[RE: ตกลงเจ๊ไฝข้าวผัดหมู 1000 ใส่อะไร]
SeQueda พิมพ์ว่า:
spinall พิมพ์ว่า:
วัตถุดิบคงไม่ได้แปลกหรือพิสดารอะไร แต่สตอรี่ที่ทำให้เกิดแบรนด์ดิ้งคือตัวกำหนดเพดานราคา
ผมว่าคนเข้าใจผิดเรื่องนี้ว่าต้นทุนเท่าไหร่ก็ได้แต่คิดค่าแบรนดิ้งอะไรเท่าไหร่ก็ได้
มันผิด พระราชบัญญัติว่าด้วยราคาสินค้าและบริการ พ.ศ. 2542 ซึ่งมีเจตนารมณ์เพื่อคุ้มครองผู้บริโภคไม่ให้ถูกเอารัดเอาเปรียบจากการตั้งราคาสินค้าและบริการที่ไม่เป็นธรรม นะครับ
ไม่ใช่ว่าคุณสามารถตั้งราคาสูงยังไงก็ได้ มันต้องดูต้นทุนที่แท้จริงของคุณด้วย
ถ้าถามว่าพวกร้าน omakase ร้านเชฟดังๆ fine dining ทำไมคิดราคาสูงได้ ก็เพราะต้นทุนเค้าสูงตามไปด้วยไงครับ ทั้งต้นทุนด้านวัตถุดิบที่ใช้ของแพง และต้นทุนด้านการทำร้านอาหาร ฝึกพนักงาน เงินเดือนนักงานและเชฟ ค่าใช้จ่ายจัดการร้านอาหาร ค่าทำPR ของพวกนี้เป็นต้นทุนหมดนะครับ
พอดูต้นทุนจริงๆแล้วกับราคามันก็ไม่เป็นการเอาเปรียบครับ แต่ของเจ๊ไฝนี่ต้องดูว่าจานละ 1000 นี่ต้นทุนจริงๆเท่าไหร่ ต้นทุนร้านก็น้อยมากร้านตึกแถวเล็กๆ อาหารก็ทำเอง พนักงานก็จ้างทั่วไปไม่ได้มีการ train อะไร แล้วร้านเล็กๆ มันไม่มีต้นทุนครับขายจานละ 1000 เกินจริงไปมากๆ
ครบถ้วนครับ เราสามารถตั้งราคาเท่าไหร่ก็ได้จริงครับ แต่ต้องสอดคล้องกับต้นทุนด้วย ผมเคยเจอเคสกับตัวเองตอนทำงานประจำ ลูกค้าฟ้อง สคบ ว่าขายน้ำดื่มราคาแพงกว่าเหตุ (น้ำไทยหาได้ตามร้านตามสั่งขายขวดละ 100+)
สคบ ลงมาตรวจแต่เอาผิดอะไรไม่ได้เพราะ ต้นทุนร้าน บรรยากาศร้าน และมีราคาบอกชัดเจน ถือว่าสมเหตุสมผล