านเราขนส่งเอกชนกับไปรษณีย์ไทยงี้รวมตัวกันตั้งสหภาพฯ อยู่ดีๆแพลตฟอร์มบอกเอองดจ้างละกันไม่ต้องวิ่ง คิดว่าใครควรโดนด่ามากกว่ากันระหว่างสหภาพกับแพลตฟอร์ม?
ถ้าความคิดแบบไทยๆก็จะบอกว่าโทษสหภาพนั่นแหละ
แล้วที่เห็นโง่เง่าที่สุดบนเฟสบุ้คคนไทยคือพวกที่ไม่ได้ทำงานโรงงานแล้วชอบเอาเงินเดือนกระจ้อยร่อยในออฟฟิศของตัวเองมาเทียบอะว่าได้โบนัสแค่เดือนเดียวบ้าง ทำงาน 6 วันบ้าง ไม่เห็นเรียกร้องอะไร ฯลฯ
คือตัวเองก็เป็นขี้ข้าเขาเหมือนกัน แทนที่จะเข้าข้างขี้ข้าเหมือนกัน ดันเป็นห่วงนายทุน
คือก็ไม่แปลกใจหรอกว่าทำไมคนไทยส่วนมากแม่มยังเป็นแค่ Salaryman นั่งแดกเงินเดือนที่ไม่ได้เยอะกว่าพวกพนักงานโรงงานมากขนาดนั้นแบบก้มหน้างกๆ หาเงินใช้หนี้เดือนชนเดือนไปแบบนี้จนตาย
แล้วก็มาตัดพ้อว่าจนไม่มีเงิน นี่ขนาดเรียกร้องตามสิทธิ์ยังไปถ่มถุยเขา โถถังกะละมังซักผ้า