อย่างถ้าท่านพอจะมีสะตุ้งสะตังค์ส่งลูกไม่ลำบากพวก รร. อินเตอร์ ดังๆในไทย(Bangkok Patana School, NIST International School, International School Bangkok (ISB), Shrewsbury International School, หรือ Harrow International School Bangkok) พอจะได้บ้าง จบต่อ U นอกตามความสามารถ..เทียบกับส่งเรียน รร.เอกชนดีๆทั่วๆไป(อัสสัมหรือเซนคาเบรียล ,มาแตร์, เซนโยหรือ รร.ประจำจังหวัด เน้นเข้าตามระบบ ต่อเตรียม/MWIT --- CU, TU

ไม่ได้หมายความว่า way จะต้องตามนี่เป๊ะๆนะครับ แต่แค่เทียบให้เห็นภาพ ของสายอินเตอร์ กับ สามัญ มักจะไปคนละทางกัน(จริงๆมีไขว้สลับเยอะ)

ของผมคือตอนอนุบาลถึงม.6ก็เรียนโรงเอกชนแถวบ้านดังอยู่เหมือนกันแต่ไม่ถึงกับพวกสาถิตทั้งหลายนะ พอมหาลัยที่คิดไว้คืออยากให้ไปเรียนต่อที่อังกฤษไม่ก็อเมริกา

ดูลูกก่อนว่ายังไง บางวัยเขายังอยากอยู่กับ พ่อแม่มากกว่า อย่างผมอยู่ ตจว ถ้าลูกไม่อยากเข้า กทม ก็โรงเรียนประจำจังหวัดนี้ละ หรือ ไปโรงเรียนเอกชนมีคุณภาพ ถ้า อายุ 15 แล้วรักการเรียนก็คุยกับเขาอีกทีว่า จะเรียนเตรียมอุดม หรือ อินเตอร์ที่ไหนละลูก ถ้าไปผมก็ส่ง ใจจริงก็อยากให้ลูกไปเรียนอินเตอร์อายุน้อยๆนี้ละ เพราะจะได้ปรับสภาพแวดล้อมสังคมตั้งแต่อายุน้อยๆ ตั้งใจเรียนอายุน้อยๆ จะคอยถามลูกว่า เครียดไหม กดดันไปไหม

ซึ่งบางคน เครียดเกินที่พ่อแม่คาดหวังเยอะ ก็ต้องดูลูกอีกที ให้ลูกบอกตรงๆว่า เครียดเพราะพ่อแม่คาดหวัง หรือ ตัวเองกดดันตัวเอง

อนุบาลจนเกรด12 ส่งไปบางกอกพัฒนา

จบแล้วไปต่อต่างประเทศ

ให้ลูกไปเรียนนอร์เวย์ยาวๆมันไปเลยได้มะหรือต้องจบ ม6ก่อน หนีโลกเดือด

โรงเรียนเอกชน เครือคาทอลิก แต่ซักช่วงประถมปลาย-มัธยมต้น จะส่งไปเรียนsummerที่ยุโรป หรือ ออส ให้มีทักษะด้านภาษา
รวมถึง summerที่จีนด้วย ถ้าเจ้าตัวสนใจเรียนต่อที่ต่างประเทศ ค่อยว่ากันอีกที

ถ้ามีลูก คงส่งลูกเรียน สาธิตเกษตรอินเตอร์ จนถึงจบ ม.ต้น
เพราะ น้องสาวเป็นอาจารย์ในเกษตรศาสตร์
ส่วน ม.ปลาย แล้วแต่เขา ถ้าชอบสายวิทย์ ใจชอบ KVIS (ชอบตรงสอนกระบวนการคิด)

ถ้าจะให้เรียนนอก เรียนอินเตอร์ก็มีแต้มต่อจริง ปีนี้ ลูกสาวอาโกว ก็พึ่งเข้าปี 1 Tufts U. (เรียนร่วมฤดียาว)

ถ้าจะเรียนในประเทศ ผมว่า เรียนที่ไหนก็ได้

อินเตอร์ยาวแบบไม่ต้องสืบครับ ผมค่อนข้างมั่นใจว่าโลกมันเริ่มเปลี่ยนไปแล้ว
ขนาดคนรอบข้างผมจำนวนมาก ยังดิ้นรนส่งลูกเรียนอินเตอร์กันหมด
คนมีตัง เจ้าของธุรกิจ ดารา เซเลป นักการเมือง ต่างๆก็ส่งลูกเรียนอินเตอร์กันหมด
ยังไม่เคยเห็น(อาจจะมี)คนที่มีศักยภาพสูงๆคนไหนเลย ใน5-10ปีนี้ ที่ส่งลูกเข้าโรงเรียนดีดีปกติ

ซึ่งเอาแบบตรงๆนะ ขนาดคนรอบข้างผมที่ว่าไป ยังดิ้นรนส่งลูกเรียนอินเตอร์กันหมด
แล้วแบบนี้ถ้าผมส่งลูกเรียนปกติ ลูกผมจะได้เป็นเพื่อนกะใคร สังคมในโรงเรียนดีดีมันจะเหมือนเดิมไหมก็ไม่แน่ใจ

หลักสูตรต่างๆนาๆก็รู้กันดีอยู่แล้วว่าแบบปกติมันเป็นยังไง ส่วนอินเตอร์ผมว่ามันพิสูจน์ได้มากขึ้นว่าเด็กรุ่นใหม่ๆ
ที่จบจากโรงเรียนอินเตอร์ศักยภาพสูงจริงๆ ไม่ใช่พวกจบอินเตอร์ที่อายุ 30+++ มันไม่ใช่แบบนั้นแล้ว

ภาษาเค้าพัฒนาจนมันเป็นระดับ native speaker ได้แล้วจริงๆ ทำให้ได้เปรียบมาก
ระบบความคิด ผมก็ไม่รู้ว่าเป็นแบบนั้นไหม ผมมีหลานอยู่ม.4โรงเรียนไทย คุณภาพก็เหมือนสมัยผมนั่นแหละ
อังกฤษงูๆปลาๆ ความคิดก็เป็นเด็กๆแบบที่ผมโตมานั่นแหละ

แต่ผมมีโอกาสได้คุยกะเด็กอินเตอร์อยู่4-5คน พบว่าระบบความคิดเค้าแบบแตกต่างจากระบบเด็กไทยสุดๆ
เด็กสุดคือป.6 แต่ระบบความคิดยังดีกว่าผู้ใหญ่บางคนอื่น และทั้งหมดรู้และเข้าใจตัวตนของตัวเองแบบมากๆ
ซึ่งตรงนี้ผมเซอร์ไพรซ์มากๆตอนได้คุย เช่นคำถามโง่ๆว่าอยากเรียนอะไร อยากทำงานอะไร
ที่หวังคำตอบโง่ๆจากเด็กพวกนั้น แต่ปรากฎว่าคำตอบดันโคตรเทพกันทั้งหมด ทุกคนมีเส้นทางของตัวเองแบบดีมากๆ
และตอบมารู้เลยว่าเค้าเข้าใจตัวเองจริงๆ ไม่ได้ท่องมาตามที่ใครโปรแกรมไว้ แถมคิดมารอบคอบด้วย ถามไปไม่มีจน

ด้วยเหตุผลทั้งหมดนี้ ผมถึงตอบว่า อินเตอร์ครับ ส่วนยาวไหม ถ้าลูกผมเป็นแบบไอ่เด็กที่ผมเจอ
มันจะเลือกเองได้อย่างมีเหตุมีผลเลยว่า ว่ามันจะเรียนยาวไหม หรือมันจะย้ายไปไหน ไม่ต้องให้ผู้ใหญ่มาคิดแทนครับ
ซึ่งผมว่านี่คือหนึ่งในความเจ๋งของเด็กรุ่นใหม่ที่ผมได้เจอมา

ถ้าไม่มีปัญหาการเงิน แบบจริงๆจังๆมากๆ ก็อยากให้เรียน อินเตอร์ชั้นนำ ในไทยก็น่าจะพอใจแล้ว
(ซึ่งจริงๆ ผมไม่ค่อยรู้จักนะ555 เพราะไม่ค่อยสนใจพวกนี้ ยังไกลเกินสถานภาพการเงินของตัวเอง)


แต่ถ้ามีลูกจริงๆ ก็คงไปที่เอกชนมีชื่อเสียง ซึ่งตัวเลขค่าเทอมเท่าที่รู้จากเพื่อนๆที่ส่งลูกไปเรียน ก็ไหวหมด คิดว่าไม่มีปัญหา ไหวแบบไม่หนักเกินไป

ลูกผมเรียนสาธิตอยู่ ถึงไม่มีปัญหาเรื่องเงิน ผมก็ให้เรียนที่เดิมนี่แหละ แต่ปิดเทอมจะพาไปเที่ยวต่างประเทศบ่อยๆ

ส่วนภาษาผมไม่ห่วงเลย ผมว่าเด็กสมัยนี้เก่งภาษาอังกฤษได้ง่ายกว่ารุ่นเราเยอะ เพราะการเข้าถึงภาษาอังกฤษเค้ามีมากกว่ารุ่นเราเยอะ ยกตัวอย่างตอนผมเด็กๆสมมุติไปเดินห้าง ป้ายต่างๆจะเป็นภาษาไทย เมนูภาษาไทย สื่อต่างๆต้องมีภาษาไทย แต่เด็กสมัยนี้แทบไม่มีปัญหานี้แล้วแล้ว สิ่งต่างๆในชีวิตเป็นภาษาอังกฤษกันหมดแล้ว การเข้าถึงภาษาอังกฤษในชีวิตประจำวันเยอะกว่ารุ่นเรามาก

เอาจริงๆถ้าอยากให้เรียนภาษาจริงๆ ผมอยากให้ลูกได้ภาษาจีน ถ้ามีอินเตอร์ที่ไหนเน้นภาษาจีน แบบจบมาแล้วคล่องภาษาจีนเลย อันนั้นจะน่าสนใจมาก

ถ้าส่งอินเตอร์ไหว ส่งเหอะครับ สังเกตุลูกผมเรียนสองภาษา มาอยู่ต่างประเทศได้ 2 ปี กลับไปคุยกับลูกเพื่อนบ้านที่เรียนโรงเรียอีพีที่ไทย กลายเป็นว่าคุยกันไม่ค่อยคลิกเท่าไหร่ คนนึงความคิดโต อีกคนความคิดแบบเด็ก ส่วนตัวเห็นความแตกต่างจริง ๆ

อินเตอร์ แบบไม่ต้องเทียบเลย

หลักสูตร
สิ่งแวดล้อม
อาหารการกิน

ทุกอย่างจ่ายจบในค่าเทอม

ไม่ต้องมีเรียนเสริม ค่าใช้จ่ายแฝง

ถ้าเหลือกินเหลือใช้ขนาดนั้น ยิ่งเข้าพวก NIST, ISB, Bangkok Patana ได้ ก็ต้องอินเตอร์อยู่แล้ว จบมาต่อนอก

ที่บริษัทเจ้าของมีลูกสี่คน
บ้านนี้เลี้ยงลูกไม่ค่อยดีซักคน
ตอนเด็กน่าจะเรียนอินเตอร์3คน จบแล้วส่งไป ป.ตรีเมืองนอก จบมาแตร์จุฬาคนนึง
แต่รวมๆบ้านนี้ค่อนข้างขาดความอบอุ่นด้วย
มีอยู่คนเรียนเซนต์... ก็ติดยา ส่งไปเมืองนอกก็ไปติดยากับแฟนต่อ

มีลูกเค้าคนนึงโตมีลูกละ เค้าตั้งใจเลยให้ลูกเรียนโรงเรียนไทย อยากให้ลูกมีเพื่อนเยอะๆ น่าจะเห็นตัวเองเห็นพี่ๆน้องๆ อินเตอร์โตมาอาจจะค่อนข้างแยกย้ายมั้ง ความแตกต่างก็เยอะ

ส่วนตัวถ้ามีลูกคนเดียวก็ว่าจะส่งสองภาษาใกล้บ้าน แต่พอดีมีสองเข้าสาธิตใกล้บ้านก็สบายหน่อย

แต่ที่ผมสงสัยคือเค้าจะมองกันว่าอินเตอร์จะอ่อนวิชาการ เห็นเพื่อนที่อยู่เมืองนอกลูกก็แบบนี้เลย เด็ๆยังเน้นเล่น ไม่สอบไม่มีการบ้าน ทีนี้เลยสงสัยเลยว่าสายวิชาการฝรั่งมันไปฟาร์มกันตอนไหนวะ

ลูกสาวคนโตสอบเข้า ป.1 สาธิตเกษตรไม่ติด ก้เลยไปเรียนที่ อรรถมิตร

ผมจะถามเสมอว่าชอบมั้ย เรียนหนักมั้ย เครียดรึเปล่า ลูกผมก้ตอบว่าสนุก

ถ้าที่คิดไว้ตอนนี้ อาจจะส่งไปเรียนที่สิงคโปร์หรือ ออส ถ้าส่งไหว

แต่ทั้งนี้ ถ้าตังเหลือๆ ก้คงส่งไป อังกฤษ เมกา นิวซีแลน อะไรก้ว่าไป

แต่ทั้งนี้ก้ต้องขึ้นอยุ่กับการตัดสินใจของลูกผมด้วย ผมจะไใ่กดดันอะไรเขาทั้งนั้น ยึดในสิ่งที่เขาอยากทำมากที่สุด